مجازات رانندگی در حالت مستی چیست؟

به گزارش منیبان؛ یکی از تخلفات رایج رانندگی بدین توضیح است که راننده در حالت غیرمتعارف اقدام به رانندگی می‌کند. این حالت ممکن است ناشی از مصرف مشروباتی باشد که سبب نزول قوه عقلانی فرد می‌شود.

مجازات رانندگی در حالت مستی

این امر متضمن دو نوع مجازات است؛ نخست مجازات شرب خمر و دیگری تشدید در مجازات رانندگی.

بدین شرح که فردی که در حال مستی رانندگی می‌کند علاوه بر هشتاد ضربه شلاق حدی، به مجازات تشدیدشده رانندگی مطابق ماده ۷۱۸ بخش تعزیرات محکوم خواهد شد.

تصادف در حال مستی

راننده مست اگر هنگام رانندگی مرتکب جرم شود اما این جرم با تصادف همراه نباشد به مجازات در تخلف رانندگی و مجازات شرب خمر محکوم خواهد شد.

اما اگر راننده مست در حالت مستی مرتکب تصادف شود به مجازات در تخلف رانندگی، به مجازات شرب خمر و مجازات صدمه‌های غیرعمدی محکوم خواهد شد.

مجازات مستی

مطابق با مواد ۲۶۴ و ۲۶۵ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ مصرف هر نوع مسکر و مشروبات الکلی یک جرم شرعی است و مجازات دارد و مجازات این جرم در قانون هشتاد ضربه شلاق حدی است.

تصادف منجر به قتل

اگر راننده مست باشد و با اتومبیل به کسی بزند، قتل غیرعمد خواهد بود و با توجه به مواد ۷۱۴ و ۷۱۸ بخش تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ قانون مجازات اسلامی راننده به بیش از ۲ سال حبس محکوم می‌شود. هم‌چنین در صورت مطالبه، باید دیه‌ متوفی را به اولیاءدم بپردازد.

تصادف منجر به جرح

اگر راننده مست به کسی بزند و باعث مشکل جسمی یا دماغی لاعلاج در فرد شود یا یکی از حواس یا اعضای بدن فرد از کار افتد یا باعث تغییر شکل دائمی عضو یا صورت فرد یا سقط جنین شود با توجه به مواد ۷۱۵ و ۷۱۸ بخش تعزیرات به بیش از هشت ماه حبس محکوم می‌شود. هم‌چنین در صورت مطالبه‌ مصدوم باید دیه‌ او را بپردازد.

شمول یا عدم‌شمول بیمه به راننده مست

طبق قانون در موارد زیر بیمه‌گر مکلف است بدون هیچ شرط، خسارت زیان‌دیده را پرداخت کند و پس از آن می‌تواند از طریق مراجع قانونی برای دریافت تمام یا بخشی از وجوه پرداخت‌شده به شخصی که موجب خسارت شده است مراجعه کند:

     اثبات عمد مسبب در ایجاد حادثه نزد مراجع قضائی

     رانندگی در حالت مستی یا استعمال مواد مخدر یا روانگردان موثر در وقوع حادثه که به تایید نیروی انتظامی یا پزشکی قانونی یا دادگاه رسیده باشد.

     در صورتی‌که راننده مسبب، فاقد گواهینامه رانندگی باشد یا گواهینامه او متناسب با نوع وسیله نقلیه نباشد.

    در صورتی‌که راننده مسبب، وسیله نقلیه را سرقت کرده یا از مسروقه بودن آن، آگاه باشد.

    وانگهی در صورت وجود اختلاف میان بیمه‌گر و مسبب حادثه، اثبات موارد فوق در مراجع قضائی صالح صورت خواهد گرفت.