ده دلیل برای اینکه ساپینتو باید از استقلال برود!
باخت در فینال جام حذفی تیرخلاصی بود بر پیکر نیمه جان تیمی که هیچ کدام از مؤلفه های موفقیت و قهرمانی را به طور کامل در اختیار نداشت.
به گزارش منیبان، جدا از فاجعه مدیریتی و بد بسته شدن تیم استقلال ضعفهای فنی زیادی هم درون زمین و روی نیمکت داشت که در ادامه در ده دلیل به آن اشاره می کنیم. البته جمعی از هواداران استقلال و حتی برخی کارشناسان عقیده دارند که چون ساپینتو تیمش را خودش نبسته عدم موفقیتش قابل پیش بینی بود. این گزاره می تواند درست باشد اما دلایل دیگری هست که به نظر می رسد با توجه به آن دلایل، رفتن ساپینتو بهتر از ماندنش در استقلال است. این دلایل را در ادامه بخوانید:
یک: ریکاردو ساپینتو همان ابتدای کار وعده کسب چهارجام را داد، اصولا یک سرمربی بزرگ قول کسب جام نمی دهد آن هم در حالیکه تیمش را خودش نبسته بود. رویافروشی به هواداران کار منطقی نبود. او از چهار جام، فقط یک جام را گرفت اما سه جام دیگر فصل یعنی لیگ برتر، جام حذفی و سوپرجام اتوماتیک به رقیب دیرینه استقلال، یعنی پرسپولیس رسید.
دو: نتایج سینوسی در نیم فصل اول کار استقلال برای قهرمانی را سخت کرد. تساویهای خانگی با پیکان، فولاد، آلومینیوم و یا تساوی با نفت مسجدسلیمان در مسجدسلیمان، استقلال را از مدعیان عقب انداخت. هر چند اشتباهات داوری هم طبق نظرات کارشناسان 10 تا 11 امتیاز از استقلال گرفت اما با توجه به توزیع اشتباهات داوری بین همه تیم ها باید گفت که در نهایت برای قهرمانی استقلال باید این تیمها را شکست می داد. استقلال 8 تساوی داشت که البته کافی بود سه بازی از این هشت تساوی را می برد تا قهرمان می شد.
سه: ناکامی در بازیهای بزرگ. فرمول قهرمانی در لیگ همان است که سالها پیش فرگوسن گفت:" بردن تیمهای کوچک و نباختن به تیمهای بزرگ" استقلال ساپینتو در اکثر بازیهای بزرگ فصل ناکام مطلق بود. مقابل سپاهان رفت و برگشت بازی را باخت. مقابل پرسپولیس بازی رفت را مساوی کرد و در بازی برگشت باخت و البته فینال حذفی را هم به پرسپولیس باخت. مقابل تراکتور هم بازی رفت را در تبریز واگذار کرد. ساپینتو در بازیهای بزرگ برای استقلال دستاوردی نداشت.
چهار: دست زدن به ترکیب برنده خط هافبک فصل پیش ضعف بزرگ ساپینتو در این فصل بود. مهدی پور و نیک نفس نیمکت نشین مهره ای شدند که در خیالش هم فیکس شدن در استقلال را تصور نمی کرد. اعتقاد عجیب ساپینتو به سعید مهری به همان اندازه عجیب بود که اعتقادش به جعفر سلمانی! البته رضاوند عملکرد خوبی داشت اما او هم دربرخی بازیها نمی توانست مثل یک ستاره عمل کند. استقلال در تاریخش هافبک های بزرگی مثل علی جباری، امیرقلعه نویی، مجتبی جباری، جانواریو، آندرانیک تیموریان و حتی امید ابراهیمی و بسیاری بازیکنان دیگر داشته که همیشه کار را برای استقلال درآورده اند اما این فصل استقلال با رضاوند و مهری نتوانست در بازیهای بزرگ، کار را دربیاورد.
پنج: اتکای بیش از حد به قایدی و محبی باعث شده بود ساپینتو عملا پلن دیگری برای هجوم نداشته باشد. هر بار که این دو ستاره مهار شدند ساپینتو به مشکل خورد و تیمهای مقابل که توان مهار این دو را داشتند راحت دست ساپینتو را می خواندند و استقلال را فلج می کردند. یحیی گل محمدی، دو بار در دو دربی اخیر این کار را به بهترین وجه انجام داد و چیز خاصی از محبی و قایدی ندیدیم و اندک فرصت هایی هم که نصیب قایدی شد، به گل تبدیل نشدند.
