سلول‌های ایمنی روده نگهبانی برای اعضای بدن
محققان دانشگاه هاروارد در مطالعات خود به نتایجی دست یافتند که نشان می دهد سلول های ایمنی روده در میکروبیوم برای ترمیم آسیب های عضلانی در سایر اعضای بدن از جمله کبد، کلیه ها و طحال به کار گرفته می شوند.
به گزارش منیبان؛ دانشمندان تاکنون تنها بر قدرت میکروبیوم روده در ارتباط با حافظه، افسردگی و تغییرات خلق و خو، تاثیر تغییرات در ترکیب باکتریایی میکروبیوم و ایجاد بیماری هایی مانند دیابت و مولتیپل اسکلروزیس تمرکز داشتند. در حال حاضر اما محققان متوجه شده اند که سلول های ایمنی روده در واقع توسط سایر قسمت های بدن به کار گرفته و از روده خارج می شوند تا به ترمیم آسیب های عضلانی و بافت آسیب‌دیده کبد، کمک کنند.
این قابلیت جدید روده توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد (HMS) کشف شده است. آن ها گونه خاصی از سلول های T به نام “ترگ” را در میان سلول های عضلانی روده کشف کردند. ترگ ها معمولاً در روده بزرگ و برای حفظ سلامت روده یافت می شوند و به ندرت در خارج از روده کوچک و بزرگ دیده می شوند.
بولا هانا، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: من به طور تصادفی به سلول هایی برخوردم که بسیار شبیه به یکدیگر به نظر می رسیدند و همه ویژگی های مشابه ترگ ها را که از روده نشات می گیرند، داشتند. این مسئله توجه ما را به این سلول ها جلب کرد، زیرا ما می دانیم که این سلول ها در روده تولید می شوند و توسط میکروبیوم شکل می گیرند.
دانشمندان با استفاده از ترگ های کولون و به وسیله ی یک بر چسب نوری، توانستند برای اولین بار این سلول ها را در موش ها مشاهده کنند که از روده و اطراف بدن به سمت ماهیچه های موش حرکت می کند. از طریق مطالعات بیشتر، دانشمندان توانستند تشخیص دهند که ترگ ها به ترمیم عضله آسیب دیده کمک می کند. آن ها همچنین متوجه شدند که درصورت فقدان این ترگ ها در روده ، بافت آسیب دیده التهاب بیشتری دارد و دیرتر ترمیم می شود.
تحقیقات بیشتر نشان داد که با سرکوب یک سیگنال التهابی به نام IL-17 پس از اینکه التهاب کار خود را در محل آسیب دیده انجام داد، ترگ ها به بهبود سریعتر عضله کمک کردند.
هانا ادامه داد: هنگامی که عضلات در حال بهبود هستند، بدن به دوز مشخصی از التهاب در یک بازه زمانی خاص نیاز دارد. در غیاب این سلول های T تنظیم کننده مشتق از روده، ما متوجه شدیم که میزان التهاب بالاتر می رود و برای مدت طولانی تری ادامه می یابد و در نهایت بافت آسیب دیده، ترمیم ضعیفی خواهد داشت.
تحقیقات بیشتر نشان داد که ترگ های روده، در مقادیر کمتر در کبد، کلیه ها و طحال نیز شناور هستند. هنگامی که تعداد آنها در کبد افزایش یافت، روند مشابهی از التهاب رخ داد و بافت بهبود یافته، زخم کمتری نسبت به زمانی که ترگ ها حضور نداشتند، نشان داد. دانشمندان معتقدند که این مسئله می تواند درمان بیماری های مانند کبد چرب را ممکن کند.
دایان ماتیس، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: مشاهدات ما نشان می دهد که میکروب های روده باعث تولید دسته ای از سلول‌های T تنظیم کننده می شوند که این سلول های T، دائما از روده خارج می شوند و به عنوان نگهبان هایی عمل می کنند که آسیب را در نقاط دورتر بدن حس می کنند و به عنوان فرستاده هایی برای ترمیم آن آسیب عمل می کنند.
این اکتشافات بر اهمیت حفظ میکروبیوم سالم روده تأکید و سؤالاتی را در مورد تأثیر آنتی بیوتیک ها بر فرآیندهای طبیعی بهبود بدن مطرح می کند. دایان ماتیس افزود: ثابت شده است که آنتی بیوتیک ها می توانند به عنوان آسیب جانبی عملکرد اصلی خود، یعنی کشتن باکتری های مضر، میکروب های مفید روده را نیز از بین ببرند. نتایجی که ما به دست آوردیم، بر اهمیت استفاده معقول از آنتی بیوتیک ها، به دلایلی فراتر از تأثیر منفی آن بر میکروبیوم روده تأکید می کند.
