پشت پرده حذف تحقیرآمیز سپاهان/اشتباهات بزرگ نویدکیا!

به گزارش منیبان، سپاهان در لیگ قهرمانان اما هیچ‌کدام از این شروط را نداشت: یک خط دفاعی متزلزل، یک دروازه‌بان آشفته و مردان هجومی بی‌دقت. چنین تیمی نباید نتیجه بگیرد که نگرفت. سپاهان با امیدگل 86/9 در مرحله گروهی تنها 8 گل زد و رقبایش با امیدگل 04/9 برابر آنها، 12 بار دروازه مظاهری را باز کردند. آمار، مدعای لشکر هزار ایراد و مشکل بودن سپاهان را تایید می‌کند.

* ایرادات دفاعی

  مجموعه دفاعی سپاهان متشکل از دروازه‌بان، مردان خط دفاع و بخصوص دو مدافع میانی‌اش و هافبکی به نام کریمی بدترین روزهای فوتبال‌شان را در عربستان سپری کردند. کلکسیون اشتباهات آنها، کمر سپاهان را شکست و اجازه نداد تیم نویدکیا روزهای خوبی در مرحله گروهی داشته باشد. هافبک دفاعی سپاهان شاید گزینه خوبی برای بازی برابر هافبک‌های لیگ برتر مثل رضاوند باشد ولی برابر هافبک‌های درخشان لیگ قهرمانان، به وضوح نشان می‌دهد استاندارد بالایی ندارد. پورقاز، ولسیانی و نژادمهدی را در تمام دوران فوتبال‌شان چنین شکننده ندیده بودیم. هیچ نشانی هم از نورافکن و اسماعیلی‌فر درخشان در لیگ برتر در لیگ قهرمانان دیده نشد و آنها در یک سوم دفاعی، کم اشتباه نکردند. سپاهان حتی یک بار هم در عربستان، کلین‌شیت نکرد.

* لشکر بی‌دقت

  8 شوت داخل چارچوب برای الدحیل از مجموع 12 ضربه و 7 شوت داخل چارچوب برای سپاهان از 24 ضربه به سمت دروازه؛ همین یک آمار که به بازی آخر تیم نویدکیا مربوط است، نشان می‌دهد آنها چقدر بی‌دقت بوده‌اند و چوب همین ایراد عجیب و غریب را خوردند. آمار آنها در بازی دور رفت برابر الدحیل بسیار ضعیف‌تر بود: یک ضربه داخل چارچوب از مجموع 12 شوت. سپاهان در مرحله گروهی، 83 بار به سمت دروازه رقبایش ضربه زد که تنها 19تایش داخل چارچوب بود. محض نمونه بازی برگشت با التعاون: 2 ضربه داخل چارچوب از مجموع 15 شوت.

* تفکرات نویدکیا

سرمربی جوان سپاهان با همان پازل ذهنی لیگ برتر وارد لیگ قهرمانان شد که جواب نداد. سپاهان در لیگ برتر هم تیم بی‌دقتی بود و نویدکیا برای جبران این نقص بزرگ، هیچ راهکاری نداشت و تیمش در آسیا هم چوب همین ضعف را خورد. یکی از بزرگترین اشتباهات محرم نویدکیا در بازی با التعاون رقم خورد: "جاییکه بعد از اخراج مدافعش، رفیعی را در زمین نگه داشت و حسینی را بیرون کشید درحالیکه می‌دانست تیمش، توپ نخواهد داشت و رفیعی بازیکنی است که فقط وقتی توپ هست، دیده می‌شود. سپاهان با داشتن بهترین مدافعان کناری حال حاضر فوتبال ایران یعنی اسماعیلی‌فر در راست و نورافکن در چپ و حضور رفیعی به عنوان تنها بازیکن لیگ برتر ایران که تونایی دادن پاس های عمقی را دارد، فقط و تنها فقط یک 45 دقیقه درخشان در 540 دقیقه حضور آسیایی‌اش داشت: نیمه دوم بازی رفت برابر پاختاکور که دقت، چاشنی کارش شده بود."

* اشتباهات فردی

  در هر بازی، حداقل چند اشتباه فردی در ترکیب سپاهان انجام شد که بسیار عجیب بود. در همین بازی پایانی برابر الدحیل، عملکرد نورافکن روی گل اول و آنچه نژادمهدی روی گل آخر نشان دادند، فاجعه‌ای کامل و بدون بخشش بود. در بازی‌های دیگر هم، چنین اتفاقی به دفعات افتاد. شاید یکی از دلایل این موضوع، فقدان آرامش و تمرکز ذهنی بود که گریبان بازیکنان سپاهان را گرفت. حتی لیز خوردن ولسیانی برابر التعاون را هم می‌توان در این قاب قرار داد. او به عنوان رهبر خط دفاعی سپاهان در عربستان نتوانست خودش باشد. درحقیقت همه بازیکنان سپاهان در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با خود واقعی‌شان تفاوتی عجیب داشتند و افتی فاحش کرده بودند.

* رشید مظاهری

درباره او نمی‌توان حرف جدیدی زد؛ دروازه‌بانی که تلورانس بازی‌اش بسیار زیاد است. در این 6 بازی، مظاهری تقریبا به کمتر توپی جواب منفی داد و صرف نظر از رویارویی با اولونگا، برابر بقیه هم ضعیف بود. شاید اگر او بیشتر حواسش را معطوف به سپاهان می‌کرد و کمتر برای نیش و کنایه زدن به فرهاد مجیدی، زمان می‌گذاشت، سپاهان درون دروازه کمتر گاف می‌داد و ضربه می‌خورد. اولونگا درمجموع 13 بار به سمت دروازه مظاهری ضربه زد که 8تایش گل شده. مظاهری برابر التعاون حتی اشتباه مهلک در دادن یک پاس ساده هم داشت. اینکه دروازه‌بان صدرنشین گروه مرگ در دور قبل و قعرنشین گروه مرگ در این دوره، یک نفر بوده تفاوت‌های زیادی را حداقل برای خود مظاهری آشکار خواهد کرد.

منبع: فوتبالی