شش: عدم تمرکز ضعف بزرگ دیگر ساپینتو بود. او بیش از حد احساسات کاذب و هیجانی داشت که بارها به استقلال ضربه زد. رفتار های دور از شأن این سرمربی حرمت نیمکت استقلال را شکست. این رفتارها همه جا قفل است. رفتارهای این سرمربی باعث حساسیت سایر نیمکتهای رقیب استقلال شده بود. تا جایی که همه روی قضیه کلید کرده بودند و به پاشنه آشیل استقلال بدل شده بود.حریفان استقلال به راحتی می توانستند او را عصبانی کنند تا او عنان از کف بدهد و با همه درگیر شود و اخراج و محروم شود. ساپینتو هیچ وقت نتوانست اعصاب و روان و خشمش را کنترل کند و تا روز آخری که روی نیمکت استقلال بود، این ماجرا پاشنه آشیلش بود. او در دربی فینال حذفی در حالیکه ورق برای تیمش برگشته بود با شادی گل، یا واقعا حرکتی کرده و یا واقعا بهانه دست کسانی داده است که می خواستند او را اخراج کنند. البته هنوز دلیل اصلی اخراج ساپینتو در دربی فینال مشخص نشده و باید دید دوربین های صدا و سیما چه صحنه هایی شکار کرده اند و آیا واقعا سایپنتو به نیمکت پرسپولیس بی حرمتی کرده و به داور چهارم و کمک داور ذخیره تف انداخته یا نه! باید تا دوشنبه شب و برنامه فوتبال برتر صبر کرد. دوربین های برنامه شبهای فوتبالی و دیگر رسانه ها، فعلا چیزی نشان نداده اند و فدراسیون فوتبال هم هنوز گزارش داور و ناظر را رسانه ای نکرده است.
هفت: در نگاه اول چیزی که مشخص است این است که قطعا در صورت ماندن ساپینتو استقلال بازهم از این باگ رفتاری آسیب خواهد دید . همه روی او زوم هستند و مدام استقلال باید تاوان این رفتارها را بدهد. بازیکنان استقلال هم در داخل زمین مرتب از این رفتار، تاثیر می پذیرند. ساپینتو یک سرمربی هیجانی است و خوب می تواند به بازیکنان انگیزه بدهد اما وقتی اخراج شود، جای خالی او روی تارتان، روی بازیکنان اثر می گذارد. چنانکه در دربی حذفی، استقلال گل مساوی را زده بود و دست بالاتر را داشت اما با اخراج ساپینتو، انگار این پرسپولیس بود که گل زده بود و البته در وقتهای اضافه هم به گل برتری رسید تا کار به ضربات پنالتی نکشد.
هشت: با محرومیت چندجلسه ای احتمالی ساپینتو توسط کمیته انضباطی فدراسیون فوبتال ، استقلال در صورت تمدید قرارداد با ساپینتو فصل را بدون سرمربی شروع خواهد کرد که این عامل شاید باعث عقب افتادن آبی ها از کورس از همان ابتدای فصل شود. البته که از گوشه و کنار شنیده می شود که او نقره داغ خواهد شد.
نه: نامه اخیر ساپینتو که از طریق ایجنت ایرانی اش به یک سایت خبری داده شده نشان می دهد که او بازی برای ماندن را به سبک کارلوس کی روش آغاز کرده است. در واقع یا حجت کریمی دروغ می گوید، یا ساپینتو راست نمی گوید. در هر حال شنیده شده که ساپینتو شانس زیادی برای ماندن در استقلال ندارد و باشگاه هم تمایلی به ادامه همکاری با او نشان نمی دهد. اختلاف ها بیشتر از چیزی است که فکرش را بکنید. وقتی پیش از دربی، ساپینتو حجت کریمی و برخی کارکنان باشگاه را به رختکن راه نمی دهد، مشخص است که شکاف بیشتر از چیزی است که همه فکر کنند.
ده: با افزایش قیمت دلار و یورو تمدید قرارداد از نظر مالی هم برای استقلال مقرون به صرفه نیست. سال گذشته همین موقع دلار 25000 تومان و یورو تقریبا 30000 تومان بود و امسال دلار حول و حوش 52000 تومان و یورو حدود 60000 تومان است. برای تیمی که غرق بدهی است بهتر است این هزینه را صرف بازیکنانی باکیفیت کند تا در طول فصل از آنها بهره مند باشد نه اینکه این پول را خرج کسی کند که روی رفتارش کنترلی ندارد. اینکه چه کسی به جای ساپینتو بیاید هم مهم است. دو نگاه وجود دارد. نگاه اول سرمربی خارجی و نگاه دوم سرمربی داخلی است. باز هم مشخص است که به احتمال زیاد یک مربی ایرانی، جایگزین ساپینتو می شود. در هر حال باید تا مجمع 16 خرداد باشگاه استقلال و تعیین اعضای جدید هیات مدیره استقلال و مدیرعامل صبر کرد.
