سازمان جهانی بهداشت خبر داد:
تشخیص افسردگی و اختلال دوقطبی با آزمایش خون
محققان موفق به ابداع یک آزمایش خون شده‌اند که قادر است افسردگی و اختلال دوقطبی را با دقت بالا در مراحل اولیه تشخیص دهد.
به گزارش منیبان؛ معمولا تشخیص دقیق بیماری‌های روانی کار پیچیده‌ای است و همین امر باعث تعویق درمان صحیح می‌شود و شانس موفقیت درمان را کاهش می‌دهد.
محققان دانشکده پزشکی ایندیانا در آمریکا با استفاده از ۲۶ نشانگر زیستی موجود در خون موفق به ابداع آزمایشی شدند که بیماری افسردگی و اختلال دو قطبی را با دقت بالا تشخیص می‌دهد. این آزمایش بر پایه نشانگرهای RNA (اسید ریبونوکلئیک) قرار دارد و با تشخیص بیماری در مراحل اولیه، شانس موفقیت درمان را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.
افسردگی یک اختلال خلقی است که با احساس غم و اندوه و بی‌انگیزگی همراه است. افسردگی بر نحوه تفکر، احساسات و رفتار تاثیرگذار است و در موارد شدید بر سلامت فیزیکی بیمار نیز تاثیر می‌گذارد. برخی افراد به غلط بر این باورند که افسردگی تلقین ذهنی شخص است، باید گفت این حالت روحی کاملا جدی بوده و می‌تواند تمام جنبه‌های زندگی را تحت تاثیر قرار دهد.
علاوه بر سلامت روحی و جسمی بیمار، روابط عاطفی و شغلی نیز در معرض خطر قرار دارند و به همین دلیل آشنایی با علایم افسردگی و پیشگیری از بروز آن برای تمام افراد حائز اهمیت است.
بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، بیش از ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به افسردگی مبتلا هستند و این اختلال مهمترین عامل ناتوانی در سراسر جهان محسوب می‌شود. زنان بیشتر از مردان در معرض افسردگی هستند. تغییرات هورمونی، ساختار مغز و عوامل محیطی و اجتماعی می‌تواند در این امر دخیل باشد.
مهمترین علایم افسردگی عبارتند از:
-احساس غم، اندوه، پریشانی و ناامیدی به صورت مستمر
-تحریک‌پذیری عصبی حتی در مواجهه با مسائل کم اهمیت
- بی‌علاقگی و بی میلی نسبت به انجام امور عادی، شرکت در جمع دوستان و خانواده، تفریح، ورزش و کارهای گروهی
- اختلال خواب شامل کم‌خوابی یا پرخوابی
- احساس خستگی مزمن و کمبود انرژی
- کاهش یا افزایش اشتها
- کاهش یا افزایش وزن
- احساس سردرگمی، بی ارزش‌بودن، بی حوصلگی و احساس گناه
- بروز دردهای ناگهانی و مشکلات جسمی جدید از قبیل درد پشت و سردرد
- نداشتن تمرکز
- اضطراب
- اختلال در قدرت تصمیم‌گیری و حافظه
- تکرار افکار مرگ و خودکشی
اختلال دوقطبی بیماری دیگری است که مهمترین مشخصه آن، نداشتن تعادل در رفتار و احساسات بیمار است. تغییرات خلق و خو، میزان انرژی و سطح توانایی فرد مهمترین مشخصه این بیماری است و بیمار شرایط روحی مشخصی و پایداری ندارد.
فراد مبتلا به این عارضه گاهی بسیار پر انرژی هستند و به سرعت تغییر حالت می‌دهند و به افرادی بی حوصله و بد اخلاق تبدیل می‌شوند. افسردگی، صحبت کردن سریع، واکنش های سریع و بدون فکر و کم‌خوابی از مهمترین علایم این بیماری به شمار می‌آیند.
بر اساس مطالعات حدود ۲۵ درصد افراد در طول زندگی خود به یکی از اختلالات خلقی مبتلا می‌شوند.
