بغض گیتاریست استقلال بعد از 267 روز ترکید

به گزارش منیبان؛ «من خیلی ناراحتم که 2 نفر از بازیکنان حرفه ای خودم را کنار بگذارم، ارسلان و حسینی. آنها لایق این بودند که در تیم بمانند. یک هفته خیلی سختی برای من بود. حق آنها نبود که از لیست خارج شوند و کیفیت لازم را داشتند که کنار ما بمانند، ولی مشکل پر بودن لیست را داشتیم و باید تغییراتی ایجاد می کردیم که جز این نمی‌توانستیم کاری کنیم.» این جملاتی بود که ریکاردو ساپینتو 27 مرداد و پس از پیروزی برابر ملوان در سالن کنفرانس مطبوعاتی استادیوم سیروس قایقران انزلی به زبان آورد. او صراحتا و به صورت رسمی از کنار گذاشته شدن مطهری صحبت کرد. سیدمحمد حسینی بلافاصله با پذیرش این تصمیم راهی تراکتور شد اما اوضاع برای ارسلان طور دیگری رقم خورد. مطهری که در فاصله چند روز تا پایان بازار نقل و انتقالات علاقه ای به جدایی از استقلال نداشت، در برابر فشار باشگاه مقاومت کرد و با وجود اینکه از حضور در تمرینات نیز محروم شد، اما بر سر تصمیم خود ماند و این کاوه بود که به اجبار قراردادش با آبی ها را به صورت رسمی به ثبت نرساند و راهی تراکتور شد که البته در این میان، پافشاری ارسلان برای ماندن، باعث خشم و ناراحتی کادر فنی و کادر مدیریتی باشگاه نیز شد.

از دیگر عواقب این یک‌دندگی ارسلان و تلاش برای ماندن در استقلال، کنار گذاشته شدن او از چند بازی تیم بود. به طوریکه او در هفته های دوم تا چهارم و بازی با ملوان، مس کرمان و نفت مسجدسلیمان، جایی در تیم نداشت و پس از دقایق کوتاه بازی برابر پیکان، دوباره و طی پنج هفته برابر نساجی، گل‌گهر، فولاد، ذوب آهن و آلومینیوم به میدان نرفت و تنها نظاره گر عملکرد هم تیمی هایش بود. از عجایب روزگار برای ارسلان اینکه او حتی چند روزی از سوی رسانه رسمی باشگاه استقلال سانسور شد و پس از بخشیده شدن از سوی ساپینتو برای شرکت در تمرینات، عکسش در رسانه باشگاه منتشر نمی شد. اما با گذشت چند هفته از این اتفاقات و بازگشت به روال عادی، مصدومیت پیمان بابایی، به یک توفیق اجباری برای استقلال و مطهری تبدیل شد. ساپینتو ترجیح داد در بازی قبل برابر هوادار، از ارسلان در ترکیب اصلی استفاده کند و اتفاقا او در همان دقایق ابتدایی، سازنده تک گل تیمش بود و عملکرد بسیار خوبی را از خود به نمایش گذاشت تا سرمربی پرتغالی برای بازی سوپرجام نیز روی توانایی های مطهری حساب باز کند.

او در بازی برابر نساجی نیز از ابتدا پای به زمین مسابقه گذاشت و یک بار با حرکتی دیدنی از سمت راست فرصت فوق العاده ای را برای قایدی ساخت و یک مرتبه نیز خودش با ضربه ای، دروازه حقیقی را تهدید کرد که هیچ کدام به گل تبدیل نشدند. سرانجام تلاش های مطهری و استقلال در نیمه دوم جواب داد. جایی که او از کرنر ارسالی مهدی پور نهایت بهره را برد و با یک چرخش سر دیدنی، سانتر دقیق هم تیمی خود را روانه دروازه علیرضا حقیقی کرد تا گلر آماده نساجی که تا قبل از آن صحنه سیوهای پرشماری را به ثبت رسانده بود، روی این ضربه تماشایی مغلوب شود. اما اصل داستان تازه بعد از گل ارسلان شروع شد. جایی که برخلاف تمام 2 سال و نیم اخیر، خبری از گیتار زدن هایش نبود و او ترجیح داد به سمت پرچم کرنر رفته تا در سکوت محض و در حلقه ای از شادی آرام هم تیمی هایش قرار بگیرد و در آنجا بود که مهاجم آبی ها، کنترل اشک هایش را از دست داد.

ارسلان که شاید قصد نداشت گریه هایش دیده شود، سرش را پایین آورده و خود را بین بازیکنان تیم قرار داد اما سرانجام تصاویر چهره گریان او توسط دوربین عکاس ورزش سه شکار شد تا مطهری بر خلاف همیشه، اینگونه جشن گلزنی با پیراهن استقلال را به شکلی خاص و سمبلیک، برپا کند. قطعا این بازیکن در ماه های گذشته فشار زیادی را متحمل شده است. مهاجمی که سرمربی و مدیریت باشگاه خواستار جداییش بودند تا فرد دیگری را جذب کنند و در این میان فشارهای فضای مجازی روی او بود و حتی توهین هایی به وی نیز صورت گرفت، اما به قول ساپینتو، ارسلان ماند، تلاش کرد، جنگید و به تمام هم تیمی هایش ثابت کرد که برای موفقیت، نباید تسلیم شد و اینگونه به اهداف خود رسید. قطعا در 31 مرداد که بیژن طاهری به ارسلان مطهری اعلام کرد او حق تمرین با تیم را ندارد، این بازیکن فکرش را هم نمی کرد که کمتر از سه ماه بعد، زننده گل قهرمانی استقلال در دیدار سوپرجام باشد. به هر شکل این اتفاق رخ داد و مطهری که آخرین بار در 19 بهمن 1400 دروازه پیکان را در جام حذفی باز کرده بود، پس از سپری شدن 267 روز بغضش ترکید و باز هم برای استقلال گلزنی کرد.