تماشای بهشت گمشده مرزن آباد را از دست ندهید

به گزارش منیبان، زندگی شهری با همه آلودگی‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات کوچک و بزرگی که دارد، لحظاتی را پیش می‌آورد که با تمام وجود احساس خستگی می‌کنیم. به همین دلیل، در اولین فرصت بار و بندیل‌مان را جمع می‌کنیم و به نزدیک‌ترین تفرجگاه پناه می‌بریم؛ همان‌جایی که هنوز در دام ساخت‌وسازهای بی‌رویه شهری اسیر نشده و می‌توان چند ساعتی را در دل طبیعت به دور از سروصدا و دود و استرس سپری کرد. دریاچه ولشت یکی از این تفرجگاه های دنج و آرامش‌بخش است که در ادامه بیشتر با آن آشنا می‌شوید.

سفر به چالیدره مشهد؛ سفری یک روزه اما پرهیجان

به بیرون از شهر می‌رویم که اجازه ندهیم شلوغی زندگی شهری ملول و سرخورده و ناخوش‌احوال‌مان کند. در چنین مواقعی موبایل‌مان را در دست می‌گیریم و نزدیک‌ترین نقاط گردشگری را جست‌وجو می‌کنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاوی‌مان را تحریک کند و راهیِ آنجا شویم. گاهی نیز از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که به‌تازگی تجربه حضور در آن را داشته‌اند و به‌خوبی از زیروبم آن آگاه هستند، می‌گیریم و می‌خواهیم که راهنمایی‌مان کنند. بعد هم با توجه به شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمع‌آوری کرده و راهی می‌شویم.

محتوای این صفحه می‌کوشد تا راهنمای شما برای انتخاب یک مکان مناسب گردشگری باشد. این‌بار سری به دریاچه وِلشت به‌عنوان بهشت گمشده مرزن‌آبادی‌ها زده‌ایم و اطلاعات کاملی را از آنچه باید برای یک‌روز تفریح در آنجا بدانید، برایتان فراهم کرده‌ایم.

دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی

دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در مهر سال 1388 به‌عنوان هفتادویکمین اثر طبیعی ملی، در فهرست آثار میراث فرهنگی‌مان ثبت شد. این دریاچه در شمال شرقی کلاردشت و 25 کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به شهر مرزن‌آباد، قرار دارد.

به دلیل قرار گرفتن دریاچه در ضلع شرقی کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به شهر اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوق‌العاده‌ای دارد. آب دریاچه از بارش‌های جوی و چشمه‌هایی که کف دریاچه وجود دارد، تأمین می‌شود. به همین دلیل، در فصول مختلف سال عمق آب متغیر است، اما در هیچ ماهی از سال این دریاچه کم‌آب و خشک نمی‌شود. بیشترین عمق آب در قسمت میانی دریاچه تقریبا به 22 متر می‌رسد و حاشیه دریاچه عمق تقریبی 9 متری دارد که آبتنی را برای گردشگران شناگر آسان‌تر می‌کند.

تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژه‌ای به دریاچه ولشت داشته باشد، معدود افرادی برای گشت‌و‌گذار در طبیعت، به آن مراجعه می‌کردند که آن هم، افراد محلی بودند که طبق غریزه برای گذران اوقات فراغت روانه مراتع سرسبز می‌شدند. حتی به جرئت می‌توان گفت تا یک‌دهه قبل، خیلی‌ها حتی نام این دریاچه را نیز نشنیده بودند، اما بعد از ثبت تاریخی دریاچه، همه‌چیز تغییر کرد.

حالا آن‌طور که محلی‌های ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه می‌گویند: «از هر 10 مسافری که راه جاده چالوس را در پیش گرفته‌اند و می‌خواهند یک روز را دور از هیاهو و فضای ساختگی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان به دریاچه ختم می‌شود؛ دریاچه‌ای که تا دیروز خیلی‌ها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را در شبکه‌های مجازی زیاد می‌بینیم.»

اگر مبدأ سفر به دریاچه را تهران فرض کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا 169 کیلومتر است. اگر به‌طور میانگین با سرعت 60 کیلومتر در ساعت برانیم، برای رسیدن به دریاچه کمتر از 3 ساعت در راه خواهیم بود که صرف این زمان برای سفری یک روزه فوق‌العاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی به دریاچه که از میانه مسیر مرزن‌آباد برای رسیدن به دریاچه در پیش می‌گیریم، کمی کار سخت و زمان سفر از زمان پیش‌بینی شده ما، یک ساعت بیشتر می‌شود.

10 کیلومتر از این مسیر همان جاده خاکی است که تا دل دریاچه پیش می‌رود. اقدامات چندانی برای هموارسازی مسیر و جاده‌سازی در این بخش انجام نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را برای راننده‌ها، به‌ویژه برای مسافرانی که برای اولین‌بار وارد این محدوده شده‌اند، سخت می‌کند. بنابراین این 10 کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط طی می‌شود و در تاریکی هوا بیش از یک ساعت طول می‌کشد. اگر جزو آن دسته از افراد هستید که در مسیر سفر از تماشای طبیعت لذت می‌برید و قصدتان فقط رسیدن به مقصد نیست، از جاده منتهی به دریاچه بی‌نهایت لذت خواهید برد.

