- آرشیو اخبار 1
- اجتماعی 2
ماجرای باز پس‌گیری دبستان مولوی چیست؟
ساختمان دبستان پسرانه مولوی در منطقه ۱۱ شهر تهران متعلق به دانشگاه فرهنگیان است و بنا بر گفته‌های والدینِ دانش‌آموزان این مدرسه قرار است، این ملک برای سال تحصیلی جدید به مالک اصلی آن بازگردانده شود..
به گزارش منیبان، والدین دانش آموزان دبستان پسرانه مولوی در منطقه ۱۱ در خیابان وحدت اسلامی تهران، از تعطیلی این مدرسه به دلیل بازپس گیری این دبستان توسط دانشگاه فرهنگیان گلایه‌مند هستند؛ آن‌ها از ابتدای تابستان سال جاری با چالش جابه‌جایی دانش آموزان خود مواجه شده‌اند، چرا که مدارس موجود در منطقه متناسب با پایه تحصیلی این دانش آموزان نیست و مدارسی که به عنوان گزینه پیشنهادی به خانواده‌ها معرفی شده، شرایط ایمنی، کمی و کیفی مناسبی ندارند.
خانم هاشمی یکی از والدینی است که در این رابطه به خبرنگار ایلنا توضیحاتی ارائه داده است؛ او با بیان اینکه ابتدای تیرماه سال جاری اداره آموزش و پرورش منطقه از بازپس گیری این مدرسه خبر داده است، گفت: از حدود هشتم تیرماه به والدین و مدرسه اطلاع دادند که اولیا باید پرونده‌های دانش آموزان خود را بگیرند و هرچه زودتر برای ثبت نام در مدرسه دیگری اقدام کنند.
مدارس جایگزین پیشنهادی، خارج از محدوده جغرافیایی قانونی قرار دارند
هاشمی در ادامه بیان کرد: در کنار مدرسه ابتدایی مولوی، یک هنرستان پسرانه به نام علم و صنعت هم قرار دارد که می‌گویند مالکیت این مدرسه نیز با دانشگاه فرهنگیان است و قرار است این مدرسه هم بازپس گیری شود، اما تا جایی که مطلع هستیم، آن‌ها یک سال فرصت دارند تا بتوانند دانش آموزان را به مدارس دیگری منتقل کنند و از ابتدای تیرماه، اولیای دانش‌آموزان مدرسه ابتدایی مولوی خیلی تلاش کردند تا فرصتی مشابه به آن‌ها هم داده شود، اما مسئولان اداره کل نپذیرفتند و دچار مشکلات زیادی شده ایم.
این مادر در ادامه توضیح داد: حدودا یک ماه است که ما با نگرانی دنبال مدرسه‌ای می‌گردیم که هم به خانه ما نزدیک باشد هم دولتی باشد تا از پس هزینه‌های آن برآییم و بتوانیم هرچه زودتر فرزندان خودمان را ثبت نام کنیم.
مگر قرار نبود دانش آموزان فقط در محدوده منزل‌شان ثبت نام شوند؟
او افزود: مدارسی که به عنوان جایگزین به ما معرفی کردند، در محدوده جغرافیایی محل زندگی ما قرار ندارد و نمی‌توانیم بچه‌هایمان را پیاده به مدرسه ببریم و در سرما و گرما قطعا رفت و آمد خیلی سخت خواهد شد. هزینه سرویس مدرسه هم برای ما سنگین است؛ همسر من پیک موتوری است و ما نمی‌توانیم سرویس بگیریم. نزدیک‌ترین مدرسه‌ای که می‌توانیم پسرمان را ثبت نام کنیم و به ما معرفی شده در منیریه است، یکی دیگر هم در جمهوری معرفی شده که در واقع هیچ کدام نزدیک نیست.
