5 خاطره از رویارویی با ژاپن؛ پایان تلخ، تلخی بی‌پایان

به گزارش منیبان، این رویارویی، خاطرات زیادی داشته که بیشترش تلخ بوده است. و طعنه‌آمیز اینکه حتی شادی‌هایش برای ما هم درنهایت به تلخی تبدیل شده است با نرسیدن به جام جهانی 1994 و فوت چند تماشاگر در ورزشگاه آزادی بابت یک سوءمدیریت زشت و تلخ که برای مسبب یا مسببانش، هیچ گزند و جریمه و تنبیهی به همراه نداشت.

* ما حذف شدیم

در جام ملتهای 1992 تنها حذف ایران از مرحله گروهی رقم خورد. در بازی آخر برابر ژاپن قرار گرفتیم و مغلوب گل دقیقه 87 کازویوشی میورا شدیم. دیداری که تیم پروین با 8 نفر به پایانش برد چون جمشید شاه‌محمدی، نادر محمدخانی و فرشاد پیوس از داور سوری بازی، جمال شریف کارت قرمز گرفتند.

* حمله، حمله، حمله

این یک قاب ویژه است؛ جاییکه امید ابراهیمی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، مرتضی پورعلی‌گنجی، احسان حاج‌صفی و رامین رضاییان به سمت داور بازی نیمه‌نهایی حمله کرده‌اند که چرا خطای رخ نداده را اعلام نکرده است. بازیکن ژاپن اما به سمت توپ می‌رود و ارسال او، مقاومت تیم ملی را می‌شکند و ما برای چندمین بار پای فینال می‌مانیم.

* تنور مالزی

ایران و ژاپن برای رسیدن به جام جهانی 1998 در مالزی به مصاف هم می‌روند. هنوز کسی نمی‌داند گل به خودی استاداسدی چرا آفساید اعلام شد؟ هدر دادن موقعیت مسلم گلزنی توسط دایی، مصدومیت دردناک عابدزاده با برخورد به تیر دروازه و درنهایت گلی که در دقیقه 119 خوردیم، آنها را به فرانسه رساند و ما را به استرالیا برد.

* چه پاسی

تیم ملی بعد از باخت عجیب 3 صفر برابر کره جنوبی، برابر ژاپن قرار می‌گیرد تا امید رسیدن به جام جهانی 1994 را زنده کند. حسن‌زاده روی ارسال قلعه‌نویی گل اول را می‌زند و سپس نوبت به پاس شاهکار حمید درخشان می‌رسد و گلزنی علی دایی که درست از همینجا، نامش را روی زبان‌ها انداخت و تبدیل شد به ماشین گلزنی تیم ملی.

* دبلِ تلخ

تیم ملی در 5 فروردین از ژاپن در بازی رفت مقدماتی جام جهانی 2006 میزبانی می‌کند. هاشمیان گل اول را می‌زند ولی مهمان در نیمه دوم، بازی را مساوی می‌کند. اما بازهم این هاشمیان است که در غیاب داییِ مصدوم، گل دوم و برتری را می‌زند. در اوج خوشحالی، 8 تماشاگر را به دلیل پارک هلی‌کوپتر یک مسئول! در محل غیرقانونی از دست می‌دهیم.