زنان کم خواب دچار این اختلال می‌شوند

به گزارش منیبان؛ زنانی که کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابند، معمولا دچار قاعدگی های سنگین‌تر و نامنظم می‌شوند. به گفته محققان، آزمایش‌ها نشان داد خانم‌هایی که به طور متوسط کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابند، ۴۴ درصد بیشتر در معرض خطر قاعدگی نامنظم و ۷۰ درصد بیشتر در معرض خونریزی شدید در طول یک دوره نسبت به افراد سالمی که ۷ تا ۹ ساعت می‌خوابند، هستند.

در این مطالعات، پژوهشگران داده‌های نظرسنجی ۵۷۴ خانم ۲۴ تا ۴۰ سال را تجزیه و تحلیل کردند. در این پرسش ها، از شرکت کنندگان در مورد خونریزی و منظم بودن قاعدگی، خواب و عملکرد آنها در طول روز سوال شد.

نتایج بسیار جالب بود چراکه کسانی که قاعدگی‌های سنگین یا نامنظم را تجربه کرده‌اند، بیشتر از خواب کوتاه و بی‌ کیفیت، خستگی، استرس و افسردگی رنج می‌برند. هنگامی که زنان قبل یا در طول قاعدگی دچار نوسانات خلقی، گرفتگی عضلات، تحریک پذیری و خستگی می‌شوند، ممکن است از خواب آشفته رنج ببرند.

این علائم همه مشخصه سندرم پیش از قاعدگی هستند که به طور گسترده به عنوان PMS یا اختلال نارسایی پیش از قاعدگی شناخته می‌شود که می‌تواند باعث افسردگی یا اضطراب شدید در پیش از قاعدگی شود.

از سوی دیگر، کم خوابی خود می‌تواند منجر به درد بدتر شود که می‌تواند علائم سندرم پیش از قاعدگی و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی را تشدید کند. زنان همچنین هنگام کم خوابی بیشتر از اضطراب رنج می‌برند و این امر به خواب رفتن را دشوارتر می‌کند.

پژوهشگران توضیح می‌دهد: زنان ۴۰ درصد بیشتر از مردان از بی خوابی رنج می‌برند. با این حال، درمان های پیشرو به ندرت سلامت قاعدگی را در نظر می‌گیرند. پزشکان گاهی اوقات داروهایی مانند Valium و Ambien را برای کمک به اختلالات خواب تجویز می‌کنند، اما این داروها می‌توانند منجر به وابستگی، اعتیاد و سایر اختلالات شناختی شوند.

محققان معتقدند: پژوهشگران سلامت زنان هنوز پیچیدگی‌های رابطه بین قاعدگی و خواب را به طور کامل درک نکرده‌اند. به عنوان مثال، گاهی اوقات ممکن است سال‌ها طول بکشد تا تشخیص آندومتریوز داده شود که وضعیتی است که در آن بافت رحم در خارج از رحم در مکان‌هایی مانند لوله‌های فالوپ رشد می‌کند که با قاعدگی‌های سنگین و درد مشخص می‌شود. برای حدود ۲۵ درصد از زنان، این وضعیت در ابتدا بدون علامت ظاهر می‌شود و تشخیص آن را دشوارتر می‌کند.

با این حال، محققان معتقدند: ناملایمات قاعدگی را می‌توان با آموزش بهتر در مورد چگونگی تشخیص موثر این شرایط بهبود بخشید. همچنین باید آگاهی بهتری در مورد سوگیری ضمنی در میان ارائه دهندگان پزشکی در برابر کسانی که از سلامت قاعدگی شکایت دارند وجود داشته باشد.

پزشکان بهتر است نگاهی گسترده‌تر به علائم قاعدگی داشته باشند و در نظر بگیرند که چگونه تغییرات مهم زندگی از جمله بلوغ و عوامل استرس‌زا مانند عدم تعادل بین کار و زندگی یا تشکیل خانواده، می‌تواند سلامت روان، درد و مشکلات خواب را تشدید کند. این رویکرد جامع می‌تواند به بیماران خدمات بهتری ارائه کرده و به ارائه راه‌ حل‌های بلندمدت پایدارتری منجر شود.