استرس ابتلا به پیر چشمی را سرعت می‌بخشد

به گزارش منیبان؛ تحقیقات جدید در دانشگاه کالیفرنیا،نشان می‌دهد که پیری نقش مهمی در مرگ سلول‌های گانگلیونی شبکیه در گلوکوم( نوعی بیماری که در آن به علت افزایش شدید فشار درون چشم، دید از بین می‌رود)دارد و روش‌های درمانی جدید برای بیماران گلوکومی می‌تواند این مسیرهای منحصر به فرد را هدف قرار دهد.

این مطالعه در مجله Aging Cell منتشر شد و توسط دکتر Dorota Skowronska-Krawczyk، و همکارانش انجام شد. این تحقیق، تغییرات اپی ژنتیکی و رونویسی را که هنگام پیری در شبکیه رخ می‌دهد و اینکه چگونه استرس با افزایش فشار داخل چشم، می‌تواند باعث شود شبکیه دچار تغییراتی مشابه پیری طبیعی شود، را بررسی می‌کند. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که استرس مکرر در بافت جوان شبکیه می تواند منجر به تسریع پیری شود.

پیری یک فرآیند جهانی است که بر تمام سلول های موجود در بدن تأثیر می گذارد.در چشم، یک عامل خطرناک اصلی برای گروهی از نوروپاتی ها به نام گلوکوم وجود دارد.به دلیل افزایش جمعیت سالخورده در سراسر جهان، برآوردهای فعلی نشان می دهد که تعداد افراد مبتلا به گلوکوم (سنین ۴۰ تا ۸۰ سال) در سال ۲۰۴۰ به بیش از ۱۱۰ میلیون نفر خواهد رسید.

وقتی تیم تحت رهبری UCI سر عصب بینایی چشم‌هایی را که با افزایش فشار خفیف درمان شده بود، بررسی کردند، متوجه شدند که در سر عصب بینایی جوان، هیچ نشانه‌ای از از دست دادن آکسون‌ها وجود ندارد. با این حال، در اعصاب بینایی حیوانات پیر، از دست دادن بخش قابل توجهی از آکسون مشابه فنوتیپی که معمولا در بیماران مبتلا به گلوکوم مشاهده می شود، مشاهده شد.

دوروتا اسکورونسکا کراوچیک گفت: کار ما بر اهمیت تشخیص زودهنگام و پیشگیری و همچنین مدیریت سنی بیماری‌های مرتبط با سن، از جمله گلوکوم، تاکید دارد. تغییرات اپی ژنتیکی که مشاهده کردیم نشان می‌دهد که تغییرات در سطح کروماتین به صورت تجمعی و به دنبال چندین نمونه شرایط استرسی حاصل می شود.این مسئله فرصتی را برای ما فراهم می کند که در صورت تشخیص زودهنگام بیماری، از کاهش بینایی پیشگیری کنیم.

در انسان، IOP دارای یک ریتم شبانه روزی است.در افراد سالم،میزان آن معمولاً در محدوده 12 تا 21 میلی‌متر جیوه نوسان می‌کند و در طول شب تقریباً در دو سوم افراد بیشترین نوسان را دارد. به دلیل نوسانات IOP، اندازه گیری IOP منفرد اغلب برای مشخص کردن آسیب شناسی واقعی و خطر پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به گلوکوم کافی نیست.گزارش شده است که نوسان طولانی مدت IOP یک پیش بینی کننده قوی برای پیشرفت گلوکوم است.این مطالعه جدید نشان می دهد که تأثیر تجمعی نوسانات IOP مستقیماً مسئول پیری بافت است.

کراوچیک گفت: آزمایش ما نشان می دهد که حتی افزایش متوسط ​​​​هیدرواستاتیک IOP منجر به از دست دادن سلول های گانگلیونی شبکیه و نقایص بینایی مربوطه در هنگام آزمایش روی حیوانات مسن می شود.ما به تحقیق برای درک مکانیسم تغییرات تجمعی در پیری ادامه خواهیم داد تا اهداف بالقوه ای برای درمان پیدا کنیم. ما همچنین در حال آزمایش روش های مختلف برای جلوگیری از روند سریع پیری ناشی از استرس هستیم.

محققان اکنون ابزار جدیدی برای تخمین تاثیر استرس و درمان بر وضعیت پیری بافت شبکیه در اختیار دارند که این اکتشافات جدید را ممکن کرده است.محققان اکنون توانسته اند که ساعت های اپی ژنتیکی بسازند که می‌تواند سن را بر اساس تغییرات متیلاسیون در DNA بافت‌ها اندازه‌گیری کند.برای محققان این امکان وجود داشت که نشان دهند که با تکرار، افزایش خفیف IOP می تواند سن اپی ژنتیکی بافت ها را تسریع کند.

کراوچیک گفت: علاوه بر اندازه گیری کاهش بینایی و برخی تغییرات ساختاری ناشی از استرس و درمان احتمالی، اکنون ما می توانیم سن اپی ژنتیکی بافت شبکیه را اندازه گیری کنیم و از آن برای یافتن استراتژی های بهینه برای جلوگیری از کاهش بینایی در پیری استفاده کنیم.