تحلیل رکوردهای زمینشناسی نشان میدهند که برهمکنش گرانشی میان مریخ و زمین باعث تغییرات چرخهای در جریانهای عمیق اقیانوسی میشوند؛ چرخهای که هر ۲.۴ میلیلون سال یکبار تکرار میشود. بر اساس این بافته دانشمندان میتوانند آب و هوای زمین در آینده را بهتر درک و پیشبینی کنند.
برای اولین بار مولکولهای آب روی دو سیارک شناسایی شد که این خبر تازه ای است.
شواهد تازه نشان میدهد که شهابسنگ چیزی مثل فضاپیمای وویجر است که توسط بیگانگان فضایی ساخته شده است.
حرکت یک شی بزرگ به سمت سیاره ما ممکن است نگران کننده باشد، اما باید گفت که جای هیچ نگرانی نیست
یافتههای جدید دانشمندان نشان میدهد که حیات در مناطق سرد فضا میتواند شکل بگیرند و ممکن است بر آنچه دانشمندان در مورد منشاء سیارات و احتمال وجود حیات بیگانه فکر میکنند تأثیر بگذارند.
نمونه هایی از سیارک بنو در اختیار ناسا است که برای بازکردن در ظرف باید ابزارهای جدیدی طراحی کند.
در یکی از کوچکترین، اما هیجانانگیزترین اکتشافات ناسا در سالهای اخیر، فضاپیمایی که از یک سیارک کوچک در منظومه شمسی بازدید میکرد، یک صخرهی فضایی را کشف کرد که برای خودش یک «ماه» کوچک دارد.
این منظومه منحصر به فرد، چیزی حدود ۴۴۰۰ سیاره نامزد، از جمله بیش از ۷۰۰ سیستم چند سیارهای را در خود جای دادهاست و بیش از پیش زمینیها را کنجکاو کرده است.
برخی از بزرگترین سیارکهای منظومه شمسی چندین کیلومتر عرض دارند. اما بزرگترین آنها، سرس با قطری نزدیک به هزار کیلومتر است. گاهی بهدلیل برهمکنش با گرانش مشتری، این اجرام از مدار خود پرتاب میشوند و به سوی زمین میآیند.
نسلادوس قمر مشهور زحل یکی از نامزدهای حضور حیات در منظومه شمسی بود که بسیاری از فاکتورهای مورد نیاز را در خود داشت. از اقیاسهای وسیع با شوری و PH مناسب تا ساختارهایی زیر سطح یخی که انرژی گرمایی و مواد مغذی را به بیرون پرتاب میکنند. اما در این میان یک چیز کم بود، فسفر.