ادعای باورنکردنی ساپینتو بعد از شکست مقابل سپاهان
شروع فصل جدید فوتبال در ایران همیشه جذابیت‌های خاص خودش را دارد و استقلال و سپاهان در فوتبال ایران آن قدر نام‌های بزرگی به شمار می‌روند که حتی عبارت آزاردهنده "برگزاری بازی بدون حضور تماشاگران" هم نتواند از حساسیت‌های آن کم کند.
به گزارش منیبان؛ هرچند وقتی برای پوشش آخرین بازی فصل گذشته استقلال به آزادی آمدیم، از پر بودن صندلی‌ها، حتی پله‌های راهرو هم برای هواداران این تیم حکم مبل را پیدا کرده بود اما قدم‌زدن در خیابان‌های خالی از هوادارِ منتهی به ورزشگاه، ترس رسیدن روزی که آخرین پناه مردم از مشکلات، چیزی به جز فوتبال باشد را حسابی به جانمان انداخت!ارسال عکس‌ها و ویدیوهای گرفته‌شده با گوشی از پاسخ بازیکنان به ابراز احساسات تماشاگران در زمان گرم کردن پیش از شروع مسابقه جای خودش را به تماشای دعوای عوامل برنامه‌های تلویزیونی با متصدیان امور در استقلال و ورزشگاه آزادی داده بود تا بازی شروع شود.
با خصوصیاتی که از دو سرمربی پرتغالی در ذهن داشتیم، قابل پیش‌بینی بود که در کنار زمین، ساپینتو شور و حرارت بیشتری نسبت به مورایس داشته باشد و همین‌طور هم بود. ریکاردو از دقیقه یک لب خط بود و بازیکنانش را کوچ می‌کرد. در حالی که مورایس تا دقیقه ۳۰ مسابقه حتی یک‌بار هم از نیمکت تکان نخورد، ساپینتو بعد از شروع بازی با ضربه‌ای بلند توسط حسینی، به شکلی دست‌های حسرت را روی سرش کشید که گویی استقلال گلی دریافت کرده است.
جوش و خروشی که تا آخرین برخورد مشکوک بازی روی آرمان رمضانی هم ادامه داشت تا در نهایت مورایس و تیمش، سه امتیازی فراتر از اهمیتی که به آن داده شده دشت کند. چرا که بردن رقیب مستقیم در دیدار‌های موسوم به شش امتیازی ارزشی فراتر از یک پیروزی هفته اول یا آخر لیگ دارد.با سوت پایان بازی، نشست خبری بعد از مسابقه بهترین زمان برای مواجه‌شدن با ابهامات بازی بود. جایی که خبرنگارانِ بهت‌زده از بلایی که بر سر استقلال در نیمه دوم آمده بود، می‌خواستند بدانند دقیقا چه اندیشه‌های تاکتیکی‌ای از ذهن ساپینتو عبور کرده بود.
بیست دقیقه بعد از کنفرانس مورایس که مطابق با انتظاری که از خودش داشتیم و متفاوت با آنچه از همتایانش در فصول قبل دیده بودیم، به تمجید فروتنانه از رقیب و صحبت از نقش شانس و اتفاقات در پیروزی تیمش گذشت، نوبت به حضور ساپینتو در سالن کنفرانس ورزشگاه آزادی رسید.با خروج فیلمبرداران صداوسیما، مدیر رسانه استقلال مقدمات حضور سرمربی را فراهم کرد. بعد از صحبت‌های اولیه ریکاردو ساپینتو نوبت به سئوالات خبرنگاران رسید. تغییرات آرایش بازی استقلال در طول بازی و کم‌شدن فشار این تیم در نیمه دوم، سوژه سئوالم از سرمربی بود. توضیحاتش چیزی نزدیک به پنج دقیقه از کنفرانس را به خودش اختصاص داد که به هردلیلی در یک دقیقه توسط مترجم بیان شد!
پایان نشست به دلیل محدودیت زمانی، باعث شد تا بار دیگر با ساپینتو به صحبت بپردازیم و این بار از سالن کنفرانس تا تونل ورزشگاه با او گپ زدیم. ریکاردو که خودش هم از ترجمه کوتاه صحبت‌هایش متعجب شده بود، ناخودآگاه بعد از دیدنم شروع کرد به توضیح سیستم بازی:" توی ترکیه و تهران بازی‌های دوستانه را با سیستم سه دفاعه بازی کردیم. وقتی گل عقب افتادیم، می‌خواستم خصوصیات نفرات خط جلو را هجومی‌تر کنم و پیمان و امیرعلی را اضافه کردم تا ابوالفضل بیاید فول‌بک شود و پیش‌روی فول‌بک‌ها بیشتر شود. خط دفاعی را چهارنفره نکردم و کوتینیو(جعفر سلمانی) را از وینگر آوردم وینگ‌بک." وقتی با او از بازتر شدن دستش با حضور کاوه، محبی و قایدی صحبت کردم، یک "absolutely" بیش از حد قاطعانه گفت و با اطمینان از بهترشدن هفته به هفته تیمش حرف زد. وقتی به خط طولی زمین در سمت تونل نزدیک شدیم، امید سرمربی پرتغالی به قهرمانی با استقلال، آخرین سوژه گپ و گفت کوتاهم با ساپینتو بود که پاسخش، احتمالا مرهمی بر آلام هواداران استقلال پس از شکست در هفته نخست باشد:" من از پرتغال تا اینجا نیامدم برای چیزی جز قهرمانی بجنگم! اگر اسکوادی که روی کاغذ دارم( منظورش بازیکنانی چون محبی، کاوه، قایدی و مرادمند بود که هر یک به دلیلی هنوز در تیم نیستند) را در اینجا(با دست به زمین چمن اشاره کرد) هم داشته باشم، از رسیدن به هدفم مطمئنم!"
شنیدن این جمله و گرفتن یک عکس یادگاری با سرمربی‌ای که زبان بدنش بعد از شکست هیچ نشانی از ناامیدی نداشت، آخرین سکانس از حضور در اولین هفته مسابقات لیگ بود.
