وظیفه مهم این روزهای هواداران پرسپولیس

به گزارش منیبان، مثلا وقتی موضع هواداران یک تیم با موضع هواداران رقیب در همان ماجرا «یکی» می‌شود باید شک کرد. این اتفاقی است که این روزها دارد می‌افتد. هواداران استقلال از وضعیتی که یحیی گل‌محمدی در آن قرار گرفته خوشحالند و دارند خواسته «اخراج یحیی» و «گل‌محمدی باید استعفا بدهد» را پررنگ‌تر می‌کنند.یحیی البته این وضعیت را قبلا هم چند بار تجربه کرده است. یک بار در لیگ بیست و یکم که استقلال در فصلی کم‌نظیر و استثنایی، بدون باخت قهرمان لیگ برتر شد و دفعه بعد در زمستان فصل گذشته پس از باخت به سپاهان در آخرین بازی سال.

آن روزها هم فشار زیادی روی مدیران و خود یحیی بود. فشار برای رفتنش. اما گل‌محمدی ماند و فصل بعد سه‌گانه گرفت. تازه وسط همان فصل بود که پس از باخت به سپاهان در اسفند ماه، همه از قهرمانی پرسپولیس ناامید شده بودند.یحیی اما جا نزد. ماند و همه رقبایش را یکی پس از دیگری برد. هم لیگ را فتح کرد و هم جام حذفی را. سوپرجام هم خودش آمد. این قصه‌ها را همه حفظ هستند. یادآوری‌اش هم شاید فقط لبخندی روی گوشه لب پرسپولیسی‌ها بیاورد. اما حالِ امروزشان را خوب نمی‌کند.چه اتفاقی افتاده است که بخشی از هواداران پرسپولیس به توانایی‌های مردی که برای‌شان سه‌گانه آورده است و چندتا از رکوردهای برانکو را شکسته است شک کرده‌اند؟ مگر بار اول است؟ مگر قبلا از این اتفاق‌ها نیفتاده است؟ اصلا وارد این فاز که «اگر یحیی برود چه کسی بیاید» نمی‌شوم. حرف این است که خیلی زود پشت یحیی خالی شده است. او سزاوارِ این شکل «تنها گذاشته شدن» نیست. چرا که در رسیدنِ پرسپولیس به این وضعیت هم تنها مقصر نیست. اما هواداران پرسپولیس خیلی زود به این مرحله رسیده‌اند و این نشان می‌دهد آنها تاب و تحمل‌شان کمتر از فصل گذشته و قبل‌تر از آن شده است.

بیایید منصف باشیم. پرسپولیس امروز مشکلات زیادی دارد. شاید بیشتر از همه مشکلاتی که تا پیش از این داشته است. مهاجم خارجی خوب جذب نشد. چند نفر که یحیی روی آنها خیلی حساب کرده بود مصدوم شده‌اند. برخی بازیکنان به آمادگی لازم نرسیده‌اند. مثل همه تیم‌ها، پرسپولیس دچار افت مقطعی شده است. در این شرایط با رقبایی بزرگ و قدرتمند مثل سپاهان و استقلال در لیگ بجنگد. تازه لیگ قهرمانان و گروه مرگ هم هست. همین حالا می‌گویند پرسپولیس باید در آن وضعیت بحرانی و با آن زمین چمن افتضاح النصر را با همه ستاره‌هایش می‌برد. النصری که از 18 بازی اخیرش 17 بازی را برده است!اما به جدول نگاه کنید! پرسپولیس همین حالا هم مدعی قهرمانی است. در همین هفته، دو مربی خارجی لیگ برتر به این نکته اذعان کرده‌اند. به این فکر کنید که مورینیو به خاطر پیروزی سپاهان مقابل پرسپولیس برای مورایس کامنت گذاشته است! هنوز یک سوم از مسیر لیگ برتر هم طی نشده و پرسپولیس سوم است. فقط 5 امتیاز با صدر فاصله دارد. یکی از بازی‌هایش هم با تیم صدرنشینی است که یحیی در این سال‌ها هرگز به آن نباخته است. در گروه مرگ لیگ قهرمانان آسیا هم شانس صعود دارد. آن هم در تورنمنتی که صعود همه تیم‌های دومش قطعی نیست.

به نظر می‌رسد ناکامی‌های اخیر پرسپولیس به شدت بزرگنمایی شده است. حتی این طور به نظر می‌رسد که دورنمای خوبی هم برای آینده نزدیک وجود ندارد و انگار یحیی و همکارانش راه حلی برای بیرون رفتن از این مخمصه پیدا نمی‌کنند.هوادار حق دارد از این وضعیت ناراحت و عصبانی و حتی ناامید باشد اما باید به یحیی هم حق داد. مشکلات از همیشه بیشتر است و به جای این که حمایت‌ها هم بیشتر شود فشارها بیشتر شده است! در چنین وضعیتی گل محمدی هم مثل هر انسانی ممکن است در تحلیل‌هایش اشتباه کند. اما انتقادهایی که از این روزها از یحیی می‌شود از دایره انصاف خارج و به نظر می‌رسد اهداف دیگری را دنبال می‌کند. اهدافی که بخش قابل توجهی از هواداران و دوستداران پرسپولیس هم ناخواسته در مسیر تحقق آن حرکت می‌کنند.یحیی قطعا بیشتر از همه دوست دارد پرسپولیس را زودتر از این وضعیت خارج کند. بنابراین بیشتر از همه هم به فکر است. فقط نیاز دارد که لااقل هواداران پرسپولیس او را تنها نگذارند. او قبلا هم تیمش را از تاریک‌ترین روزها به سوی قهرمانی و پیروزی برده است. این بار شاید کارش سخت‌تر هم باشد اما یحیی نشان داده راهش را بلد است. او فقط نمی‌خواهد هواداران پرسپولیس زودتر از هواداران دیگر تیم‌ها از پرسپولیس ناامید شوند. او قطعا سزاوار این تحمل و این فرصت هست.