یکی از اصطلاحاتی که در مورد طلاق به کار برده می‌شود، طلاق غیابی است.

به گزارش منیبان؛ در قانون، اصطلاح طلاق غیابی به کار برده نشده است. اما با توجه به غیبت یکی از زوجین در فرایند رسیدگی به طلاق گرفتن این نوع از طلاق تحت عنوان طلاق غیابی شناخته می‌شود. این طلاق می‌تواند از طرف زن یا از طرف مرد باشد.

طلاق غیابی از طرف مرد

بر اساس قانون مدنی، مرد حق دارد هر زمان که بخواهد همسر خود را طلاق بدهد. بنابراین، رضایت زن در طلاق از سوی مرد ضروری نیست. مرد بدون هیچ‌گونه مانعی قادر است که به دادگاه مراجعه کرده و تقاضای طلاق همسر خود را نماید. در چنین شرایطی، دادگاه حتی بدون حضور زن می‌تواند به دعوای طلاق رسیدگی کند و حکم طلاق را صادر کند.

بنابراین، در شرایطی که زن یا وکیل او در دادگاه حاضر نشده و لایحه‌ای هم تقدیم دادگاه نکرده باشند، رای طلاق صادر شده علیه زن، یک رای غیابی است که به آن طلاق غیابی گفته می‌شود. گفتنی است که طلاق غیابی از سوی مرد منوط به پرداخت حقوق مالی زن پس از طلاق مانند مهریه و اجرت‌المثل است.

طلاق غیابی از طرف زن

بر اساس قانون مدنی تنها مرد اختیار طلاق زن را دارد، بنابراین زن تنها در مواردی می‌تواند از شوهر خود طلاق بگیرد که دلایل محکمه پسندی را به دادگاه ارائه کند.

از جمله این دلایل برای طلاق گرفتن عسر و حرج زن در زندگی مشترک، غیبت مرد به مدت ۴ سال، نپرداختن نفقه به مدت ۶ ماه است.

بنابراین، اگر زن با استناد به یکی از این دلایل موجه به دادگاه مراجعه و تقاضای طلاق کند، اگر هم مرد در جلسه دادگاه حاضر نشود و لایحه‌ای هم به دادگاه نفرستد، دادگاه می‌تواند حکم طلاق غیابی زن را صادر کند.

کدخبر: 75287 تاریخ انتشار