این مادر عنوان کرد: فرزند ابتدایی من واقعا چطور ۹ ماه از خیابان وحدت اسلامی تا منیریه به مدرسه برود؟ مگر قرار نبود برای آسایش خانواده‌ها دانش آموزان فقط در محدوده منزل‌شان ثبت نام شوند؟ چرا باید یک دفعه تصمیم بگیرند مدرسه را پس بگیرند؟ درست است که می‌گویند این ملک متعلق به دانشگاه فرهنگیان است، ولی ما چه گناهی کرده‌ایم که باید بلاتکلیف باشیم و هزینه سرویس را متحمل شویم؟
هاشمی با بیان اینکه برخی مدرسه‌ها که نسبتا به محدوده زندگی آن‌ها نزدیک هستند را در فهرست مدارسی که می‌توانند فرزندشان را نام‌نویسی کننده قرار نداده اند، مدعی شد: به ما می‌گویند اگر مدرسه دولتی پیدا نمی‌کنید، به مدرسه غیردولتی بروید! اگر در نزدیکی محدوده خانه ما مدرسه غیردولتی هم باشد، توان مالی ثبت نام در این مدارس را نداریم. شهریه مدارس غیردولتی واقعا سنگین است و نمی‌توانیم چنین چیزی را بپذیریم. صدای ما را به مدیران بالادستی برسانید تا لااقل امسال بچه‌های ما در همین مدرسه مولوی درس بخوانند و برای سال آینده بتوانیم تصمیم گیری کنیم.
در ادامه آقای صالحی یکی دیگر از والدین دانش آموزان دبستان مولوی نیز بیان کرد: بالغ بر ۴۵۰ دانش آموز در مدرسه مولوی درس می‌خوانند و گفته‌اند این تعداد دانش آموز در نزدیک‌ترین مدارس پخش شوند. چرا کسی فکر نمی‌کند دانش آموزان ابتدایی با تغییر ناگهانی در محل تحصیل ممکن است آسیب روحی ببینند؟
هیچ پاسخ روشنی از آموزش و پرورش نگرفته‌ایم
او ادامه داد: واقعا مدارسی که به ما معرفی شده یا خیلی بالاتر از منطقه ماست. یکی از مدارس معرفی شده، حدود ۶۰۰ دانش آموز دارد و تقریبا می‌توان گفت همین حالا نیز ظرفیت آن تکمیل است بعد اگر ۱۵۰ نفر از دانش آموزان مدرسه مولوی را هم بخواهند به این مدرسه بفرستند، تراکم کلاس‌های درس دیگر استاندارد نیست!
وی مدعی شد: من حتی در بازدیدی که از این مدرسه داشتم متوجه شدم می‌خواهند کلاس‌هایی در زیر زمین مدرسه را به عنوان ظرفیت مازاد به بچه‌های ما اختصاص بدهند. بیش از ۷۰۰ دانش آموز در مدرسه‌ای که فقط ۴ سرویس بهداشتی دارد، چطور باید در فرصت کوتاه زنگ تفریح از این امکانات استفاده کنند؟ اصلا آیا مسئولان خطرات تجمع این تعداد دانش آموز در حیاط مدرسه را در نظر گرفته اند؟
این پدر ادامه داد: در مراجعاتی که برای بیان مشکل پیش آمده به اداره آموزش و پرورش منطقه داشتیم هیچکس پاسخ روشنی به ما نداده است. تنها راهکار آموزش و پرورش معرفی همین چند مدرسه بود. خیلی از مدرسه‌های معرفی شده مایل به ثبت نام دانش آموزان ما نیستند، چرا که با این کار دچار تراکم ظرفیت می‌شوند. برخی از آن‌ها اصلا مدارس دوره دوم ابتدایی هستند و می‌گویند دانش آموزان ما که دوره اول ابتدایی هستند باید به این مدارس بروند. این دستورات با قوانین آموزش و پرورش و اینکه دانش آموزان دوره اول و دوم را در مدارس تفکیک باید کرد، تناقض دارد.
مدارس معرفی شده گنجایش ندارند
آقای صالحی تاکید کرد: ما فرصتی نداریم و دانش آموزان به صورت پایه به پایه در مدارس مختلفی پخش شده اند. ما مدارسی که معرفی کرده‌اند را دیده ایم. این مدارس واقعا گنجایش ندارند و نه تنها فرزندان ما اذیت خواهند شد بلکه برای آن مدارس پذیرا نیز مشکلاتی ایجاد می‌شود، ولی مسئولان نه حرف ما را گوش می‌دهند، نه حرف مدیر مدرسه را نه حرف مدیران مدارسی که مجبورند از فرزندان ما نام‌نویسی کنند. واقعا نمی‌دانیم باید چه کنیم؟
به گفته صالحی دانش آموزان در سنی نیستند که خودشان اتوبوس یا تاکسی سوار شوند و به مدرسه بروند. او تاکید کرد: مدارسی که معرفی کردند آنقدر نزدیک نیست که دانش آموزان لااقل بتوانند پیاده هر روز در مدرسه حاضر شوند؛ یا باید برای بچه‌ها سرویس ایاب و ذهاب تهیه کنیم یا والدین هر روز دانش آموزان را به مدرسه ببرند و بیاورند.
