پوتین اعتراف کرد | واکنش عجیب تندروها به اظهارات پوتین

به گزارش مُنیبان، با پایان دهمین ماه از جنگ اوکراین، دو طرف درگیر یک نبرد فرسایشی و راکد شده‌اند، وضعیتی که می تواند پیش‌زمینه دور جدیدی از تشدید تنش باشد.

بنا بر گزارش آسوشیتدپرس بسیاری از ناظران بن‌بست کنونی را به نفع اوکراین می‌دانند چرا که به آن‌ها فرصت می‌دهد تا سلاح‌های پیشرفته بیشتری از غرب دریافت کنند و برای حملات بعدی آماده شوند. در روسیه اما، ناامیدی فزاینده‌ای در میان تندروها نسبت به آنچه که تردید و فقدان استراتژی روشن رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین می‌دانند، وجود دارد.

تحلیل‌گران نظامی می‌گویند که با یخ زدن زمین احتمالاً به زودی درگیری‌ها دوباره تشدید خواهد شد. بسیاری به مناطق تحت اشغال روسیه در جنوب به عنوان محتمل‌ترین مکان برای حمله بعدی اوکراین اشاره می‌کنند. جاستین کرامپ، فرمانده سابق تانک بریتانیایی و رئیس موسسه مشاور امنیتی سیبیلاین به آسوشیتدپرس گفت: «برای آن‌که وسایل نقلیه و تانک‌ها بتوانند آزادانه حرکت کنند، زمین باید تا حد زیادی یخ بزند». او خاطرنشان کرد که اگرچه انجام عملیات نظامی در هوای سرد دشوارتر است، اما فرصت‌هایی را برای مانورهای بیشتر فراهم می‌کند و «با ادامه زمستان، توانایی تهاجمی هر دو طرف افزایش خواهد یافت».

کرامپ معتقد است که ارتش اوکراین می‌تواند سعی کند تا بخش‌هایی از منطقه  زاپوریژژیا در جنوب را پس بگیرد و به سمت بندر استراتژیک ماریوپول در دریای آزوف پیشروی کند. این به اوکراین اجازه می‌دهد تا کریدور زمینی روسیه به کریمه را قطع کند. ماریوپل در ماه مه پس از یک محاصره سه ماهه به دست روس‌ها افتاد که طی آن بخش‌های زیادی از آن را ویران کردند.

اوله ژدانوف، تحلیلگر نظامی مستقل اوکراینی نیز استدلال کرد که منطقه زاپوریژژیا هدف احتمالی حمله بعدی اوکراین خواهد بود: «توپخانه و سامانه‌های راکتی اوکراین حملات خود را در این منطقه متمرکز کرده‌اند» و افزود که ارتش خطوط تدارکاتی روسیه را در این منطقه هدف قرار داده است، همان کاری که در زمان ضد حمله در منطقه همسایه، خرسون انجام دادند که منجر به عقب‌نشینی روسیه از مرکز این استان شد.

روسیه که در ماه‌های اخیر متحمل شکست های تحقیرآمیزی در اوکراین شده، ۳۰۰ هزار نیروی ذخیره را برای جبران خسارات سنگین خود در میدان نبرد فراخوانده است. پوتین هفته گذشته گفت که نیمی از آنها هنوز در میدان‌های آموزش تیراندازی، دور از خط مقدم درحال آموزش اند.

کرامپ گفت: «روسیه به جای گسیل مردم در خط مقدم، در تلاش است تا یک نیروی هجومی بهتر ایجاد کند. تصور آن‌ها این است که می‌توانند این دوره را دوام بیاورند و سال آینده با تعداد بیشتری بازگردند و آن وقت کارهای چشمگیرتری انجام دهند».

ارتش روسیه هم‌زمان که برای تقویت نیروی مهاجم خود در تلاش است، سرسختانه به دنبال عبور از خطوط دفاعی چندلایه اوکراین در منطقه شرقی دونتسک است -در جنگ خندقی شبیه به جنگ جهانی اول-و طی هفته‌های اخیر پیشرفت کندی داشته است. اوکراین نیز در مقابل سعی دارد حریف خود را با حملات غافلگیرانه که برخی از آن‌ها داخل روسیه را هدف می‌گیرند، از تعادل خارج کند.

هفته گذشته در یک چرخش قابل توجه، مسکو قبول کرد که اوکراین پایگاه‌های هوایی استراتژیک روسیه را در بیش از 500 کیلومتری مرز دو کشور با پهپادهای اصلاح‌شده ساخت شوروی هدف قرار داده است. اوکراین علناً مسئولیت این حملات را نپذیرفته است، اما مقام ارشد امنیتی این کشور گفت که کی‌یف حمله به تمام قلمرو روسیه را عادلانه می‌داند. کرامپ درباره حملات اوکراین گفت: «جدای از این‌که این حملات تأثیر قابل توجهی بر توانایی نظامی روسیه داشته باشد یا نه، مطمئناً روحیه روس‌ها را تضعیف می‌کند و باعث سردرگمی آن‌ها می‌شود».

