به بهانه ازازیل که هنوز به چشم نیامده است
حسن فتحی؛ تولیدکننده انبوه یا کارگردان آثار فاخرِ سالهای دور؟!
حسن فتحی نامی بود که هر زمان پای یک اثر می‌آمد خیالمان از کیفیت یک اثر راحت بود اما حالا، بعد از افت کیفیت آثار او در فصل آخر شهرزاد، ناکامی‌های جیران و فراز و فرود مست عشق، ازازیل هم یک اثر بسیار متوسط دیگر از کارگردان محبوب سالهای پیش است
به گزارش منیبان، حسن فتحی نامی بود که هر زمان پای یک اثر می‌آمد خیالمان از کیفیت یک اثر راحت بود اما حالا، بعد از افت کیفیت آثار او در فصل آخر شهرزاد، ناکامی‌های جیران و فراز و فرود مست عشق، ازازیل هم یک اثر بسیار متوسط دیگر از کارگردان محبوب سالهای پیش است. این سریال که در ظاهر می‌خواهد اثری در ژانر وحشت باشد، نه قواعد این ژانر را به درستی در اثر پیاده می‌کند و نه تا اینجا قادر بوده حتی برای لحظاتی دلهره یا وحشت را به مخاطب منتقل کند.
*وحشتِ بی‌وحشت سینمای وحشت
بر پایه تعلیق، فضاسازی و ایجاد ترس درونی در مخاطب شکل می‌گیرد اما ازازیل نه تعلیقی می‌سازد نه از امتیاز ایجاد «انتظار برای تهدید» که خودش آن را به درستی ساخته استفاده دراماتیک می‌کند تا بیننده پای اثر بماند. ازازیل در فضاسازی بین درام و وحشت است و تکلیفش روشن نیست. اما سعی حسن فتحی و فیلمبردار در ارائه متفاوت در تصویر و تکنیک های فیلمبرداری دیده میشود. او می‌خواهد دوربین را با خودش در فضایی مبهم جلو ببرد برای همین گاهی کج و معوج می‌کند و گاهی با کلوزآپ های اغراق آمیز تلاش می‌کند ابداعات جدیدی به فرم اضافه کند.
* بازی‌ها؛ زیر سایه ضعف
کارگردانی پیمان معادی که پس از افعی تهران دوباره در مرکز توجه قرار گرفته، در اینجا چنگی به دل نمی‌زند. این ضعف بیش از آنکه به توانایی او برگردد، به عمیق نبودن شخصیت‌ها و هدایت نادرست بازیگران مربوط است. هرچند که نماهای دونفره او با بابک حمیدیان جذابیت تماشا دارد و گویی دو بازیگر را در جنگ قدرت می‌اندازد. در این میان لحظاتی از بازی گوهرخیراندیش هم به چشم می آید چرا که او همان بازیگری است که هر زمان مقابل دوربین فتحی قرار می‌گیرد وجه جدیدی از توانایی هایش دیده میشود. این اتفاق و همکاری چندم برای ایزدیار ، درخشان اتفاق نمی‌افتد و کاراکتر مضطرب او اصلا چند لایه نیست و تبدیل به شخصیت نمی‌شود. دیگر بازیگران هم در میان دیالوگ‌های شعاری و موقعیت‌های نامتعین، سرگردان به نظر می‌رسند.
سریال ازازیل جنجالی شروع شد خلاصه داستان و تاریخ پخش
*بحران هویت در روایت
ازازیل در تلاش است تا قصه‌ای رازآلود با لایه‌های فلسفی ارائه دهد اما آن‌قدر درگیر شلختگی روایی است که قصه‌اش انسجامی ندارد. از عنصر پلیس باهوش و دستیار احمق استفاده کلیشه‌ای دارد. داستان بین ایده‌های مختلف سرگردان است و نه وحشت را جدی می‌گیرد، نه درام را و این باورنکردنی است که کارگردانی که شب دهم ، مدار صفر درجه ، کیفر و…. را هرکدام در یک گونه بخصوص کاملا متعهد ساخته حالا با روایتی سرگردان ادعا دارد که در ژانر ترس طبع آزمایی کرده . نتیجه چه شده؟ اثری که تکلیفش با خودش مشخص نیست.
*حسن فتحی درمسیر منوچهر هادی؟
ازازیل را می‌توان یکی دیگر از شواهد افول حسن فتحی دانست، کارگردانی که زمانی آثارش هویت و کیفیتی مثال‌زدنی داشت حالا در مسیری افتاده که به‌سختی می‌توان امیدی به بازگشتش داشت. اگر این روند ادامه پیدا کند، دیگر نام او تضمینی برای کیفیت نخواهد بود و در راستا و هم قدم با کارگردانانی همچون منوچهر هادی باید او را صرفا تولید کننده دانست نه خالق اثر!