راه‌های دسترسی به دریاچه ولشت

دریاچه ولشت یکی از گزینه‌های همیشگی تورهای گردشگری یک‌روزه است. بنابراین اگر جزو علاقه‌مندان به گردشگری با تورهای تفریحی هستید، به‌راحتی می‌توانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها تماس بگیرید و در صورت خالی بودن ظرفیت، در تور ثبت‌نام کنید. البته اگر روزی که قصد سفر دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل 5 روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.

اگر می‌خواهید با اتومبیل شخصی‌تان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و به‌محض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. بعد از آن در جاده چالوس تا رسیدن به تابلو مرزن‌آباد برانید. کمی مانده به مرزن‌آباد، سمت راست‌تان یک جاده فرعی می‌بینید که شما را به دریاچه می‌رساند.

چنانچه قصد سفر با اتوبوس‌های بین‌شهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزن‌آباد پیاده کند. از مغازه‌های سمت راست جاده بخواهید شماره آژانس یا تاکسی‌های تلفنی آن محدوده را در اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شماره‌شان را به مغازه‌داران داده‌اند تا در صورت نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. در این صورت خیال‌تان راحت است که به‌محض پیاده شدن از اتوبوس یک اتومبیل منتظرتان است که شما را به مقصد برساند.

ماهیگیری در دریاچه ولشت آزاد است

پیشنهاد می‌کنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی مجهز کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی در دریاچه (البته با رعایت احتیاط) ممنوع نیست، اگر اهل آبتنی در دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.

اردک‌ماهی، مار آبی و قورباغه از جمله آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند نوع ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکان‌های ماهیگیری برای روستایی‌های پایین دریاچه و ساکنان مرزن‌آباد محسوب می‌شود. آنها به‌محض روشن شدن هوا قلاب ماهیگیری و سطل طعمه‌هایشان را برمی‌دارند و راهی دریاچه می‌شوند. شما هم اگر علاقه‌مند به ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.

رستوران و کافی‌شاپ موجود در محوطه حفاظت‌شده دریاچه تا ساعت 22 آماده خدمت‌رسانی به بازدیدکنندگان دریاچه هستند، ولی از ساعت 22 تا 10 صبح فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه روشن کردن آتش در اطراف دریاچه اشکالی ندارد، می‌توانید غذای نیمه‌آماده‌ای را که در طول مسیر و با توجه به گرمای هوا فاسد نمی‌شود، همراه‌تان ببرید.

چنانچه قصد ماندن در دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شب‌ها هوای دریاچه بسیار سرد می‌شود)، سایه‌بان، کفش راحت و مناسب برای راه رفتن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است.

ولشت، دریاچه‌ای بر فراز ابرها

هوا که ابری می‌شود، دریاچه و دشت‌های اطراف آن بالای ابرها هستند. وقتی از روستا به سمت دریاچه می‌آییم، گویی ابرها کمی پرده‌شان را کنار می‌زنند تا نیم‌نگاهی به دریاچه بیندازیم. همه‌چیزِ اینجا مثل خواب می‌ماند. عصرها که هوا کمی ابری و به‌دلیل تبخیر آب دریاچه، قطره‌های شبنم در هوا پراکنده می‌شود، رنگین‌کمان زیبایی روی دریاچه پل می‌زند که نمی‌توان چشم از آن برداشت.

محال است این‌همه زیبایی را ببینید و دوربین به دست نشوید. همه‌چیز گویای این است که محلی‌ها حق دارند، دریاچه را بهشت گمشده بنامند. برای ما که از دودو‌دَم و سروصدای شهر فرار کرده‌ایم تا یک‌روز آرام و پاک در طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خود بهشت است.

اگر صبح زود بیایید و تابش آفتاب روی پولک ماهی‌ها را تماشا کنید، دیگر هیچ‌چیزی نمی‌تواند مجبورتان کند که عصر راه برگشت را در پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است برای یک شب هم که شده اقامت در جوار دریاچه را تجربه کنید تا ساعت 6 صبح را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسب‌های خانه روستایی آن سوی دریاچه و…؛ همه‌چیز حال‌تان را تا مدت‌ها خوب می‌کند. بی‌شک ولشت بهشت گمشده است که در این روزهای داغ، خودش را به ما نشان داده تا حال‌مان را خوب کند.

ماندن در شب، کنار دریاچه ولشت

کمی پایین‌تر از دریاچه، در میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی وجود دارد که می‌توانید شب را در آنجا سپری کنید، اما اگر دل‌تان می‌خواهد شب را در طبیعت بگذرانید، می‌توانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیال‌تان راحت باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمی‌کند.

چند سالی می‌شود که استانداری مرزن‌آباد برای دریاچه، کیوسک نگهبانی 24 ساعته مستقر کرده است. برای عبور از نگهبانی، هر اتومبیلِ شخصی باید مبلغ 8 هزار تومان بپردازد که برای یک منطقه حفاظت‌شده نرخ مناسب و ایده‌آلی به‌نظر می‌رسد.

همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات اطراف دریاچه، از جمله تجهیز اطراف دریاچه به رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه فروش نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و توسعه سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت در اطراف دریاچه آسان‌تر شده است. در کل، همه‌چیز برای لذت بردن از طبیعت و نفس‌تازه‌کردن فراهم است. تنها کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید.