پوتین ورشکست شد؟

به گزارش منیبان، در سرمقاله شماره 25 فوریه سال 2023  هفته نامه اکونومیست آمده است که آیا اوکراین ارزش این همه تلاش را دارد؟ پولی که برای تسلیحات خرج می شود می توانست صرف توسعه شود.

بعد از یک سال، دلایل زیادی برای سوگواری و ماتم گرفتن وجود دارد. کشته شدگان هر دو طرف، زنده ها که توسط موشک های روسی در سراسر اروپا پراکنده شده اند و فقرای دنیا که برای خرید نان تلاش می کنند. اما ولادیمیر پوتین پشیمان نیست.

متحدان اوکراین می توانند به خود تبریک بگویند که سهم خود را برای مقابله با حمله آقای پوتین انجام داده اند؛ اگرچه اوکراین با شجاعت و عزم خود، سزاوار بیشترین تحسین است.

 آنها بر سر دو اصل نقطه نظر مشترک دارند:  اول اینکه اوکراین باید پیروز شود و دوم اینکه، این رئیس جمهور زلنسکی است که باید تعیین کند منظور از پیروزی چیست. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، زمانی که روز سه‌شنبه به کیف رفت، گواه زنده‌ای بر پایبندی آمریکا بود.

با این حال، همان‌طور که آقای پوتین به خوبی می‌داند، حتی باارزش‌ترین اصول نیز راهی برای دلسردی دارند. او معتقد است که غرب خسته خواهد شد و با احتمال یک رئیس جمهور جدید آمریکا در سال 2025 و حمایت قوی تر از سوی چین، ممکن است حدس او درست از آب درآید. سخنرانی او در این هفته به وضوح نشان داد که او روسیه را برای جنگی بسیج می کند که - سرد یا گرم - می تواند یک نسل طول بکشد.

ادعای جدید انگلیس درباره پهپادهای ایرانی /انبارهای روسیه خالی شده اند؟

در جنگ و در سال‌های طولانی درگیری مسلحانه که پس از آن اتفاق می‌افتد، اوکراین تنها زمانی پیروز خواهد شد که آقای پوتین - یا به احتمال زیاد جانشین او - به این نتیجه برسد که تجاوز بیشتر، موقعیت او را در داخل به شدت تضعیف می‌کند.

وظایف رهبران غربی

 رهبران غربی باید عزم خود را به روسیه نشان دهند و مردم خود را برای رویارویی پیش رو آماده کنند. به همین دلیل است که آنها باید از کلیات فراتر روند و  به طرحی معتبر برای یک مبارزه طولانی متعهد شوند.

اولین وظیفه این است که بفهمیم چه چیزی در خطر است. برخی از اروپایی‌ها هنوز این باور غلط را دارند که یک توافق صلح می‌تواند جهان به وضعیت عادی 23 فوریه  2022 (یک روز قبل از حمله روسیه به اوکراین) برگرداند. در واقع روسیه، اوکراین و غرب درگیر رقابتی بین سیستم‌های رقیب هستند. غرب معتقد است که اوکراین مستقل باید آزاد باشد تا به کشوری مرفه و دموکراتیک تبدیل شود. پوتین وجود اوکراین را انکار می‌کند و می‌گوید که تمدن روسیه در حال جنگ با غرب است. این جنگی است که عزم و قدرت هر دو طرف را آزمایش خواهد کرد.

وظیفه دوم کسب برتری در میدان جنگ است. حملات روسیه و اوکراین در فصل بهار نشان خواهد داد که آیا هر یک از طرفین می توانند قلمرو را تصرف کنند یا خیر. حمله روسیه از قبل آغاز شده و حمله اوکراین احتمالا درماه آوریل یا می خواهد بود.  هدف اعلام شده ارتش اوکراین بازگرداندن مرزهای سال 1991 با تصرف کریمه و چهار استانی است که پوتین در ماه سپتامبر ضمیمه خود کرد.

اوکراین باید تمام توان خود را به کار بگیرد. دلیل استراتژیک این امر این است که دفاع از اوکراینی که قلمرواش کوچک شده، سخت است. شرق و جنوب کشور منبع مواد معدنی و محصولات زراعی و مراکز صنعتی است. دسترسی بدون مانع به دریای سیاه، گذرگاه امنی را برای صادرات اوکراین فراهم می کند.

 دلیل سیاسی این است که هر چه نیروهای روسیه سرزمین بیشتری را تسلیم کنند، آشکارتر است که جنگ بیهوده بوده است و برای آقای پوتین یا جانشین او سخت‌تر خواهد بود که حمله مجدد به اوکراین را با ارتش جدید توجیه کنند.

آیا جاه طلبی های اوکراین باید کریمه را نیز شامل شود؟ در اصل بله. کریمه در داخل مرزهای رسمی کشور قرار دارد و دسترسی به سواحل اوکراین را کنترل می کند. همچنین سرزمینی است که آقای پوتین بیشترین ارزش را برای آن قائل است و از این رو آزادی آن به بهترین وجه باعث شکست او می شود. در عمل، تصرف کریمه سخت خواهد بود. پوتین ممکن است تهدید معتبری مبنی بر استفاده از سلاح های هسته ای صادر کند. آقای زلنسکی بهتر است از موفقیت مطمئن باشد: یک حمله ناموفق می‌تواند منجر به جمع کردن روس‌های عادی در پشت سر رهبرشان شود.

