اوضاع بحرانی تیم ملی برای جام جهانی

به گزارش منیبان، 30 آبان امسال تیم ملی فوتبال کشورمان در اولین مسابقه خود در جام جهانی باید به مصاف  انگلیس برود، این در حالی است که متاسفانه فدراسیون فوتبال کشورمان به دلایل مختلف در بلاتکلیفی محض به سر می‌برد. هیات رئیسه فدراسیون فوتبال 28 بهمن سال گذشته عزیزی خادم رئیس فدراسیون را برکنار کرد و به هیچ عنوان در این نوشته قصد دفاع از عزیزی خادم را نداریم و به تصمیم قانونی هیات رئیسه فدراسیون فوتبال احترام می‌گذاریم اما متاسفانه عملکرد اعضای هیات رئیسه و در راس آن میرشاد ماجدی سرپرست فدراسیون در این دو ماه قابل دفاع نیست. حتی اخباری که از هیات رئیسه در محافل فوتبالی به گوش می‌رسد کاملا مایوس کننده است. اینکه در جلسات هیات رئیسه فدراسیون مدام بحث و چالش‌های بیهوده صورت می‌گیرد و اختلاف نظر اعضا نه برای اعتلای فوتبال بلکه بخاطر منافع فردی است.

به طور مثال مصوبات آخرین جلسه هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در مشهد مقدس در اسفند سال گذشته برگزار شد چه بود؟ سایت فدراسیون فوتبال در مورد این جلسه چالشی این طور اطلاع رسانی کرده بود:« در این نشست اعضاى هیات رییسه پیرامون آخرین تحولات و فعالیت هاى فدراسیون، قرارداد مربیان تیم هاى ملى ، برنامه آماده سازى تیم ملى و دو مسابقه پیش روى برابر کره جنوبى و لبنان ، تامین بودجه و اعتبارات مورد نیاز در سال آینده ، سفر به سئول و برگزارى آخرین مسابقه مرحله انتخابى در مشهد مقدس گفت و گو کردند و در این خصوص تصمیمات لازم اتخاذ شد.»

اگر همین مسایل مصوب که در این خبر سه خطی سایت فدراسیون به درستی اجرا می‌شد حال و روز فوتبال کشورمان امروز بهتر بود.هنوز وضعیت ادامه همکاری دراگان اسکوچیچ مورد بحث است. براتی یکی از اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال از انتخاب علی دایی به عنوان سرمربی تیم ملی حمایت می‌کند، احسان اصولی در مصاحبه‌های متعددش از حمایت قاطع از اسکوچیچ سخن می‌گوید و مهرداد سراجی دیگر عضو هیات رئیسه توئیت نویس هم از اصولی و عملکردش انتقاد می‌کند و حتی در لفافه صحبت از دلالی می‌کند! و خیلی علاقمند است که وزیر ورزش را به مجلس بکشاند. برخی از اعضای مجمع عمومی فدراسیون فوتبال هم با امضای نامه‌ای خواهان برکناری یکی اعضای هیات رئیسه می‌شوند. 

این شرایط مدیریت کلان فوتبال کشور در کمتر از 8 ماه مانده به جام جهانی است. فدراسیونی که حتی در برگزاری یک مسابقه تشریفاتی با لبنان عاجز است و آن را تبدیل به بحرانی ملی و بین‌المللی برای فوتبال و ورزش کشور می‌کند،  اگرچه گفته می‌شود اختلاف نظر و بحث در هیات رئیسه می‌تواند باعث ایجاد شرایط بهتری در فوتبال کشور شود اما متاسفانه اعضای هیات رئیسه  نه در  پشت درهای بسته  بلکه در رسانه‌ها از خجالت هم درمی‌آیند و اختلاف‌هایشان را علنی می‌کنند، در حالیکه به صورت طبیعی اعضا باید در جلسات با یکدیگر بحث و گفت و گو کنند و در رسانه‌ها از همدیگر حمایت!

در چنین بلبشوی مدیریتی در فوتبال کشور است که تیم ملی و برنامه‌های آماده‌سازی آن برای حضور قدرتمندانه در جام جهانی بیشتر شبیه لطیفه‌ و جوک است. نهایت این برنامه ریزی تماشای مسابقات لیگ از سوی اسکوچیچ است! آن هم در حالیکه اسکوچیچ در این اواخر از کیفیت لیگ و بازیکنانش انتقاد کرد! به راستی چه کسی مطمئن است که اسکوچیچ با این شیوه مدیریتی فوتبال تا جام جهانی روی نیمکت تیم ملی باقی خواهد ماند. 20 تیر 1400 و زمانی که عزیزی خادم رئیس فدراسیون فوتبال بود یکی از مصوبات هیات رئیسه این بود: «مصوب شد آقای دراگان اسکوچیچ تا پایان مسابقات مقدماتی جام جهانی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال بزرگسالان ابقا و مورد حمایت حداکثری قرار بگیرد.»! 

اگر قرار است اسکوچیچ بماند و یا برود باید زودتر این تصمیم رسمی شود اما چه کسی باید این تصمیم را بگیرد؟ هیات رئیسه‌ای که مثل خروس جنگی مدام بهم می‌پرند و از هم انتقاد می‌کنند؟! میرشاد ماجدی که یکی از معدود چهره‌های فوتبالی هیات رئیسه است باید نقش پررنگ‌تر و بهتری در اداره فدراسیون به عهده بگیرد نه اینکه فقط تماشاگر جدل‌های بی‌حاصل اعضای هیات رئیسه باشد.

طبق اعلام سایت رسمی فدراسیون فوتبال باید 10 خرداد مجمع عمومی فدراسیون برگزار شود و سوال اصلی و مهم این است که با توجه به شرایط مدیریتی فوتبال کشور چقدر می‌توان به برنامه آماده سازی مناسب برای تیم ملی امیدوار بود؟ چقدر می‌توان به جای رجز خوانی‌های بی‌ارزش برای حریفان فوتبال مثل انگلیس در عمل تیم ملی را مهیا آوردگاه بزرگ جام جهانی کرد؟ آیا می‌دانیم تیم ملی قرار است با چه حریفانی بازی تدارکاتی داشته باشد؟ آیا اصلا پول لازم برای تدارک یک برنامه مناسب تیم ملی خواهیم داشت؟ فدراسیونی که درگیر حاشیه‌های خودساخته اتفاقات مشهد و بازی با لبنان شد چقدر می‌تواند در عمل به تیم ملی فوتبال کشورمان کمک کند.امیدواریم دعوا‌های هیات رئیسه واقعا بخاطر منافع ملی و حضور قدرتمندانه در جام جهانی باشد نه منافع فردی و  واقعا اعضای هیات  رئیسه مثل میلیون‌ها هوادار تیم ملی دل‌شان برای موفقیت تیم ملی بتپد و اقدامی عملی و موثر در جهت تقویت تیم ملی و حضور مقتدرانه در جام جهانی بردارند. زیرا اگر تیم ملی با ناآمادگی وارد جام جهانی شود و در قطر کیسه بوکس حریفان شویم آنوقت دیگر هیچکس نامی از این اعضای هیات رئیسه نمی برد بلکه هجمه‌ها به سوی فوتبال ملی کشور و نام مقدس جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.