پیش بینی بورس امروز شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۰

به گزارش منیبان، بر اساس تحلیل کارشناسان، بازار هم از توافق و هم از عدم توافق می‌ترسد و تا زمانی‌که این ریسک‌ها برطرف نشود بازار با گزارشات کدال و تزریق نقدینگی هم جان نمی‌گیرد.

حمیده صادقی، کارشناس و فعال بازار سرمایه ، روند معاملات بورس را بررسی کرد و گفت: طی روزهای اخیر صحبت‌ها، تصمیمات و رایزنی‌ها پیرامون بودجه ۱۴۰۱ از موضوعات داغ محافل بوده است. نگاه حاکمیتی بدین گونه است که در شرایط فعلی چرا برخی شرکت‌ها و صنایع به راحتی سود کنند. بنابراین با تصمیماتی از قبیل مالیات بر کالاهای خام و نیمه‌خام و اخذ مالیات از سود سپرده‌های بانکی… دولت سعی در خالی کردن جیب صنایع دارد و این نکته موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنارش عبور کرد.

این کارشناس بازار سرمایه گفت: این رفتار دوگانه باعث ترس و از بین رفتن اعتماد شده است طوری‌که هر روزه شاهد خالی شدن بازار سرمایه از سرمایه‌گذاران هستیم. چرا که وقتی جیب شرکت‌ها در حال خالی شدن باشد و طرح‌های اقتصادی هم توجیه نداشته باشد سرمایه‌گذاری معنی ندارد و سهمی هم که سود ندارد،کف‌اش ته ندارد.

وی افزود: ریسک دیگر بازار، برجام است. باید گفت که بازار هم از توافق و هم از عدم توافق می‌ترسد. اگر توافق شود بازار از رکود و اعمال سیاست‌های انقباضی و سرکوب ارزی و افزایش نرخ بهره بین بانکی می‌ترسد چیزی که در گذشته هم رخ داده است و اگر توافق نشود ریسک آسیب به زنجیره تامین و تولید کشور و ایجاد خلل در سمت عرضه اقتصاد وجود دارد که در این صورت سرمایه‌ها وارد بازارهای ارز و طلا خواهد شد.

صادقی گفت: تا زمانی‌که این ریسک‌ها برطرف نشود بازار با گزارشات کدال و تزریق نقدینگی هم جان نمی‌گیرد. چرا که گزارشات موضوعی فرعی است. از طرفی هم بازار بیشتر از نقدینگی به ثبات قوانین، حاکمیت شرکتی و درک کاربرد بورس توسط مسئولان نیاز دارد.

وی با اشاره به معاملات بورس چهارشنبه گفت: امروز بازار سرمایه بالاخره توانست چراغ قرمز را رد کرده و بعد از مدت‌ها رشد کند. نتیجه رشد به یکباره بورس امروز را می‌توان به صحبت‌های دیشب رییس جمهوری ربط داد؛ هرچند که سهم بورس از صحبت‌های یک ساعته رییس‌جمهوری تنها سه دقیقه بود!

وی افزود: جالب است در آن سه دقیقه‌ هم راهکاری برای حمایت از بورس مطرح نشد. بلکه تکرار همان شعار همیشگی دولت سیزدهم یعنی «بورس قلک دولت نیست» بود. با این حال آمار بیانگر نکات دیگری است؛ به عنوان مثال دولت تنها در شش ماه بیش از ۱۳۰هزار میلیارد تومان اوراق منتشر کرده، بنابراین دولت را نمی‌توان پایبند به این شعار دانست.

این کارشناس در پایان خاطرنشان کرد: از دلایل دیگر رشد امروز بازار می‌توان به بازگشت نرخ خوراک و نرخ سوخت اشاره کرد. با این وجود حقیقی‌ها امروز را فرصتی برای فرار از بورس دانسته و اقدام به فروش کردند. اما این نکته هم جالب است که میزان خرید آن‌ها هم کم نبود و حال سوالی که پیش می‌آید این است که این خریداران حقیقی‌ روزهای قبل کجا بودند؟!

این هفته از سخت‌ترین هفته‌هایی بود که بازار سرمایه به خودش دید. هفته‌ای که نهایتا با تصویب مصوبه‌هایی، جان یک گروه بزرگ بورسی یعنی پتروشیمی‌ها نجات پیدا کرد. پتروشیمی‌هایی که اکثرا دارای ارزش بازاری بالایی هستند و اصطلاحا بدنه بازار به حساب می‌آیند. تعیین سقف ۵۰۰۰ تومان برای نرخ خوراک پتروشیمی‌ها سایه ترسناک زیان ده شدن آنها را از بین برد و سقف نرخ سوخت دو هزار تومانی برای فولادی‌ها چالش بزرگی را از سر این صنعت برداشت.

می‌توان گفت اگر در دهه ۸۰ همین مقاومت برای تصویب قانون‌های زیان ساز برای گروه خودرویی شکل می‌گرفت و نهایتاً دولتمردان را مجبور به عقب‌نشینی از آن قوانین می‌کرد، الان شاهد سودده بودن این گروه بودیم نه زیان‌ده بودن آنها.

