وجود ۱۰۰۰ کودک معلول و نیازمند درمان فاقد «سرپرست» در بهزیستی
مدیرکل کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفت که حدود ۱۰۰۰ کودک دارای معلولیت یا نیازمند درمان زیر ۱۶ سال در مراکز بهزیستی به‌سرمی‌برند که بی‌سرپرست یا فاقد سرپرست مؤثرند.
به گزارش منیبان؛ سعید بابایی، مدیرکل کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه حدود هزار کودک دارای معلولیت یا نیازمند درمان زیر ۱۶ سال در مراکز بهزیستی به‌سرمی‌برند که بی‌سرپرست یا فاقد سرپرست مؤثرند، گفت: خانواده‌های متقاضی این کودکان خارج از نوبت در اولویت قرار می‌گیرند. معمولا خانواده‌هایی به سمت پذیرش این کودکان می‌روند که آمادگی بیشتری نسبت به سایر خانواده‌ها دارند. بعضی از این کودکان علاوه بر نیاز مالی برای درمان، نیاز به توجه ویژه والدین دارند.
به گفته این مقام مسئول، در حال حاضر تعداد محدودی برای فرزندپذیری کودک دارای معلولیت یا نیازمند درمان اقدام می‌کنند. این در حالی است که سال گذشته حدود ۲۰۰ خانواده و امسال بالغ بر ۱۰۰ خانواده اقدام به پذیرش این کودکان که بعضاً دارای اختلال اتیسم، HIV، هپاتیت و فلج مغزی بودند، کردند.
او ادامه داد: در برخی از این فرزندخواندگی‌ها دیده می‌شود که کودک پس از ورود به خانواده، مراحل درمان را سریع‌تر طی می‌کند و شرایط بهتری پیدا می‌کند.
نعمت زندگی بخشیدن به کودکان بی‌سرپرست دارای معلولیت
«امید عابدشاهی» یکی از خانواده‌هایی است که کودکان دارای معلولیت و بیمار را به فرزندی پذیرفته است. او معتقد است مسئله واگذاری این کودکان نیاز به آگاهی و توجیه خانواده‌ها دارد. خانواده باید با نیازهای این کودکان معلول آشنا شوند؛ چراکه برخی دچار عارضه مادرزادی و در بازه زمانی مختلف نیازمند پیگیری درمان هستند.
عابدشاهی افزود: همزیستی با کودک معلول زندگی ما را دچار چالش نکرده است. صرف کودک بودن سختی و شیرینی خودش را دارد اما ذهنیتمان را دچار چالش کرد که کودکان بی‌سرپرست دارای معلولیت و و بیماری‌های خاص می‌توانند با چتر حمایتی یک خانواده زندگی خوبی داشته باشند.
خانواده‌هایی که این کودکان را به سرپرستی می‌گیرند ممکن است خودشان هم فرزندی داشته باشند و به گفته وی، وجه تمایز اغلب خانواده‌های متقاضی کودکان دارای معلولیت یا بیمار مسئولیت‌پذیری بالای آنهاست؛ لذا این نوع فرزندخواندگی ارتباط زیادی به توانمندی مالی و تحصیلات خانواده‌ها ندارد؛ از این‌رو سعی می‌کنیم خانواده‌های بسیاری را نسبت به فرزندپذیری با تجربه‌نگاری دیگر خانواده‌های فرزندپذیر آشنا کنیم تا سهم کوچکی در فرهنگسازی این کار خیرخواهانه داشته باشیم.
