آسیا غیر از چین هم خودروساز دارد

خودروهای چینی در دوران تحریم به قدری با برندهای ایرانی در بازار معرفی شده اند که به نظر می رسد هم مصرف کنندگان و هم خودروسازان فراموش کرده اند که آسیا غیر از چین خودروسازان دیگری نیز دارد.

آسیا غیر از چین هم خودروساز دارد
پیشنهاد ویژه

به گزارش منیبان به نقل از اسب بخار، به بیان دیگر، صنعت خودروسازی کشور به جایی رسیده است که مصرف کنندگان آن، که زمانی کمپین نخریدن خودروی داخلی راه انداخته بودند، حالا برای خرید خودروهایی که پایه اصلی آن ها چینی است صف می بندند.

تحریم داخلی و خارجی

هر چند بیش تر این مسائل به تحریم ها از نوع داخلی و خارجی مرتبط می شود، اما نباید فراموش کرد که چینی ها در این دوران نه تنها هیچ گونه امتیاز خاصی به شرکای ایرانی خود نداده اند، بلکه با توجه به نیاز مبرم این صنعت، روش برخورد و همکاری را نیز تغییر داده اند. به نحوی که، خلاف دوران پیش از تحریم، دیگر خبری از فروش اعتباری نیست. بنابراین خودروسازان بزرگ و کوچک که به دلیل شرایط اقتصادی با تنگناهای مالی مواجه هستند برای تأمین نقدینگی برای  سفارش گذاری نیز با مشکل دیگری همراه شده اند.

خودروسازان غیر چینی آسیا

در این میان، به نظر می رسد مسئولان یا متولیان این صنعت فراموش کرده اند که با استفاده از همین روش فعلی می توان با سایر کشورها نیز همکاری کرد. هر چند به دلیل مناسبات اقتصادی کشورهای اروپایی تمایل و جسارت همکاری با ایرانیان را نداشته باشند، اما می توان از گزینه سایر خودروسازان غیر چینی آسیا نیز استفاده کرد.

به بیان ساده تر در حال حاضر، خودروسازان ایرانی از امتیاز خاصی برخوردار نیستند و راه های پرپیچ وخمی را برای سفارش گذاری، نقل و انتقال پول، انتقال قطعات خریداری شده طی می کنند. بنابراین از همین روش نیز می توان برای همکاری با غیر چینی های آسیا استفاده کرد. به خصوص این که، برخی از آن ها به دلیل سابقه همکاری با خودروسازان داخلی زیرساخت های نسبتاً مناسبی نیز دارند.

همکاری به روش شرکای غیر چینی

از سوی دیگر، باید توجه داشت که به رغم شرایط تحریم و عدم همکاری بسیاری از کشورها با ایران باز هم نباید تمام تخم مرغ ها در یک سبد گذاشت. به خصوص این که، شرکای استراتژیک ایران نشان داده اند بیش تر تجار و بازرگانان خوبی هستند تا هم‌پیمانانی قابل اعتماد و تا جایی حضور دارند که منافع کشورشان خدشه دار نشود. همچنین نباید فراموش کرد که ۶ قطعنامه ای که در دوران ریاست جمهوری دولت مهرورز ذیل منشور فصل هفتم سازمان ملل علیه ایران صادرشد، امضای چین و روسیه را نیز داشتند.

از سوی دیگر، نمی توان کشوری را یافت که از وابستگی کشور به خود استقبال نکند، به خصوص این که این وابستگی مرتبط با یک صنعت بزرگ مانند خودروسازی باشد. حال در این شرایط به رغم تمام فشارها و تنگناهایی که وجود دارد آیا همچنان باید صنعت مانند خودروسازی را به آنان گره زد؟ این در حالی است که با توجه به مزیت های تولید (به رغم کم رنگ تر شدن آن ها) می توان شرکایی یافت که با روش چینی ها با آن ها همکاری کرد.

این مسئله و توان همکاری ایران با تولیدکنندگان غیر چینی آسیا می تواند مزیت هایی برای صنعت خودروی کشور داشته باشد.

مزیت همکاری با خودروسازان غیر چینی

 1- افزایش تنوع بیش تر در بازار با محوریت خودروهای غیر چینی

۲- ارتباط بیش تر با سایر کشورها و کم اثرتر کردن تحریم ها

۳- درگیر کردن اقتصادی تولیدکننده غیر چینی با محوریت بخش خصوصی آن کشورها و افزایش فشار آن ها بر دولت‌شان به منظور فراهم کردن شرایط همکاری بیش تر

۴- تغییر رفتار چینی (بدون در نظر گرفتن احتمال کارشکنی آن ها)

۵- تولید بیش تر و افزایش عرضه و مصرفی کردن تقاضاهای سوداگرانه

۶- نزدیک تر شدن به اهداف سند چشم انداز ۱۴۰۴

 7- خروج از تک منبعی بودن واردات

۸- افزایش میزان تولید قطعات داخلی سازی شده.

این فهرست بخشی از مزیت های خروج از تک‌منبع بودن و اقدام به همکاری بیش تر با سایر تولیدکنندگان آسیایی غیر چینی است که می تواند به روش همکاری با چینی ها و بدون نام برند و یا نصب نشان تجاری آن شرکت ها صورت بگیرد. همچنین با تعمیق روابطی از این دست و افزایش مراودات اقتصادی می توان ثمره های سیاسی نیز از آن برداشت کرد.


ت ت
کدخبر: 47089 تاریخ انتشار
در رسانه های دیگر بخوانید
ارسال نظر

پربیننده‌ترین