چرا تیم حقوقی رژیم صهیونیستی در برابر تیم حقوقی آفریقای جنوبی ناکام ماند؟

این تیم حقوقی، اظهارات علنی و صریح مقام‌ها و سیاستمداران فعلی و اسبق اسرائیل را «اظهاراتی از سوی افرادی بی‌ربط» توصیف کردند و با اشاره به استناد آفریقای جنوبی به اظهارات بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل مدعی شد که تیم حقوقی آفریقای جنوبی دانش دینی ندارند و اظهارات نتانیاهو را بیرون از کانتکست نقل کرده‌اند.

نتانیاهو در فاصله کوتاهی پس از آغاز حملات اسرائیل به غزه گفته بود: این پیروزی نور بر تاریکی، زندگی بر مرگ است؛ این وظیفه زندگی ما است. برای سربازان اسرائیلی دعا می‌کنیم. خداوند دشمنانی را که بر ضد ما قیام می‌کنند، سرنگون و نابود کند. سربازان اسرائیل، در طول تاریخ حضرت یوشع، مکابیان، شورش بارکوخبا که علیه روم قیام کردند و یهودیت که 3 هزار سال است برای اسرائیل می جنگند، شرکت کرده‌اند. اسرائیل در حال «جنگ دوم استقلال» است. نتانیاهو همچنین با بیان اینکه کل کشور برای سربازان اسرائیلی متحد شده‌اند، با اشاره به تورات گفت: فراموش نکنید که عمالیق با شما چه کردند، ما فراموش نکرده‌ایم و می‌جنگیم.

در تورات، «عمالیق» در خصوص کسانی به کار رفته است که فرمان به کشتن همه آن‌ها اعم از کودکان، افراد مسن، زنان و حتی احشامشان داده می‌شود.

تال بکر، نماینده اسرائیل در ابتدای دفاعیات شکایت آفریقای جنوبی را «از اساس باطل» دانست و مدعی شد که این کشور به دنبال پاک کردن تاریخ یهود است. او اظهارات تیم حقوقی آفریقای جنوبی را نیز برگرفته از گفتمان حماس خواند و خواستار توجه به آنچه در 7 اکتبر اتفاق افتاد شد. بکر همچنین با طرح این ادعا که «واقعه 7 اکتبر بزرگترین کشتار دسته جمعی یهودیان از زمان وقوع هولوکاست به این سو است»، از دادگاه خواست این نکته را در نظر بگیرند که اسرائیل با دشمنی «بی‌رحم و بی‌قانون» مبارزه می‌کند. او تأکید کرد که «اسرائیل می‌تواند از هر وسیله‌ای برای مبارزه با قصاب 7 اکتبر استفاده کند.»

بکر در ادامه گفت که «اسرائیل به حقوق بین‌الملل پایبند است.»

پس از او، مالکوم شاو وکیل بریتانیایی که به نمایندگی از اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری حاضر شده بود در دادگاه حضور یافت. او استناد وکلای آفریقای جنوبی به «یوم النکبه» و تداوم 75 ساله اشغالگری از روز نکبت به این سو را «غیرواقعی» و یک استناد بی‌ربط خواند و تنها مفهوم تاریخی مرتبط با اتهام را وقایع 7 اکتبر دانست. 

این ادعا در شرایطی از سوی وکیل اسرائیل مطرح شد که بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی رژیم اسرائیل، «1200 نفر اسرائیلی در 7 اکتبر کشته شدند که از این میان 274 نفر سرباز، 764 نفر شهرک نشین، 57 نفر پلیس و 38 نفر گارد امنیتی بودند.» فارغ از اینکه بر اساس گزارش نتانیاهو، تعداد زیادی از شهرک نشینان و غیرنظامیان در شلیک هلیکوپترهای خود اسرائیل کشته شده بودند، بر اساس آمارهای نهادهای حقوق بشری تاکنون 23 هزار نفر فلسطینی در حملات اسرائیل کشته شده‌اند که از این میان بیش از نیمی از آن‌ها زن و کودک هستند. این آمارها نشان می‌دهد دست کم 1 درصد کل کودکان غزه در حملات اسرائیل جان خود را از دست داده‌اند.

شاو همچنین در خصوص اظهارات نتانیاهو گفت که ما «نیازی به بحث‌های دینی در این دادگاه نداریم» و افزود «ارتش اسرائیل اخلاقی ترین نیروی نظامی در جهان است.» او در پایان دولت آفریقای جنوبی را به دلیل «ارتباط با حماس» به مشارکت در نسل‌کشی متهم کرد و تأکید داشت در حالی که آفریقای جنوبی می‌توانست از «وقوع نسل کشی 7 اکتبر» جلوگیری کند این کار را نکرد.

گالیت راجوان، وکیل دیگر تیم اسرائیل نیز مدعی شد عملکرد این رژیم در غزه «تحت قوانین بین‌المللی» بوده و ادعا کرد که روش‌های مبارزه حماس عامل آسیب دیدن مدارس و بیمارستان‌ها شده است.

باسم نعیم، عضو دفتر سیاسی حماس در نوار غزه درباره دادگاه گفت: ما از برگزاری اولین جلسه دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه به درخواست آفریقای جنوبی به اتهام پاکسازی نژادی و نسل‌کشی علیه ملت فلسطین استقبال می‌کنیم.

در شکایت ۸۴ صفحه‌ای آفریقای جنوبی از تل‌آویو استدلال شده بود که جنگ رژیم اسرائیل در غزه ناقض الزامات و تعهدات بر اساس کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ است. این کنوانسیون نسل‌کشی را اقدامی با هدف تخریب به صورت کلی یا جزئی، در سطح ملی، نژادی، قومی یا مذهبی معنا کرده‌ است. آفریقای جنوبی، اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه را نسل‌کشی می‌داند چون با هدف تخریب بخش قابل توجهی از جمعیت این باریکه است.

آفریقای جنوبی طی درخواست 84 صفحه‌ای که به دیوان بین‌المللی دادگستری ارائه کرده تأکید داشته «اقدامات و کوتاهی‌های اسرائیل که مورد شکایت آفریقای جنوبی قرار گرفته ماهیت نسل‌کشی دارد و با هدف نابودی ملیت، نژاد و گروه‌های اقلیت فلسطینی است» و نقض کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل‌کشی (CPPCG) مصوب سال 1948 در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به حساب می‌آید.

بر اساس کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل‌کشی هر کشوری می‌تواند بدون این که بخشی از یک درگیری، جنگ یا تقابل باشد، اتهام نسل‌کشی علیه یکی از طرف‌های درگیر را نزد دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح کند.

منبع: جماران