گفتگو با قاتل جوانی که برای ازدواج با زن متاهل شوهر این زن را در یکی از محله های تهران کشت.

به گزارش منیبان؛ پسر جوان به خاطر عشق به زن متاهل ، شوهر او را در یکی از محله های تهران به قتل رساند. متهم پنج سال است که در زندان رجایی شهرکرج به سر می برد و روزها را برای اجرای حکم مجازاتش می شمارد. مرد جوان هر روز باید کابوس مرگ ببیند و وحشت رفتن به پای چوبه دار ازاودور نمی شود.

فکر می کردم با هم ازدواج می کنیم

پیشنهاد ویژه

زندگی با زن مورد علاقه اش را در ذهن خود ساخته بود اما نقشه اش خیلی زود بر باد رفت و حالا برای روز اجرای حکم روزشماری می کند.

مقتول را می شناختی ؟

نه. همسرش را می شناختم. او زمانی همسایه مان بود و به او دلباخته شدم ، می خواستیم ازدواج کنیم اما چون او ۱۰ سال از من بزرگتر بود ، خانواده ام مخالفت کردند ، او هم بعداز آن به شهر دیگری رفت و از اوخبر نداشتم . دلباختگی ام به او باعث شد دیگر ازدواج نکنم . شیشه ای شدم و روزگار حال درستی برایم نگذاشت. در این سال ها گاهی مکانیکی و گاهی کارگری کردم که هزینه مواد و غذایم می شد.

چه شد او را دیدی ؟

بعداز سال ها به من زنگ زد . بعد هم قرار گذاشتیم. فهمیدم خانواده اش به زور شوهرش داده اند و فرزند دارد. بعد از چند بار با هم ملاقات کردیم. فهمیدم به زور خانواده اش ازدواج کرده وفرزنددارد . شوهرش بداخلاق و بارها کتکش زده بود و طلاقش نمی داد. خواست او را بکشیم و با هم ازدواج کنیم. قبول کردم و به او قول دادم اعتیادم را هم ترک کنم . یک شب طبق نقشه او، به خانه شان رفتم و شوهرش را با ضربه های چاقو در خواب کشتم.

بعداز قتل چه شد ؟

قرارشد بعداز چهلم شوهرش به جای دیگری برویم و ازدواج کنیم که هردو بازداشت شدیم.

ارزشش را داشت ؟

مهر قاتل به من زده شده و خانواده ام باورشان نمی شود جنایت کرده ام. حتی به خاطر آبروی شان یک بارهم به دیدنم نیامده و مرا طرد کرده اند. وقتی زندانی ها ملاقاتی داشتند و حتی تلفنی با خانواده های شان حرف می زنند با حسرت نگاه می کردم چون زندانی بی ملاقاتی بودم. چند بار به خانه مان زنگ زدم تا صدای خانواده ام را بشنوم که گفتند فرزندی به اسم من ندارند و تلفن قطع شد .

پنج سال برایت چطور گذشت ؟

خیلی سخت. ماه های اول نمی توانستم شرایط زندان را تحمل کنم . بنابراین یک مشت قرص از درمانگاه زندان برداشتم و خوردم تا خودکشی کنم که هم سلولی هایم متوجه شدند و نجاتم دادند. لباس های زندانیان را می شویم ، سلول های شان را نظافت می کنم و برای شان غذا درست می کنم تا به من پولی بدهند . ماه رمضان و محرم که می شود زیاد دلتنگ خانواده ام می شوم. چون آنها در این ایام همیشه نذری می دادند ومن پای ثابت کار بودم و حالا پنج سال است دلم برای آن غذای نذری تنگ شده است.

فکر می کنی بخشیده شوی ؟

خیر. خانواده مقتول به خاطر عروس شان رضایت نمی دهند.

کدخبر: 112026 تاریخ انتشار