داشتن دو بچه طول عمر را افزایش می‌دهد
بچه ها برای پدر و مادرشان می توانند یک شعف تمام عیار باشند. معروف است که می گویند: «دو تا سر بهتر از یکی است.» و گرچه معنایش آن است که دو نفر بهتر می توانند مشکلی را حل کنند تا یک نفر، اما به نظر می رسد این مسأله در مورد پدر و مادرهایی که دو فرزند دارند هم صدق می کند.
به گزارش منیبان؛ در ادامه می خواهیم ببینیم تحقیقات در این مورد چه می گوید.
محققان پی بردند داشتن فرزند باعث افزایش طول عمر والدین می شود. آن ها با بررسی زنان و مردان متولد سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۵ به این نتیجه رسیدند که حمایتی که پدر و مادرها از سمت فرزندان خود دریافت می کردند احتمال تجربه ی اضطراب را در آن ها کمتر کرده و همین امر باعث بیشتر شدن عمر آن ها شده بود.
پژوهش جالب دیگری نشان داده مادرانی که دو فرزند بیولوژیک دارند بیشتر از زنانی عمر می کنند که یا هیچ فرزندی ندارند یا تنها یک فرزند دارند.
آثار داشتن دو فرزند هم در مورد زنان صدق می کند هم در مورد مردان. در همان پژوهش، محققان به بررسی ارتباط میان تعداد فرزندان و طول عمر مردان پرداختند. نتایج نشان داد مردانی که دو فرزند داشتند در مقایسه با مردانی که هیچ فرزندی نداشتند یا یک، پنج یا تعداد بیشتری فرزند داشتند، بسیار بیشتر عمر می کردند.
این فواید بسیار غافلگیر کننده و روحیه بخش هستند. زنانی که دو فرزند خوانده داشتند در مقایسه با مادران بیولوژیک امید به زندگی به مراتب بیشتری داشتند. و جالب تر اینکه وقتی دانشمندان به مقایسه ی تعداد فرزند خوانده ها و طول عمر والدین پرداختند متوجه شدند پدر و مادرهایی که دو فرزند خوانده داشتند در مقایسه با آن هایی که یک یا چهار فرزند خوانده داشتند، همواره از طول عمر بیشتری برخوردار بودند.
یک نتیجه ی جالب این پژوهش این است که از قرار معلوم به سرپرستی گرفتن یک بچه، سه سال به امید به زندگی مادر اضافه می کند. به سرپرستی گرفتن دو یا سه بچه، پنج سال به طول مادران اضافه کرده بود. این امر را می توان با حمایت فرزندان از والدین در سنین بالا توضیح داد. این خبر دلگرم کننده ای برای مادران و پدران آینده است که در آرزوی بچه دار شدن به سر می برند.
از موارد قبلی جالب تر تأثیری است که به سرپرستی گرفتن بچه ای از یک ملیت دیگر از قرار معلوم بر زندگی والدین دارد. دانشمندان در همان پژوهش قبلی به مقایسه ی ملیت کودکان به سرپرستی گرفته شده و امید به زندگی والدین آن ها پرداختند. پدر و مادرهایی که بچه ای از یک ملیت دیگر به سرپرستی گرفته بودند در مقایسه با آن هایی که فرزند خوانده ی آن ها از ملیت خودشان بود یا ملیتی ترکیبی داشت (از ملیت خودشان و از ملیتی دیگر بود) و همینطور در مقایسه با والدین بیولوژیک، طول عمر بسیار بیشتری داشتند.
