آماری عجیب و قابل توجه درباره مرگ‌های ناگهانی قلبی در تهران

به گزارش منیبان؛ بررسی‌های یک مطالعه نشان می‌دهد که سالانه از هر هزار نفر ساکن تهران، بیش از دو نفر با سن بیشتر از ۳۰ سال، دچار مرگ‌ومیر ناگهانی قلبی عروقی می‌شوند. این میزان نسبت به آمار شرق آسیا و آمریکای شمالی بیشتر است. اگرچه میانگین سنی افراد شرکت‌کننده در این مطالعه کوهورت، نسبت به سایر مطالعات نسبتاً بالاتر بوده؛ اما میزان گزارش‌شده در قیاس با مطالعات شرق آسیا و آمریکای شمالی قابل توجه است. در کشور‌های اروپایی این میزان بین ۰.۲ تا ۰.۹۲ در هزار نفر در سال است.

بر اساس این بررسی در میان ریسک فاکتور‌های قابل تغییر مرتبط با مرگ ناگهانی قلبی، دیابت نوع دو، افزایش فشار خون، چاقی مرکزی و استعمال دخانیات بیش از نیمی از بار مرگ‌ومیر ناگهانی قلبی عروقی (۶۵ درصد) را به خود اختصاص می‌دهد.

همچنین افزایش سن، جنس مرد، تاریخچه قبلی حوادث قلبی عروقی و میزان ضربان قلب مساوی و بیشتر از ۹۰ در دقیقه، از دیگر عوامل تاثیرگذار در مرگ‌ومیر‌های ناگهانی قلبی عروقی هستند.

از نکات قابل توجه به‌دست آمده از این بررسی آن است که موارد دیابت تازه تشخیص داده شده که بیمار از آن مطلع نبوده است، با افزایش ریسک ۱۰۰ درصد برای بروز مرگ‌ومیر ناگهانی قلبی همراه بوده است.

به گفته پژوهشگران این تحقیق؛ برای کاهش این حوادث باید استراتژی‌های چند جانبه‌ای در جهت اصلاح الگوی غذایی، کاهش دریافت نمک، افزایش فیبر، افزایش فعالیت‌های فیزیکی خصوصاً ورزش‌های داخل منزل (در دوران پاندمی کووید ۱۹) و قطع مصرف دخانیات، مورد توجه مسئولین سیاست‌گذاری قرار گیرد.

همچنین این محققان می‌گویند: غربال‌گری ریسک فاکتور‌های قلبی عروقی خصوصاً دیابت و فشار خون بالا، در سطوح پایه و مراقبین سلامت باید مورد تاکید قرار گیرد و کنترل این ریسک فاکتور‌های مهم بر اساس راهنما‌های مدون کشوری مورد پایش قرار گیرد و نهایتاً لازم است آموزش‌های لازم در خصوص احیای قلبی عروقی در سطوح آموزش و پرورش و رسانه‌های عمومی و فضا‌های مجازی مورد بازنگری قرار گیرد و امکان دسترسی آسان به اورژانس و وسایل احیای قلبی عروقی (CPR) فراهم شود.

نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «بررسی مرگ ناگهانی قلبی در جمعیت ایران، نتایج دو دهه پیگیری: مطالعه قند و لیپید تهران» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده وفرزاد حدائق و حسین طریحی؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در انجام این طرح تحقیقاتی مشارکت داشتند.