توهین و فحاشی به هر ترتیب و عنوان و شدتی که باشد عنوان مجرمانه دارد و مشمول مجازات قانونی است.

به گزارش منیبان؛ جرم توهین یکی از جرائم علیه حیثیت معنوی اشخاص به شمار می‌رود. توهین در لغت به معنی سست کردن، خفیف کردن و خوار کردن است. توهین و فحاشی نه تنها در قانون جرم شناخته شده است که در قرآن و احادیث و روایات بسیار مذموم است. در این مطلب به موضوع مجازات فحاشی ناموسی به همسر می‌پردازیم.

شرایط تحقق جرم توهین و فحاشی

پیشنهاد ویژه

از شروط مهم برای تحقق جرم توهین، «توهین‌آمیز بودن رفتار» است. برای مثال خشونت در گفتار یا فریاد زدن را نمی‌توان توهین کیفری محسوب کرد. بنابراین می‌توان گفت: تشخیص توهین آمیز بودن رفتار با عرف است. یعنی شخصیت فرد مقابل، وضعیت اجتماعی و فرهنگ عمومی در توهین آمیز بودن یا نبودن رفتاری تاثیر زیادی دارد.

برای مثال در میان برخی از افراد کلماتی مانند: بی‌کلاس، بی‌اتیکت و غیره کاملا توهین‌آمیز است ولی ممکن است در میان گروه دیگری از مردم اصلا این‌گونه نیست.

کلمه توهین یک لفظ عامی است که قانون گذار در فصل پانزدهم قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) به عنوان هتک حرمت اشخاص آن را آورده است و ماده ۸۳۹ قانون مجازات اسلامی در ابتدا توهین را با لفظ عام مطرح کرده است. سپس توهین به افراد و بعضی از مصادیق و نمونه های آن را به عنوان فحاشی و الفاظ رکیک مطرح نموده است. بنابراین انواع توهین در قانون جرم شناخته می‌شود اما تشخیص خفیف یا شدید بودن آن با قاضی دادگاه است. قاضی با توجه به سابقه مجرمانه اشخاص یا سابقه نداشتن آن‌ها تعیین مجازات می‌کند.

برای مثال فردی که اولین بار است که مرتکب توهین به افراد شده است را می‌توان در مجازاتش تخفیف لحاظ کرد. مانند تعلیق در مجازات یا به جریمه اندک وی را محکوم نماید.

همچنین اگر فردی تبهکار باشد و سابقه کیفری در زمینه توهین به افراد داشته باشد و توهین و فحاشی را تکرار کرده باشد، دادگاه می‌تواند وی را به حداکثر مجازات مندرج در ماده فوق یعنی ۷۴ ضربه شلاق یا پنجاه هزار یا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم کند.

چون لفظ توهین عام است به موجب قانون یاد شده (۸۳۹ مجازات اسلامی) فحاشی و استفاده از الفاظ رکیک به افراد نیز، جزو مصادیق توهین و اهانت است و فرقی نمی‌کند که مخاطب فحاشی با الفاظ رکیک و ناموسی، همسر باشد یا اشخاص دیگر.

 

کدخبر: 79664 تاریخ انتشار