حامد عابدینزاده رئیس انجمن خانواده ناشنوایان ایران با اشاره به موانع فرهنگی در جامعه میگوید: کم نیستند خانوادههایی که نمیخواهند معلولیت فرزند کم شنوا و ناشنوای خود را بپذیرند و هرگز به سراغ بهزیستی نمیروند. آنها تلاش میکنند با استفاده از خدمات گفتار درمانی کودک خود را یک فرد عادی جلوه دهند این درحالی است که هویت این کودک ناشنوا یا کم شنوا است و باید در کنار دریافت این خدمات بهصورت جدی، زبان اشاره را نیز بیاموزد. او ادامه میدهد: هنگامی که کودک زبان اشاره را بیاموزد با دریافت خدمات گفتار درمانی بهتر از این خدمات بهره میبرد و زودتر سخن گفتن را میآموزد. این امر باعث میشود او کمتر دچار آسیبهای روحی و روانی شود.
نتایج یک مطالعه نشان میدهد که استفاده از دستگاههای کمک شنوایی میتوانند بروز زوال عقل را در افراد مسن تا پنج سال به تاخیر اندازند.