هر چه موقعیت سرزمینی اوکراین قوی تر باشد، پس از پایان جنگ  و در زمان جنگ سرد قوی تر خواهد بود. این می تواند به صورت یک توافقنامه صلح رسمی باشد، اما یک آتش بس احتمال قوی تری است. مانند آتش بس 70 ساله بین کره شمالی و کره جنوبی. در هر صورت، آقای پوتین به سادگی تسلیم نخواهد شد، بنابراین اوکراین به یک تضمین معتبر برای امنیت خود نیاز دارد.

در حالت ایده آل این مستلزم عضویت در ناتو خواهد بود. جلوگیری از آقای پوتین سخت است، زیرا آمریکا نمی‌خواهد جنگی را با روسیه آغاز کند. عضویت در ناتو خطر را کاهش می‌دهد. از قبل اعضای خود را متعهد می کند که با حمله به یک کشور به عنوان حمله به همه رفتار کنند. اگر آقای پوتین بخواهد حمله کند، در واقع خود اوست که شروع  جنگ ابرقدرت ها را انتخاب می کند.

در کنفرانس امنیتی اخیر مونیخ، چندین کشور گفتند که موافق هستند - حتی فرانسه ممکن است با این ایده موافق باشد.با این حال، عضویت در ناتو مستلزم اجماع است. اگر این دست نیافتنی باشد، اوکراین به ضمانت های دوجانبه و تسلیحات فراوان نیاز خواهد داشت.

هر اتفاقی که بیفتد، نیاز اوکراین به تسلیحات حداقل برای یک دهه و احتمالاً بیشتر باقی خواهد ماند. در حال حاضر تقریباً به همان تعداد گلوله در ماه شلیک می کند که آمریکا می تواند در یک سال تولید کند. کارزار بهاره آن به مهمات، قطعات یدکی، سیستم های دفاع هوایی، توپخانه دوربرد و در نهایت هواپیما نیاز دارد. پس از جنگ، به زرادخانه کامل تسلیحات با کیفیت ناتو نیاز دارد.

سیاستمداران اصرار دارند که متوجه این نیاز ها شده اند اما در عمل کُند هستند. آنها بایدچشم انداز خود را تغییر دهند. کشورهای غربی باید بپذیرند که دیگر نمی توانند از عهده سطح تولید تسلیحات در زمان صلح برآیند– نه فقط برای حمایت از اوکراین بلکه برای دفاع از خود. تهدیدها فراوان است. آنها باید ذخیره بلندمدت مهمات را در نظر داشته باشند، در افزایش ظرفیت سرمایه گذاری کنند و اتحاد تدارکاتی بیشتری را از خود نشان دهند.

قدرت های غربی نیز می توانند تعهد خود را با بودجه های چند ساله برای حمایت مالی نشان دهند. این مهم است زیرا، اگر اقتصاد اوکراین رشد نکند، دموکراسی نیز رشد نخواهد کرد. کم کم توان دفاعی کشور ضعیف می شود.

بدیهی است که کمک ضروری است. با توجه به اینکه آمریکا سهم اصلی تسلیحات را فراهم کرده است، بیشتر از آن باید از سمت اروپا فراهم شود. اما سرمایه خصوصی نیز ضروری است و تنها در صورتی به اوکراین سرازیر می شود که مکان خوبی برای سرمایه گذاری باشد.

بزرگترین منبع اوکراین مردم آن است همانطور که در اسرائیل و کره جنوبی که هر دو با وجود خصومت چندین دهه با همسایگان خود پیشرفت کرده اند، آنها در طول این جنگ نشان دادند که مبتکر و خلاق هستند. این حیاتی است که وقتی جنگ به پایان می رسد، زنان و کودکانی که به غرب گریخته اند در جای خود باقی نمانند، بلکه تصمیم بگیرند که دوباره برگردند.

و اوکراین باید بر سابقه فساد و دستگیری سیاسی غلبه کند. در اینجا وعده عضویت در اتحادیه اروپا می تواند کمک کند.. تا زمانی که نامزدی اوکراین با حسن نیت توسط اعضای اتحادیه اروپا رسیدگی شود، می تواند تحول آفرین باشد. مذاکرات رسمی برای الحاق باید در سال 2023 آغاز شود.

در حالی که جنگ وارد دومین سال خود می شود، برخی می پرسند که آیا اوکراین ارزش این همه تلاش را دارد؟ آیا بحران هزینه های زندگی فوری تر نیست؟ یا تغییرات آب و هوایی؟ تصور کنید که پولی که برای تسلیحات خرج می شود می توانست صرف توسعه شود.

پیروزی روسیه در اوکراین، جهان را در مسیری تیره و تار سوق خواهد داد که در آن حق با کسی است که زور بیشتری دارد و مرزها با خشونت کشیده می‌شوند. ممکن است حتی رویارویی بعدی را در اروپا را تسریع بخشد و این حس را القا میکند که قدرت غربی، و ارزش‌های جهانی که از آن حمایت می‌کند، در حال افول شدید هستند.

در مقابل، پیروزی اوکراین این امید را به ارمغان می آورد که یک دموکراسی مستقل نیازی به تعظیم در برابر همسایه بسیار بزرگتر و دیکتاتور خود ندارد. این جهانی خواهد بود که از دل عزم و شجاعت آقای زلنسکی و مردم اوکراین بیرون خواهد آمد./ اقتصادنیوز