مهاجمان استقلال و سندروم پنالتی!

به گزارش منیبان، در جریان بازی با صنعت نفت شاید یکی از توپ هایی که به تیر دروازه خورد، راهی دروازه می شد و استقلال بازی را می برد و شاید هم در یکی از صحنه ها فرزین گروسیان توپ را سیو نمی کرد و تیم ریکاردو ساپینتو گل دوم را به ثمر می رساند و بازی را با نتیجه دو بر یک به سود خود به پایان می برد. حتی در این صورت هم می شد، گفت استقلال مصاف با صنعت نفت آن تیم همیشگی و هجومی نبود. تیمی که نفس حریف را در آزادی می گرفت و یکی پس از دیگری تدارک حمله می کرد و بی جهت نبود که تبدیل به تهاجمی ترین تیم لیگ برتر شده است.

نکته جالب در مصاف دیروز استقلال – صنعت نفت اینکه مهره های تهاجمی تیم استقلال به محض ورود به محوطه جریمه صنعت نفت چشم انتظار اعلام پنالتی از سوی کوپال ناظمی بودند. البته در یک صحنه این اتفاق رخ داد و دیگر در صحنه ها حتی تصاویر آهسته مشخص بود که اتفاق خاصی رخ نداده است و بیشتر شبیه سازی در حال انجام است. با این حال کارشناسان داوری بهتر می توانند در مورد این صحنه ها اظهار نظر داشته باشند.  آنچه که می شود گفت؛ استقلال تیمی فراتر از گرفتن پنالتی از تیم حریف بود و در ادامه مسیر باید به همان تیم تبدیل شود. تیمی که بعد از ورود به محوطه جریمه حریف ایده داشت.  کافی است گل های تیم استقلال به تیم هوادار، بازی ای که با نتیجه 6-1 به سود استقلال پایات یافت، بار دیگر مرور شود. به طور مثال در یکی از گل ها مهدی قایدی وقتی وارد محوطه جریمه شد، محمد محبی جمع و روی تیر دو جایگیری کرد که پاس مهدی قایدی منجر به گلزنی از سوی محمد محبی شد. اما هیچ یک از این صحنه ها در بازی دیروز دیده نشد. هر مهره تهاجمی وارد محوطه جریمه می شد، نیتش گرفتن پنالتی بود. می افتاد و دست بلند می کرد. به امید گرفتن پنالتی از سوی داور. استقلال در بازی های گذشته به دفعات ثابت کرده تیمی است که خوب بازی می کند و روی بازی ترکیبی موقعیت های متعددی به وجود می آورد و حیف است به این سطح از بازی تنزل پیدا کند که برای گلزنی استمداد از داور برای گرفتن پنالتی داشته باشد.