اگر اعضای فراکسیون زنان مجلس نقش برای زن صرفاً نقش خانه‌داری قائل بودند، خودشان به مجلس نمی‌آمدند

سهیلا جلودارزاده، عضو فراکسیون زنان مجلس دهم، در گفتگو با منیبان درباره عملکرد فراکسیون زنان در مجلس یازدهم گفت: این موضوع بستگی به این دارد که نگاهمان به زن ماشین تولید مثل باشد یا انسان همتراز با مرد. در قرآن این بینش به ما ارائه شده که زن باید مومن، صادق و جهادگر باشد و اهل علم باشد و همه مراتبی که برای مرد قید شده برای زن هم، قید شده است. وظیفه طبیعی پرورش بر عهده زن گذاشته شده و با وجود اینکه مرد احساس مادری ندارد ولی هر دو باید در تربیت فرزند دخیل باشند. در خانواده‌های طبیعی، دختران و پسران از رفتار پدر الگوبرداری می‌کنند، بر همین اساس باید نگاه کلی نسبت به زن ایجاد و براساس آن در فراکسیون زنان برنامه‌ریزی شود. 

او افزود: ما در فراکسیون زنان مجلس دهم، زن را یک موجود کاملا سهیم و شریک در زندگی خانوادگی و اجتماعی می دانستیم و حق رشد و تعالی برای آن قائل بودیم. ریاست فراکسیون دوره ای بود اما در دوره اولاد قباد که رئیس بود، تفاهم نامه های خوبی با وزارت خانه های مختلف رد و بدل شد. لذا این نگاه تعالی نسبت به زن باید در همه بخش های اداره کشور تجلی پیدا کند و به عنوان دستورالعمل مورد استفاده قرار بگیرد. بنابراین بهتر است فراکسیون فعلی زنان هم تفاهم نامه ها را مطالعه و شیوه انجام را مشاهده کند که چه وظایفی باید داشته باشد، البته در اسناد مجلس هم این تفاهم نامه ها موجود است. 

جلودارزاده درباره «طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» تصریح کرد: مسئله جمعیت مهم است اما فراکسیون زنان باید جلسات متعدد بگذارد و کارشناسان را دعوت کند و ریشه های رشد کم جمعیت را پیدا کند و براساس آن به مجلس طرح بدهد. «طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» مشکلاتی دارد و هیچ وقت اجرایی نمی شود البته خوب است که اجرایی شود؛ همه دوست دارند، مادر خانواده تحت حمایت دولت قرار بگیرد و مشکلاتی که قبلا مادران ما در میانسالی و کهنسالی داشتند را پیدا نکنند. این طرح مشکلاتی مثل غربالگری دارد، موفق شدیم تا حد زیادی از معلولیت جلوگیری کنیم و به نتایج خوبی رسیدیم اما حذف غربالگری بدون مشاوره با وجود بیماری ژنتیکی، باید در نظر گرفته شود. این طرح را می توانند بازنگری کنند، همچنین می توانند باز خورد اجرا را بگیرند و اگر جایی مشکل دارد آن را رفع کنند. 

این نماینده پیشین مجلس خاطرنشان کرد: بنده معتقدم که دولت ها حق ندارند وارد حریم خصوصی افراد شوند مگر برای کمک و بهبود شرایط. به عنوان مثال هدیه ازدواج بگذارند یا مسکن قسطی به جوانان بدون دردسر ارائه بدهند. اخیرا فیلمی در صداوسیما مشاهده کردم که بسیار مشمئزکننده بود به خانواده ها می گفتند، چگونه زندگی خصوصی خود را اداره کنید. اگر می خواهند کمک کنند، اما حکم برای حریم خصوصی مردم نگذارند و تعیین تکلیف نکنند. تشکیل خانواده معیارهایی دارد که فردی است و هرکسی می خواهد زوج خود را متناسب با سلیقه و علاقمندی ها، انتخاب کند. حریم افراد واقعا خصوصی است و هرکس یک نوع خانواده را می پسندد وقتی ما وارد حریم خصوصی افراد به صورت مستقیم و غیرمستقیم می شویم، ثبات خانواده از بین می رود. وقتی انتخاب درست انجام نشود نباید انتظار پایداری داشته باشیم مگر اینکه با زجر یکی از طرفین باشد. فشار اجتماعی هم می تواند به این صورت باشد یعنی اگر مطابق سلیقه جامعه ازدواج نکند همیشه می ماند و این می‌شود فشار اجتماعی. فشار و دخالت در حریم خصوصی باید خط قرمز ما باشد. 

این فعال سیاسی درباره نگاه فراکسیون زنان به صرف حضور در خانه گفت: اگر نقش زن را فقط در خانه و خانه داری می دانستند، خودشان به مجلس نمی آمدند. امام فرمودند، «زنان باید در مسائل اساسی دخالت کنند». تعیین سرنوشت نباید یک طرفه نباشد و هرکس باید هر طور که می خواهد زندگی کند و بعدا باید پاسخگو باشد اما اگر بر سر اجبار زندگی کند، پاسخگو نیست و کسانی که او را اجبار کردند باید پاسخگو باشند. در حقیقت زیر بار زور رفتن صحیح نیست و گناه است چرا که ما باید انسان های آزاده ای باشیم؛ مادر آزاده فرزند آزاده تربیت می کند.