حاضریم فرزندانمان با این وضعیت مدرسه نروند
صالحی اضافه کرد: به مدیرکل آموزش و پرورش منطقه ۱۱ گفتیم ما حاضریم فرزندان ما مدرسه نروند، ولی به این شکل آن‌ها را ثبت نام نکنیم. خودشان مگر نگفتند دوره اول و دوم ابتدایی باید به دلایل مختلف جدا باشند حالا چطور در خصوص بچه‌های ما این موضوع را می‌خواهند نقض کنند و توقع دارند ما بپذیریم که دانش آموزان کلاس اولی در یک مدرسه با دانش آموزان ششمی درس بخوانند؟!
او در ادامه گفت: چرا دانشگاه تربیت معلم باید به همین راحتی و بدون توجه به آسیبی که به دانش آموزان و مدرسه می‌رسد یک دفعه تصمیم بگیرد ملکش را مطالبه کند؟ اکثر افرادی که در این منطقه زندگی می‌کنند شرایط مالی خوبی ندارند و به سختی از عهده اجاره خانه برمی آیند حالا باید با چالش ثبت نام فرزندشان هم رو به رو شوند و برای آن‌ها هزینه تراشی کنند؟
در ادامه آقای محمدی؛ پدر یکی دیگر از دانش آموزان مدرسه مولوی اظهار کرد: در گفت و گویی که با معاون و سرپرست حراست داشتیم، از ما خواستند تا صبح روز یکشنبه مجددا در آموزش و پرورش منطقه ۱۱ حاضر شویم و با مسئولان جلسه‌ای داشته باشیم.
پیگیری‌های خبرنگار ایلنا برای بررسی مشکل دانش آموزان دبستان مولوی در منطقه ۱۱ به دلیل عدم پاسخگویی مسئولان آموزش و پرورش شهر تهران به نتیجه مشخصی نرسید و تماس با مدیرکل آموزش و پرورش پایتخت بی‌جواب ماند. همچنین روابط عمومی این اداره کل جز بیان اینکه قول مساعدت به والدین این دانش آموزان داده شده است، توضیح دیگری در رابطه با باز پس‌گیری مدرسه از سوی دانشگاه فرهنگیان ارائه نکرد.
فضای آموزشی کم داریم
در ادامه پیگیری‌ها با حجت‌الاسلام و المسلمین «احمدحسین فلاحی» عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گفت و گویی داشتیم؛ فلاحی با بیان اینکه طبق گزارشی که به کمیسیون آموزش ارائه شده، قریب به ۵۰ درصد املاک آموزش و پرورش مستندسازی نشده است، اظهار کرد: می‌گویند پول کلانی برای مستندسازی املاک لازم است و قبلا هم گفته‌اند که ۲۰۰ هزار میلیارد تومان برای مستندسازی لازم دارند. فکر می‌کنم تا زمانی که مالکیت املاک آموزش و پرورش را تثبیت نکنیم این مسئله ادامه دارد.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: ما فضای آموزشی در کشور کم داریم و با این وضعیت نه می‌توانیم سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را محقق کنیم و نه می‌توان به نظام تعلیم و تربیت ایده آل دست یافت.
به گفته فلاحی، دولت باید در این زمینه اهتمام ویژه داشته باشد و از فرصت مولدسازی به خوبی بهره برداری کند. او در این رابطه توضیح داد: لازم است ساختمان‌های مازاد دستگاه‌های دیگر به آموزش و پرورش اختصاص یابد.
او اظهار کرد: آموزش و پرورش به تنهایی از پس این مشکل برنمی‌آید و دولت باید اهتمام ویژه‌ای برای مسئله جابه‌جایی مدارس و سرگردانی دانش آموزان داشته باشد.
فلاحی بیان کرد: خانواده‌ها با این گونه مشکلات اذیت می‌شوند و البته چنین مسائلی بدون راه حل نیست و می‌توان به هر حال فکری برای آن‌ها داشت و با شهرداری توافقاتی صورت بگیرد یا تهاتر کنند و دانشگاه فرهنگیان در فضای دیگری ساختمان و زمین دریافت کند تا دانش‌آموزان نیز مجبور به تحصیل در مدارسی خارج از شعاع و محدوده جغرافیایی محل سکونت‌شان و تحمیل هزینه اضافی نشوند.