از ماه اکتبر، مسکو به طور ‌ویژه‌ای بر تخریب تأسیسات انرژی و سایر زیرساخت‌های کلیدی اوکراین با حملات موشکی و پهپادی متمرکز بوده‌است با این هدف واضح که اراده اوکراینی‌ها را از بین ببرد و کی‌یف را وادار به مذاکره با شرایط روسیه کند. مقامات اوکراینی گفته‌اند نیروهای روسی از روز جمعه موج جدیدی از موشک‌ها را به سمت چندین شهر شروع کردند که منجر به قطع گسترده‌ی برق شده است. ژدانوف اما معتقد است که حملات روسیه به تاسیسات غیر نظامی برق و انرژی تنها با "برانگیختن خشم و تمایل به انتقام" عزم اوکراین را تقویت کرده است.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین می‌گوید که بمباران‌ها نیمی از زیرساخت‌های کشورش را نابود کرده است و از آمریکا و دیگر متحدان غربی خواست تا هر چه سریع‌تر تسلیحات دفاع هوایی بیشتری برای دفع این حملات بفرستند.

مقامات آمریکایی این هفته گفتند که واشنگتن آماده است تا با ارسال یک مجموعه از سامانه موشکی دفاع هوایی پاتریوت به اوکراین موافقت کند ، سلاحی قوی که توانایی سرنگون کردن موشک های روسی را دارد.

کرملین می‌گوید که ناتو با ارائه این تسلیحات به اوکراین، آموزش نیروهای آن‌ها و به اشتراک‌گذاری اطلاعات نظامی، عملاً به یکی از طرف‌های درگیری تبدیل شده است و به واشنگتن هشدار داد که سامانه‌های پاتریوت و هر پرسنل آمریکایی که برای آموزش نیروهای اوکراینی در این کشور مستقر می‌شوند، اهدف قانونی برای روسیه خواهند بود.

ولادمیر پوتین در اعتراف نادری مبنی بر اینکه برنامه‌هایش برای پیروزی سریع از بین رفته است،هفته گذشته گفت که دستیابی به اهداف مسکو در اوکراین می تواند یک «فرآیند طولانی» باشد، اما تاکید کرد که فعالیت‌های نظامی روسیه به صورت «باثبات» در جریان‌ است. 

اما تندروهای روسیه اظهارات پوتین را به سخره گرفتند. ایگور استرلکوف، افسر امنیتی سابق روسیه که رهبری نیروهای جدایی‌طلب در شرق اوکراین را در زمان آغاز درگیری‌های این منطقه در سال 2014 برعهده داشت، به شدت از پوتین و ژنرال هایش به دلیل آن‌چه او شکست آنها در تعیین اهداف نظامی روشن و بسیج همه منابع موجود توصیف کرد، انتقاد کرده است. او پس از یک سفر کوتاه به منطقه جنگی گفت: «در اکثر یگان‌ها، سربازان و افسران نمی‌دانند برای چه می‌جنگند. این منجر به بی‌انگیزگی می‌شود و روحیه جنگی را از بین می برد.» استرلکوف مدعی شد که یک درگیری طولانی‌مدت می‌تواند «برای فدراسیون روسیه، دولت و نخبگان آن نابود کننده باشد.»

سرهنگ بازنشسته ویکتور آلکسنیس، یک تندرو که به خاطر تلاش‌هایش برای جلوگیری از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 شناخته شده است، هشدار داد که سرنوشت مشابهی ممکن است در انتظار روسیه باشد. او گفت که شکست نظامی در اوکراین منجر به «عقب‌نشینی شرم‌آور روسیه و متعاقب آن فروپاشی» خواهد شد. آلکسنیس معتقد است که استفاده از سلاح‌های هسته‌ای با قدرت کم در میدان نبرد «تنها راه جلوگیری از این اتفاق است.»

تاتیانا استانووایا، کارشناس بنیاد کارنگی که برخوردها و اظهارات مقامات کرملین و نخبگان روسیه را دنبال‌می‌کند، به افزایش احساس ناامیدی و یأس در میان طبقه حاکم اشاره کرد و خاطرنشان کرد که اعضای طبقه حاکم شکست‌های نظامی اخیر روسیه را نشانه‌ای از حرکت کشور به سمت شکست نظامی می‌بینند. او به شکاف در حال گسترش در میان نخبگان حاکم اشاره می‌کند، گروهی که طرفدار تعلیق درگیری و فرصت‌دادن به روسیه برای جبران خسارات هستند و کسان دیگری که طرفدار افزایش تلاش‌های جنگی برای پایان سریع‌تر جنگ هستند. استانووایا گفت: «پوتین برای هر دو گروه نخبگان یک چهره ضعیف دیده می‌شود که کشور را به این وضعیت بحرانی رسانده‌است.»/ اکو ایران