ایران در جهت گیری‌های سازمان ملل متحد چندان نقشی ندارد/ ایران میلیاردها دلار از دنیا طلبکار است

فریدون مجلسی، کارشناس مسائل بین الملل، در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری منیبان درباره تعلیق حق رأی ایران در سازمان ملل و تبعات آن گفت: این تعلیق هیچ تبعاتی ندارد. این تعلیق می‌تواند دو علت داشته باشد علت اصلی‌اش این است که ایران حق عضویت خودش در سازمان ملل یعنی قسط سالانه‌ای را که باید می‌پرداخته نپرداخته است و هر کشوری هم این حق عضویت را ندهد، حق رأی ندارد. دلیل دوم می‌تواند عمدی بودن باشد، یعنی ایران این حق عضویت را نمی‌توانست از مجاری متعارف که بانک باشد به دلیل تحریم‌ها پرداخت کند بنابراین برای جلب توجه افکار عمومی و سایر کشورها که ببینید تحریم حتی مانع پرداخت حق عضویت ایران در سازمان ملل شد، این پرداخت را انجام نداد.

مجلسی تاکید کرد: ایران در جهت گیری های سازمان ملل متحد چندان نقشی ندارد. بیشتر کشورها با ایران در رأی‌گیری‌های مختلف نظر خیلی مثبتی ندارند یا ممتنع یا غایب یا مخالف هستند و چند کشوری هم هستند که به دلایل مختلف نظیر همسایگی یا دریافت کمک، رأی می‌دهند و در سایر مسائل هم ایران یک رأی در میان 200 رأی دارد که آنقدر مسئله خاصی نیست.

او با اشاره به نقش تحریم ها بیان کرد: قطعاً تحریم در پرداخت حق عضویت ایران نقش داشته برای اینکه اگر تحریم نبود، ایران که کشور فقیر و وامانده‌ای نیست، میلیاردها دلار از دنیا طلبکار است و می‌توانست نفت‌ش را بفروشد، همین الان هم که از خیلی از فروش‌های بین‌المللی محروم است، به اندازه کافی پول و ذخایر برای پرداخت حق عضویت دارد البته این تعلیق دفعه اول نیست که اتفاق می افتد. دفعه قبل هم تعلیق شد و بالاخره با ترتیباتی این حق عضویت را پرداخت کردند چون از لحاظ حیثیتی خوب نیست و افکار عمومی به این توجه نمی‌کنند که به علت تحریم است، فکر می‌کنند یک کشوری در حد کشورهای فقیر و وامانده آفریقایی است. حتی افغانستان هم حق عضویت خودش را می‌پردازد چرا که اولاً آنچه که به کشوری مانند افغانستان تعلق می‌گیرد چندان زیاد نیست، همچنین آنها هم اجازه بانکی دارند. حالا که پول آنها در آمریکا توقیف شده شاید نتوانند یا نخواهند حق عضویت خود را پرداخت کنند که توجه جهانیان را به مسئله تحریم یا توقف پول‌هایشان از سوی آمریکا جلب کنند. این اتفاق یک مجازات نیست، یک روند است.

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: بعد از چند روز که توجه افکار عمومی را جلب کردند، دوباره به نحوی پول را پرداخت می‌کنند و مسئله رفع می‌شود. پرداخت این پول با دادن هزینه‌های سازمان ملل در ایران یا در جای دیگری که امکان‌پذیر باشد انجام می‌شود، آن‌ وقت سازمان ملل این دریافتی را می‌تواند به حساب وصولی حق عضویت بگذارد.

این کارشناس مسائل بین الملل در پاسخ به این سوال که گمانه‌ زنی ها در مورد برجام این است که در مذاکرات به همان قضیه برجام می‌رسند که تحریم‌های هسته‌ای را بردارند، غنی‌سازی هم به همان حالت قبل برگردد این توافقاتی که صورت می‌گیرد چه تفاوتی با برجام دارد، گفت: علت‌اش این است که آقایان آن موقع در کوچه بودند و مشغول مذاکرات توی کوچه‌ای و بین همدیگر و ... بودند و برای جنگ قدرت بود، برای اینکه قدرت را در اختیار بگیرند و از مزایای جانبی قدرت هم مثل دوره‌های قبل بهره‌مند شوند. حالا که خودشان سر کار آمدند ابتدا کمی اقداماتی کردند بعد دیدند که نه، دنیا یک قواعد و اصولی دارد و به این سادگی‌ها نیست و در معرض خطر و بازگشت تحریم‌های بین‌المللی هستند آن موقع دیگر با همین کشورهای حامی مثل چین و روسیه هم نمی‌توانند، معامله کنند. ضمناً طرف مقابل گفت ما که اینجا ننشسته‌ایم بازیچه شما باشیم و این شما هستید که به علت انحرافات هسته‌ای، مجازات می‌شوید. حالا اگر تا اینجا را قبول دارید، بنشینیم صحبت‌ها را به سرعت انجام دهیم اگر هم قبول ندارید که بلند شوید و به خانه‌تان بروید! ما هم تحریم‌ها را ادامه می‌دهیم و وارد مراحل بعدی می‌شویم. وقتی به اینجا برسند یا خودشان را برای درگیری جدی‌تر و ارزشی‌تر آماده می‌کنند یا اینکه تا آنجا که رسیده بودند قبول می‌کنند و ادامه می‌دهند.