بد ندیدیم خاطره ای نقل کنیم از روزی که حجازی و عابدزاده در یک محفل خودمانی کنار هم بودند. آ ن روز حجازی بیمار بود و عابدزاده سعی می کرد به او روحیه بدهد.

به گزارش منیبان ، احمدرضا عابد زاده در روزهای بیماری مرحوم ناصر حجازی تلاش می کرد به حجازی روحیه بدهد و وقتی نوبت ناصر حجازی شد تا از عابدزاده بگوید،حرفهایش را این گونه شروع کرد:«قبل از هر چیز باید بگویم از نظر من نقطه قوت احمد رضا پشتکار و تمرینات پرفشاری بود که او انجام می داد.من زمانی که احمد دروازه بان استقلال بود شاهد تمرین کردنش بودم و به چشم می دیدم که چطور تمرین می کند و اصلا از تمرین خسته نمی شود.احمد رضا بعضی روزها 5ساعت تمرین می کرد و از این نظر بی نظیر بود .من کمتر دیده ام یک دروازه بان با بدن کبود این همه تمرین کند و احمد رضا اگر به هر جا رسید،به خاطر این بود که تمرین را مثل مسابقه جدی می گرفت او با پای مصدوم هم تمرین می کرد و یادم هست یک روز که تمرین تمام شده بود،در زمین ماند و دو ساعت تمام جداگانه تمرین کرد.»

حجازی در ادامه گفت:«از نظر تمرین کردن من خیلی تنبل بودم درست بر خلاف احمد رضا.اما من با استعداد تر از او بودم من اگر به اندازه عابدزاده تمرین می کردم و پشتکار او را داشتم،خیلی راحت در اروپا بازی می کردم. البته می دانید که من تا آستانه حضور در منچستر یونایتد هم پیش رفتم اما بد شانسی آ وردم. یادم هست یک روز به رایکوف گفتم اگر می خواهید من در تاج بمانم شرطم این است که یک روز در میان تمرین کنم و این مربی یوگسلاو که خیلی مرا دوست داشت،جلوی مدیر باشگاه گفت باشه قبول،تو بمان ،هر طور دوست داری تمرین کن.»

پیشنهاد ویژه

حجازی در پایان گفت«من اصلا اهل کارهای مدیریتی و اداری نیستم و همیشه دوست داشتم مربیگری کنم . شاید باورتان نشود در همان روزهایی که دروازه بان استقلال بودم آرزوی مربیگری داشتم که اولین بار در بنگلادش به این آرزو رسیدم و اتفاقا در این کشور نتایج خوبی با تیم محمدان کسب کردم.»

کدخبر: 48863 تاریخ انتشار