یادداشت مهم عراقچی در جاکارتاپست

به گزارش منیبان، در بخشی از این یادداشت آمده است :
«امسال مصادف با هفتاد و پنجمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اندونزی است، نقطه عطفی که با  آغاز به کار دولت‌های جدید در هر دو کشور مصادف شده است.
میراث فرهنگی مشترک که ریشه در سنت‌های آسیایی دارد، جمعیت عمدتاً مسلمان، عدم تعهد با بلوک‌های شرق و غرب، سیاست‌های خارجی مستقل ، حمایت از استعمار زدایی و مهم‌تر از همه، حمایت بی‌دریغ از مردم مظلوم فلسطین، عوامل برجسته‌ای هستند که از دیرباز پیوندهای بین مردم ایران و اندونزی را ایجاد و مستحکم کرده‌اند.
این روابط که در بوته آزمون زمان مقاومت کرده است، با اعمال تحریم های ناعادلانه و یکجانبه از سوی آمریکا و متحدانش تضعیف نشده است. برعکس، این ناملایمات عزم هر دو کشور را برای تنوع و تعمیق بخشیدن به روابطشان، به ویژه با توجه به گام‌های ایران به سوی خودکفایی و پیشرفت در زمینه‌هایی مانند پزشکی، نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی، علوم هسته‌ای، هوافضا و فراتر از آن، تقویت کرده است.
توسعه روابط با کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا همچنان در اولویت دستور کار دیپلماتیک دولت جدید مسعود پزشکیان است. در این زمینه، تعمیق روابط با کشورهای مستقلی مانند اندونزی سنگ بنای سیاست خارجی دولت چهاردهم است.
اجرای توافقات منعقده در سفر رئیس جمهور فقید به جاکارتا در خرداد  ۱۴۰۲ همچنان نقطه کانونی در روابط دوجانبه ایران و اندونزی خواهد بود.
علاوه بر این، پیش‌بینی‌شده برقراری پروازهای مستقیم بین ایران و اندونزی در آینده نزدیک، همراه با افزایش تبادلات مردمی، بدون شک به درک و آگاهی عمیق‌تر بین دو ملت کمک خواهد کرد، تلاشی که انتظار می‌رود، در مورد گسترش روابط تهران و جاکارتا در زمینه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و .. تاثیرات عمیقی داشته باشد.
روابط ایران و اندونزی محدود به سطح دوجانبه نیست. بلکه آغشته به پتانسیل قابل توجهی برای همکاری در هر دو سطح منطقه ای و بین المللی نیز است.
ا ز نظر منطقه‌ای ، با توجه به نقش غیرقابل انکار ایران و اندونزی به عنوان قدرت‌های محوری منطقه‌ای در شکل دادن به نظم ژئوپلیتیکی در غرب و جنوب شرق آسیا، این دو کشور می توانند با کاهش درگیری ها و ایجاد ثبات در مناطق مربوطه خود، نقشی راهبردی در مدیریت نظم جهانی ایفا کنند.
در صحنه جهانی ، دو کشور از همکاری قوی و مؤثر در چارچوب سازمان ها و نهادهای بین‌المللی مختلف برخوردار هستند. موضع اصولی اندونزی در مورد بی طرفی، عدم تعهد، جهانی بودن و ایستادگی در برابر سیاست زدگی، به ویژه در موضوعات مورد توجه جهانی مانند حقوق بشر، پایه محکمی برای تقویت روابط ایران و اندونزی در سطح بین المللی فراهم می کند.
فراتر از همکاری‌های بین‌المللی، ایران و اندونزی با دیدگاه مشترکشان برای تقویت نظم جهانی متوازن، می‌توانند مشارکت خود را از طریق همکاری جنوب-جنوب تقویت کنند و در نتیجه به طور کاربردی جنوب جهانی را قدرتمند کنند.
موضوع فلسطین  از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، موضوعی که در هفت دهه گذشته، بحرانی‌ترین دغدغه جهان اسلام را به خود اختصاص داده است و جایگاهی مرکزی در روابط و همکاری های بین المللی ایران و اندونزی به خود اختصاص داده است.
مواضع و اقدامات جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اندونزی در قبال فلسطین نه تنها در مبانی اسلامی بلکه در مواد قانون اساسی هر دو کشور ریشه دارد.
حمایت بی دریغ ایران، همانطور که در ماده ۱۶ اصل سوم قانون اساسی این کشور، که حمایت بی چون و چرا از مستضعفان جهان را الزامی می‌کند، و تعهد اندونزی، همانطور که در مقدمه قانون اساسی ۱۹۴۵ خود مبنی بر ریشه کنی استعمار بیان شده است، ضامن آن است که هر دو کشور در خط مقدم حمایت همه جانبه از مردم مظلوم فلسطین باقی بمانند.
با توجه به تشدید جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین در یک سال گذشته، زمان آن فرا رسیده است که ایران و اندونزی تلاش‌های خود را در حمایت از استقلال فلسطین با تاکید بر اصل تعیین سرنوشت  فلسطینیان تثبیت کنند.

در خاتمه، تاکید بر این نکته ضروری است که مسیر اصلی سیاست خارجی دولت چهاردهم جمهوری اسلامی ایران، گشودن چشم اندازهای جدید همکاری و گسترش روابط همه جانبه و دوستانه با همه ملت‌ها بر اساس گفت‌وگو، همکاری و برابری و احترام متقابل است. 

در این چارچوب، تقویت و تحکیم روابط ایران و اندونزی در اولویت اول باقی خواهد ماند. امید است در شروع به کار دولت‌های جدید در ایران و اندونزی، فصلی جدید و پر رونق در روابط دیرینه این دو ملت بزرگ اسلامی آغاز شود.»