وارثت به رابطه‌ای گفته می‌شود که میان شخص متوفی و خویشان او وجود دارد و سبب می‌شود که بازماندگان شخص بعد از فوت وی از او ارث ببرند. به همین دلیل، باید نوعی از رابطه خویشاوندی میان اشخاص وجود داشته باشد تا رابطه توارث به وجود بیاید.

به گزارش منیبان؛ به‌طورکلی، ارث به خویشاوندان نسبی و سببی شخص تعلق خواهد گرفت. اما سوال مهمی که ممکن است مطرح شود آن است که آیا فرزند نامشروع نیز ارث می‌برد؟ آیا وی مانند فرزندان مشروع با والدین و خویشاوندان خود رابطه توارث (ارث‌بری) خواهد داشت؟

 ارث بردن فرزند نامشروع

پیشنهاد ویژه

فرزندی که متولد از زنای میان زن و مردی باشد، نمی‌تواند از پدر و مادر خود و سایر خویشاوندان ارثی ببرد. محرومیت وی از ارث به دلیل آن است که عمل زنا مانع ایجاد شدن نسب قانونی و مشروع است.

شرایط ارث بردن فرزند نامشروع

همان‌گونه که گفته شد، ارث فرزند نامشروع به او تعلق نخواهد گرفت. اما در ادامه ماده ۸۸۴ قانون مدنی، شرایطی پیش بینی شده است که در صورت وجود داشتن آن‌ها، فرزند زنازاده هم می‌تواند ارث ببرد.

بر اساس این ماده: “ولدالزنا (فرزند متولد شده از زنا) از پدر و مادر و اقوام آنان ارث نمی‌برد. لکن اگر حرمت رابطه‌ای که طفل ثمره آن است نسبت به یکی از پدر و مادر ثابت و نسبت به دیگری به واسطه اکراه یا شبهه زنا نباشد، طفل فقط از یک طرف و اقوام او ارث می‌برد و بالعکس”.

بر این اساس، شرایط ارث بردن عبارت است از اینکه:

در‌صورتی‌که مرتکب فعل زنا هنگام ارتکاب آن در اشتباه باشد و نداند عمل ارتکابی نسبت به او ممنوع است، زنا واقع نمی‌شود و دراین‌صورت، طفل متولد از این رابطه، “ولد به شبهه” نامیده می‌شود.

در چنین حالتی، فرزند با شخصی که در شبهه یا اشتباه بوده است، نسب قانونی خواهد داشت و از او ارث می‌برد.

اگر هم هر دوی زن و مرد در شبهه باشند، عمل انجام شده نسبت به هیچکدام از آن‌ها زنا نیست و طفل متولد شده، دارای نسب قانونی با هر دوی آن‌ها خواهد بود.

کدخبر: 58194 تاریخ انتشار