تعرض کارگر افغانستانی به دختر جوان

به گزارش منیبان؛ هشت سال گذشته (سال 93) زن میانسالی همراه با پسرش بعد از چند روز مسافرت به خانه بر میگردند ودر عین ناباوری با جسد بی جان دخترش روبرو می شود. این زن که از دیدن جسد دخترش وحشت کرده بود با پلیس 110 تماس می گیرد.

قتل دختر جوان که در خانه تنها بود

ماموران در محل به قتل رسیدن دختر که واقع در خیابان فلاح بود، حاضر شدند. در این بین برادر دختر جوان به قتل رسیده به ماموران گفت: من همراه با مادر و خواهرم زندگی می کنم. چند روز گذشته به دلیل برخی مسائل همراه با مادرم به شهرستان رفتیم. اما خواهرم در خانه ماند. وقتی روز یکشنبه به خانه آمدیم با جسد خواهرم روبرو شدیم که در خون غلتیده بود.

در ادامه اظهارات برادر مقتول، جسد دختر جوان به پزشکی قانونی منتقل و جست‌وجو برای یافتن قاتل آغاز شد.

در مراحل ابتدایی پیگیری های ماموران پلیس که به تحقیق میدانی پرداخته بودند مشخص شد از روز حادثه یک کارگر ساختمانی با ملیت افغانستانی ناپدید شده است. این کارگر که رحمان نام داشت فرضیه متهم بودن را قوت بخشید.  ماموران پلیس با تحقیقات بسیار و مداوم توانستند این کارگر ساختمانی را در حالی که سعی داشت به صورت غیرقانونی از مرزهای کشور خارج شود، بازداشت کنند.

تعرض کارگر افغانستانی به دختر جوان

این متهم بعد از دستگیری در همان بازجویی های اولیه به قتل دختر جوان اعتراف کرد. این کارگر افغانستانی در توضیحات خود گفت: من در ساختمانی کار می کردم که اتاق نگهبانی آن به خانه مقتول اشراف داشت. من این دختر را همیشه می دیدم. تا اینکه یک روز متوجه شدم مادر و برادر او به مسافرت رفته و این دختر در خانه تنهاست. به همین دلیل سعی کردم از خانه آنها سرقت کنم. روزی که برای سرقت به طور مخفیانه به خانه مقتول رفتم ای دختر من را در حال دزدی دید. با مقتول درگیر شدم در حین درگیری برای تعرض به او وسوسه شدم. مقتول مقاومت میکرد. از ترس اینکه بعدها شناسایی شوم دختر جوان را با ضربات چاقو به قتل رساندم. بعد از آن هم سعی کردم از مرز خارج شوم که توسط ماموران نیروی انتظامی دستگیر شدم.

پس از اعتراف متهم گزارش پزشکی قانونی و پلیس تحقیقات تکمیل و برای متهم به اتهام قتل عمد کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

مادر مقتول درخواست قصاص کرد

در جلسه دادگاه مادر مقتول به عنوان اولیای دم درخواست قصاص کرد و گفت: این کارگر دختر من را در حالی که قصد تعرض به او را داشته است به صورت بی رحمانه به قتل رساند. جسد دختر من 3 روز روی زمین مانده بود. تحت هیچ شرایطی حاضر به بخشش این مرد نیستم و درخواست قصاص دارم.

متهم پی از رفتن به جایگاه گفت: من با قصد قبلی به خانه مقتول نرفتم. وقتی دیدم او در خانه تنهاست با ترفندی وارد خانه شدم و میخواستم که به او تعرض کنم. زمانی که مقتول مقاومت کرد از ترس او را کشتم تا قضیه تمام شود.

با وجود مدارک، مستندات و اعتراف متهم، قضات وی را به قصاص با دریافت مابه تفاوت دیه زن محکوم کردند.

با توجه به این که خانواده مقتول توانایی پرداخت مابه تفاوت دیه را نداشتند این حکم به مرحله اجرا نرسید. این متهم نیز پس از 8 سال از دادگاه کیفری تهران درخواست کرد یا خانواده مقتول مبلغ را بپردازند و او قصاص شود؛ چرا که او دیگر نمی تواند در این بلاتکلیفی بماند.

در جلسه دادگاه اولیای دم اعلام کردند که بر اجرای حکم تاکید دارند. مادر مقتول در جلسه گفت: از وقتی دخترم کشته شده یک شب راحت نخوابیدم از دادگاه درخواست میکنم مبلغ تفاضل دیه را بپردازد چراکه ما توانایی پرداخت آن را نداریم.»

پس از اظهارات متهم قضات برای صدور رأی وارد شور شدند. گفتنی است طبق ماده 428 قانون مجازات اسلامی در مواردی که جنایت نظم و امنیت عمومی را بر هم زند یا احساسات عمومی را جریحه‌دار کند و مصلحت در اجرای قصاص باشد و خواهان قصاص امکان پرداخت تفاضل دیه یا سهم دیگر صاحبان حق قصاص را نداشته باشد با درخواست دادستان و تأیید رئیس قوه قضائیه مقدار مذکور از بیت‌المال پرداخت می‌شود.