مظلوم، می تواند علیه ظالم غیبت کند!
آیت الله سیستانی در پاسخ به سوالی فرموده اند که غیبت مظلوم از ظالم جایز است و احتیاط واجب آن هست که در موردی باشد که قصد پیروزی و فائق آمدن بر او باشد نه مطلقا.
به گزارش منیبان و به نقل از «مبلغ»- آیت الله سیستانی به پرسشی درباره غیبت پاسخ گفته است.متن پرسش وپاسخ مطرح شده بدین شرح است:پرسش: تعریف غیبت چیست؟ و چه وقت می توان غیبت کرد؟ و وظیفه ما هنگام شنیدن غیبت چیست؟
پاسخ: غیبت مؤمن از گناهان کبیره و حرام است . و غیبت: آن است که عیب مؤمنی – آن هم عیبی که پوشیده بر مردم است – در نبودش گفته شود خواه به قصد پایین آوردن منزلت او باشد یا نه و خواه عیب در بدنش باشد یا در نسب یا در اخلاق یا در عمل او یا در گفتار او یا در دین او یا در دنیای او یا در غیر آن از آنچه که پوشیده و پنهان بر مردم هست ، باشد.همچنان که فرق نمی کند در بیان آن عیب اینکه به زبان بیان کند یا با انجام فعلی که از عیب او حکایت می کند باشد . و غیبت در صورتی حاصل می شود که شنونده ای باشد و گوینده قصد فهماندن و خبر دادن – یا آنچه که به حکم این دو هست – به شنونده باشد. همچنان در صورتی حاصل می گردد که شخص غیبت شونده را معین کند پس اگر گفت (یکی از اهل شهر ترسو است) غیبت نیست ، و همچنین اگر بگوید : (یکی از فرزندان زید ترسو است) ، بله ممکن است به لحاظ اینکه اهانت و انتقاص از آنان باشد حرام گردد و نه به لحاظ غیبت.