 یکی از نکات قابل‌تأمل معاملات این هفته، خروج سرمایه‌گذاران نسبتاً قدیمی از بازار بود. در هفته‌های گذشته سرانه فروش بازار حدود ده میلیون تومان بود. یعنی به طور میانگین هر کد حقیقی ۱۰ میلیون تومان فروخت ولی در این هفته اعداد بالای ۲۰ میلیون تومان را برای هر کد حقیقی شاهد بودیم.

 این آمار نشان می‌دهد که فعالان باسابقه بازار نیز تصمیم به خروج گرفتند و این موضوع در کنار افت شدیدی که کلیت بازار از شهریورماه با آن همراه شده، نشان‌دهنده این است که بازار به‌شدت ناکارآمد (non    efficient) شده است.

 البته باید این نکته را در نظر گرفت که علم مالی رفتاری ثابت کرده که بازار مطلق کارا یا مطلق ناکارا وجود ندارد، بلکه بین این دو حد از اکستریم در نوسان است. در حال حاضر بازار به‌شدت به سمت ناکارآمدی (non  efficiency) سوق پیدا کرده و دیگر کسی به گزارش‌ها و قیمت‌های جهانی توجه ندارد.

بازار تحت شرایطی قرار دارد که وقتی یک خبر یا تهدید برای یک گروه از بازار به وجود می‌آید، بر گروه‌های نامرتبط دیگر هم اثر منفی خود را می‌گذارد. به عبارتی بازار به‌شدت دچار recency bias است. یعنی به اخباری که در جهت احساس غالب بازار است، overreaction یا بیش واکنشی نشان می‌دهد.

در حال حاضر نیز، حس غالب و تفکر عمومی بازار عدم اطمینان بوده که با اتفاقات اخیر، چنین شرایطی طبیعی است. برای همین کوچک‌ترین خبر منفی، مثل بنزین روی آتش است که با حجم کمی می‌تواند باعث شعله‌ور شدن آتش شود.

امیدواریم در هفته‌های آینده، آرامش از سمت سیاستمداران به بازار القا شود و بازار حس کند که واقعاً وزیر اقتصادی که قبلاً در کمسیون اقتصادی مجلس فعال بودند و مدافع بازار، بازهم همین نقش حمایتی را برای بازار سرمایه ایفا می‌کند.

 پیش‌بینی هفته آینده: با آرام گرفتن هیجانات منفی، کم‌کم راه سهم‌ها از هم جدا می‌شود و سهم‌هایی که شرایط بنیادی بهتری دارند و شاخص گروه آنها به لحاظ تکنیکالی در ناحیه حمایتی خوبی بوده، مستعد برگشت خواهند بود. مثلاً پالایشی‌ها گزارش‌های ۹ ماهه خوبی داشتند، با درنظرگرفتن این موضوع، به نظر می‌رسد پالایشی‌ها یکی از لیدرهای هفته آینده برای رشد باشند.

گروه غذایی‌ها به‌ویژه روغنی‌ها نیز باتوجه‌ به صحبت‌های چند روز اخیر رئیس‌جمهور در تلویزیون که تاکید مجددی بر حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی داشت، بسیار تحت‌تأثیر این حذف قرار خواهد گرفت.

و اما به‌رسم هر هفته نگاه تکنیکالی داریم به شاخص کل:

طبق پیش بینی هفته گذشته شاخص کل به کف کانال نزولی  خود رسید و در آنجا مورد حمایت واقع شد. نکته مثبت در شاخص کل الگوری دو کندل بازگشتی است که به زیبایی شکل گرفته است.

اگر rsi از سطح ۳۰ عبور کند، وضعیت بهتر خواهد شد و با حمایت‌هایی هم که از سوی مسئولین صورت گرفت، انتظار داریم که با نوساناتی شاخص کل صعودی تا یک میلیون و ۳۴۰هزار واحد داشته باشد. اما شاخص هم وزن حمایت مهم خود را از دست داده و فعلا تا شاخص کل حرکت نکند و صعودی نداشته باشد، انتظار رشد در شاخص هم وزن نداریم.

بنابراین برای هفته آینده پیش‌بینی می‌کنیم که سهم‌های شاخص‌ساز مثبت باشند تا جو روانی بازار مثبت شود و بعد از آن سهم‌های کوچکتر حرکت خواهند کرد. منابعی هم که از صندوق توسعه ملی به صندوق تثبیت بازار واریز شده تنها می‌تواند در سهم‌های بزرگ حمایت‌هایی ایجاد کند.

زیرا منابع به‌قدری نیست که تمام سهم‌ها را پوشش دهد و بعد از مثبت شدن جو روانی، خود بازار در سهم‌های کوچک‌تر در نقش خریدار ظاهر خواهند شد؛ بنابراین این انتظار که حمایت باید از تمام سهم‌ها صورت گیرد، انتظار صحیحی نیست زیرا منابع به‌اندازه کافی در اختیار وجود ندارد.