چهار چهره ویژه استقلال برابر سپاهان؛ چهار ستون یک شکست!
سومین شکست فصل استقلال با ساپینتو در اصفهان و برابر سپاهان در یک بازی 6 امتیازی رقم خورد.
به گزارش منیبان، شکستی که باعث شد فاصله مدافع عنوان قهرمانی با صدر جدول به 8 امتیاز برسد آنهم درحالیکه این اختلاف پیش از شروع مجدد لیگ تنها 2 امتیاز بود. استقلال میتوانست زمین بازی با سپاهان را بدون امتیاز ترک نکند ولی توقع عملکرد خوب داشتن از مجموعهای متشکل از چند زیرمجموعه ناامیدکننده، ضعیف و متزلزل عقلانی نیست. البته عوامل شکست استقلال در این بازی و البته شکستهای قبلی استقلال کم نیستند اما در این گزارش به چهار بازیکن می پردازیم که هر چهار بازیکن از عوامل اصلی شکست استقلال در نقش جهان و دبل شدن استقلال هستند.
* علیرضا رضایی
دروازه بان اول تیم امید ایران بود اما برای اینکه در جشن قهرمانی استقلال در لیگ برتر شرکت کند، به همراه تیم امید به رقابتهای قهرمانی آسیا در ازبکستان نرفت. تیم امید در آن رقابتها از نبود یک دروازه بان خوب ضربه خورد. به رضایی امید زیادی بسته شده بود اما اولین بازیاش در فصل جدید برای استقلال، کپی برابر اصلی آخرین بازیاش برای استقلال مجیدی در فصل قبل بود؛ ناامیدکننده! رضایی در لیگ برتر بیستم برابر استقلال درخشید و تبدیل شد به دروازهبان محبوب مجیدی و پیراهن آبی را پوشید و حتی دلیلی شد برای جدایی مظاهری. او در جام حذفی، گلر اصلی آبیها بود و در تنها دیداری که قرار بود به کار آنها بیاید، تمامی ضربات پنالتی بازیکنان نساجی وارد دروازهاش شد. رضایی که پیش از حضور در اردوی تیم امید در رقابتهای جام حذفی در دروازه استقلال ایستاد، در ضربات پنالتی کم فروغ بود و حتی نتوانست به سمت یک توپ شیرجه بزند و در نهایت این استقلال بود که باخت و از جام حذفی، حذف شد و بعد در اردوی تیم امید هم حضور پیدا نکرد تا هم یک جلسه محروم شود و یک جریمه نقدی را هم بپردازد. رضایی برابر سپاهان هم، یکی از مهمترین دلایل بدون امتیاز خارج شدن استقلال از زمین شد. او با یک واکنش اشتباه روی شوت چهل متری نورافکن، توپ را به جای بیرون به درون دروازه مشت کرد و نقطه عطف بازی را با همین اشتباه مرگبار، رقم زد. به قول یک ظریف، او به ساده ترین شکل ممکن، شوتی که می توانست مهار شود را وارد دروازه تیمش کرد.
* سیاوش یزدانی
مامور مهار شهریار مغانلو بود و با دو خطا روی مهاجم سپاهان، زمینهساز هر دو گل حریف شد. یزدانی آشکارا در مقابله با نوع بازی مغانلو، ناتوان بود و نمیتوانست توپ او را وقتی پشت به حریف بازی میکند، از مالکیتش خارج کند. نوع بازی یزدانی بخصوص روی خطای منجر به پنالتی، عجیب و غریب بود: او درحالیکه میدانست مغانلو از بدن و پای راستش برای محافظت از توپ استفاده میکند به جای سپر کردن بدنش، خیلی راحت پای بازیکن حریف را زد و پنالتی منجر به شکست استقلال را به میزبان هدیه کرد. یزدانی پیش از اخراجش توسط ساپینتو در دو حالت سیر می کرد. حالت اول این است که او همچنان در حال و هوای ماجرای سربازی اش است که باعث شده فوتبال یادش برود. حالت دوم هم این است که او مطمئن بود با هر نمایشی، تا اطلاع ثانوی فیکس است که با ماجرای اخراج امروز، همه چیز برای او عوض شد و حالا عارف غلامی در ترکیب جای او را خواهد گرفت.
* سعید مهری
مرد محبوب همه مربیان استقلال است از فکری تا مجیدی و حالا ساپینتو. و این درست برابر اقبال عمومی هواداران استقلال است. سرمربی پرتغالی آبیها درخصوص بازی ندادن به آمانوف از صفر گل و پاس گل او صحبت کرد و این دقیقا همان آماری است که مهری هم در مدت زمانی تقریبا 2 برابر حضور در استقلال نسبت به هافبک ازبک ثبت کرده است. واضح است که مهری، تمامی خواستههای ساپینتو را در زمین پیاده میکند ولی سوال اینجاست که از او، دقیقا چه وظایفی خواسته میشود؟ او به ندرت در کارهای هجومی، دیده میشود درحالیکه جلوتر از امثال چشمی، نیکنفس و حامدیفر و در نزدیکی های مردان هجومی به بازی گرفته میشود. سعید مهری هنوز نتوانسته در دل هواداران استقلال جا باز کند. او نه گل زیبایی زده و نه پاس گل یا حتی پاس کلیدی چشمگیری داده است. او در بهترین حالت یک هافبک متوسط است و حتی می شود گفت یک هافبک متوسطبه پایین. حالا اقبالش بالا بوده که سر از استقلال درآورده است! استقلال در همین دو سه دهه اخیر بازیکنانی مثل سیروس دین محمدی، فرزاد مجیدی، مجتبی جباری، جانواریو، علیرضا اکبرپور، کرار جاسم، فرشید اسماعیلی و سرور جپاروف را داشته که در میانه زمین برای استقلال کولاک کرده اند و در نقش هافبک هجومی به بهترین نحو ظاهر شده اند اما در دو فصل اخیر، استقلال پلی میکر درست و حسابی نداشته است!
* جعفر سلمانی
کنترل توپ و زدن زیر آن یا کنترل توپ و پاس رو به عقب؛ 90 درصد دقایق حضور جعفر سلمانی در زمین با همین دو نقشه تعریف میشود. بازیکنی که بازهم ثابت کرد آخرین مدافع چپ استاندارد استقلال، علیرضا نیکبخت بود و پس از او، آبیها در دایره باطل امثال یاورزاده، بیکزاده، امیرآبادی، مجیدی، منیعی و حالا سلمانی و جلالی حرکت میکنند. سلمانی همیشه، چنین بازیکنی در استقلال بوده ولی فصل قبل، این عملکرد مایوسکننده تحتالشعاع گلهای 3 امتیازی (فولاد، فجر، هوادار و سپاهان) و پاسهای گل کلیدیاش (سپاهان)، قرار داشت. سلمانی در فاز هجومی، به کار استقلال نمیآید ولی در فاز دفاعی با عدم پوشش و توان پایینش، کار دست استقلال میدهد. البته در بازیهای استقلال باخته یا برد را با مساوی عوض کرده، نقش جعفرسلمانی کم نبوده است!