- آرشیو اخبار 1
- ورزشی 2
ماجرای حق امضا در قرارداد استقلالی‌ها چیست؟
در جزئیات منتشر شده از قراردادها استقلالی‌ها، حق امضا آپشن ناآشنایی است که کمتر کسی می‌داند دقیقا به چه منظوری در قراردادها گنجانده شده است.
به گزارش منیبان، دیروز اطلاعاتی از جزئیات مالی قرارداد اعضای تیم استقلال در فصل قبلی منتشر شد که نکات قابل توجهی داشت. علاوه بر رقم‌های نسبتا بالای قرارداد آبی‌پوشان، آن‌ها آپشن‌های متنوعی هم داشته‌اند که در واقع راهی برای بالابردن مبلغ دریافتی بازیکن و مربی بدون بالا بردن قرارداد پایه‌شان است.اگر چه وجود آپشن‌های مختلف به روندی مرسوم در باشگاه‌های ایران تبدیل شده اما وجود برخی آپشن‌ها، هنوز هم توجیه‌پذیر نیست. یکی از آیتم‌های عجیبی که در این جدول برای برخی بازیکنان استقلال به چشم می‌خورد، آپشن حق امضا است که شاید کمتر کسی بداند دقیقا چیست و در چه صورتی فعال می‌شود.به همین خاطر جزئیات بیشتر درباره این آپشن ناآشنا برای فوتبالدوستان ایرانی، این موضوع را از مجتبی فریدونی مدیرعامل سابق ذوب‌آهن و مترجم کتاب توافق نهایی (راهنمایی از قراردادهای فوتبال و نقل‌وانتقالات) پرسیدیم. فریدونی درباره آپشن "حق امضا" اینطور به خبرنگار فوتبالی گفت: "Singning on fee که آن را به صورت حق امضا ترجمه کرده‌اند، مبلغی است که به فرد پرداخت می‌شود تا بیاید و قرارداد را امضا کند. در قرارادادهای خارجی، باشگاه حق امضا را در ابتدای شروع همکاری به بازیکن یا مربی پرداخت می‌کند. بنابراین حق امضا برای بازیکنی است که تازه به تیم اضافه شده و برای بازیکنی که از سال قبل در تیم حضور دارد، معنایی ندارد چرا که در معنای دقیق‌تر به آن جلب رضایت برای شروع همکاری گفته می‌شود."
آپشنی که نباید به عارف غلامی پرداخت می‌شد!
بنابراین شاید حق امضا را در اصطلاح عامیانه بتوان معادل "زیر لفظی" رایج دانست. نکته مهم‌تر اما اینجا است که حق امضا به بازیکنان جدید تعلق می‌گیرد؛ این در حالی است که یکی از استقلالی‌هایی که چنین آپشنی در قراردادش گنجانده شده، عارف غلامی است که تابستان قبلی تنها قراردادش را با این باشگاه تمدید کرده بود و عملا پرداخت حق امضا به بازیکنی که از 3 سال قبل در استقلال حضور داشته، بی‌معنا است. (مگر اینکه در ابتدای پیوست غلامی به استقلال چنین آپشنی در قرارداد او گنجانده شده که در این صورت هم نباید در جدول قراردادهای فصل گذشته درج می‌شد) البته دیگر بازیکن‌هایی که چنین آپشنی جلوی اسم‌شان به چشم می‌خورد سجاد شهباززاده، روزبه چشمی و عزیزبک آمانوف هستند که همگی از نیم‌فصل دوم به بعد لیگ بیست‌ویکم و دقیقا زمانی که آجورلو مدیرعاملی استقلال را در دست داشته قرارداد بسته‌اند.
چرا حق امضا نباید در فوتبال ایران وجود داشته باشد؟
فریدونی همچنین از بُعد دیگری هم حق امضا برای استقلالی‌ها را به نقد می‌کشد. او می‌گوید حق امضا برای قراردادهای خارج از کشور معنا دارد که بازیکن و مربی دستمزدشان را به شکل هفتگی دریافت می‌کنند. به زبان ساده‌تر حق امضا در خارج از کشور مبلغی ابتدایی است تا بازیکن همکاری خود را با باشگاه آغاز کند و سپس در ادامه دستمزد دریافت کند. در فوتبال ایران اما رایج است که قرارداد بازیکن‌ها در چند قسط و به‌صورت مبالغ بالا پرداخت می‌شود. بنابراین با چنین سیستم پرداختی، حق امضا بی‌معنا است و بیشتر راهی برای مدیران باشگاه‌ها است تا به کمک آن، مبلغ قرارداد را غیرمستقیم بالا ببرند.