مهریه قبل و بعد از رابطه جنسی چه تفاوتی دارد؟
هنگامی که زن و مردی به عقد ازدواج یکدیگر در می‌آیند، معمولا پرداخت مالی تحت عنوان مهریه یا صداق را حین عقد، مشخص می‌کنند.
به گزارش منیبان؛ تعیین مهریه حین عقد نکاح، به این معنا است که مرد متعهد می‌شود که هر زمان، زن اقدام به مطالبه مهریه خود نمود، آن را پرداخت نماید.
هرگاه مهریه در نکاح مشخص باشد و نزدیکی( رابطه جسی) هم واقع شود، طلاق هیچ تأثیری روی مهریه ندارد. اگر مرد مهریه را هنوز پرداخت نکرده باشد، موظف است در زمان طلاق آن را تمام و کمال پرداخت کند. دادگاه در صورتی به شوهر اجازه طلاق می‌دهد که یا مرد مهریه را تمام و کمال پرداخت کند. یا حکم اعسار گرفته و مهریه قسط‌بندی شده باشد.
اگر شوهر، زن را قبل از نزدیکی طلاق دهد درصورتی‌که مهریه به زن پرداخت شده باشد، نصف مهریه باید به مرد برگردانده شود. اگر مهریه هنوز به زن تسلیم نشده است، دراین‌صورت تعهد شوهر به پرداخت، مهریه نصف می‌شود.مهریه قبل از رابطه
ماده (۱۰۹۲) قانون مدنی چنین مقرر می‌دارد: « هرگاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد، زن مستحق نصف مهر خواهد بود. اگر شوهر بیش از نصف مهر را داده باشد حق دارد بیشتر از نصف را عینا یا مثلا یا قیمت آن را استرداد کند»
درصورتی‌که مهریه تلف شده باشد یا زن آن را از ملکیت خودش خارج کرده باشد مثلا فروخته باشد یا دچار تغییرات دیگری شده باشد که عرفا در حکم تلف است، دراین‌صورت زن باید در صورت مثلی بودن مهریه ( مانند آن مهریه در بازار باشد) به میزان نصف از مثل آن تهیه و به مرد تسلیم کند.
اما اگر مهریه قیمی (قیمت آن مشخص باشد) بوده است زن موظف است قیمت نصف مهریه را به نرخ روز طلاق به شوهر پرداخت نماید. همچنین اگر مهریه در زمان تصرف زن معیوب یا ناقص شده باشد، زن موظف است به قیمت روز طلاق به میزان عیب یا نقص به مرد پرداخت کند.
