نعمت بزرگی که فوتبال ایران از آن محروم شد

به گزارش منیبان؛ پنجره نقل و انتقالات تابستانی لیگ برتر، شاید جزو پرامیدترین دوره‌های چند سال اخیر برای طرفداران فوتبال بوده است. جایی که استقلالِ قهرمان با خرید بازیکنان متنوع، پرستاره‌تر شد و پرسپولیس یکی از سرشناس‌ترین بازیکنان خارجی تاریخ فوتبال ایران را به خدمت گرفت، سپاهان با هدایت دستیار سابق مورینیو حضوری فعال در نقل و انتقالات داشت و حتی تیم‌هایی نظیر تراکتور، فولاد، گل‌گهر و... بارقه‌های امید را در قلب هواداران‌شان زنده کردند.

اما هرچه از سوت اولین هفته از لیگ بیست و دوم گذشت، بدبینی و بی‌توجهی از سوی جامعه فوتبال، جای امید قبلی را گرفت و حالا با اطمینان می‌توان گفت که میزان رکود فعلی در فوتبال ایران قابل مقایسه با زمانی است که به خاطر همه‌گیری کووید-19 فوتبال به تعطیلی کشیده شده بود و میزان توجهات به این ورزش در حداقل خود قرار داشت.

این ماجرا مربوط به گذشته نه چندان دور است. برای زمانی است که پرسپولیس مسافر اصفهان شده بود تا تیم یحیی گل‌محمدی، مقابل مهم‌ترین رقیبش در راه قهرمانی، سپاهان، قرار بگیرد. دیداری که در نهایت با حکم ستاد کرونا بدون تماشاگر شد و سپاهان نیز به دلیل عدم ورود به زمین 3-0 بازی را واگذار کرد.

آن مسابقه، شروع یک رخوت طولانی‌مدت برای فوتبال ایران بود؛ ادامه لیگ برتر از حوالی هفته بیستم با تاخیر سه ماهه و بدون حضور تماشاگران برگزار شد. البته در چنین موقعیتی، فوتبال در همه جای دنیا پشت درهای بسته به انجام می‌رسید و حتی در برگزاری آن هم شائبه و ابهام زیادی وجود داشت. اما خیلی زود کشورهای اروپایی سازوکار ورود تماشاگران به استادیوم را تهیه کردند و این سازوکار در حالی به کشورهایی چون قطر و امارات و عربستان در منطقه رسید که لیگ برتر خلیج فارس یک فصل کامل با 240 بازی (لیگ بیستم) را بدون تماشاگر گذراند.

در چنین موقعیتی تنها راه درآمد روز بازی هم از باشگاه‌ها گرفته شد تا امکان بلیت فروشی نیز در یک جعبه خاک خورده، کنار حق تبلیغات محیطی و حق پخش تلویزیونی قرار بگیرد. اما مسئله ورود تماشاگران تنها محدود به درآمدزایی مالی نمی‌شد و فوتبال ایران در لیگ بیستم، به وضوح یک گمشده بزرگ داشت: نیرو و انرژی انسانی از روی سکو.

در لیگ بیست و یکم طلسم شکست اما از مجموع 240 بازی، تنها 36 مسابقه با حضور تماشاگران برگزار شد که این بازی‌ها نیز بلیت فروشی محدود 30 درصدی برای رعایت فاصله اجتماعی داشت که البته کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت. به عبارتی 12.5% از بازی‌ها با بلیت فروشی محدود، از تماشاگران میزبانی کرد.

در فصل جاری نیز از 55 بازی برگزار شده، تنها 29 بازی همراهی تماشاگران را داشته و حالا در صورتی که این هفته نیز بدون تماشاگر شود، بیش از نصف بازی‌های این فصل پشت درهای بسته برگزار شده‌اند.

از نیم فصل اول لیگ نوزدهم 655 بازی در لیگ برتر ایران برگزار شده که تنها 101 بازی محل حضور تماشاگران بوده است.

در واقع از نیم فصل دوم لیگ نوزدهم تنها 15.41% مسابقات با حضور تماشاگران بوده که البته اگر این تاریخ با همه‌گیری در ایران احتساب شود، به نزدیکی 12 درصد هم خواهد رسید.

غیبت هواداران در بیش از 500 بازی باشگاهی حالا باعث شده تا فوتبال ایران نظم تازه‌ای به خود بگیرد و حالا باید دید تصمیم‌گیران فوتبال برای آینده چه حکمی را صادر خواهند کرد.