آموزش و پرورش با یک خبر خوش شبانه معلمان را سورپرایز کرد

به گزارش منیبان، وزیر وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: برنامه هفتم بسیار مهم است و باید این برنامه برای نظام تعلیم و تربیت بسیار قوی برنامه‌ریزی شود تا در اجرای آن نیز به مشکل نخوریم. روح برنامه هفتم براساس نظم و انظباط است؛ لذا در نظام تعلیم و تربیت همه خدمتگزاران باید به وظایف خود به درستی عمل کنند.

وی گفت: در برنامه هفتم برنامه‌ریزی خواهیم کرد تا ۵۰ درصد دانش آموزان به سمت رشته‌های فنی‌وحرفه‌ای سوق یابند. بدون حضور معلم نمی‌توان تحول ایجاد کرد، لذا باید ارتباط بین دستگاه آموزش و پرورش و معلمان را قوی‌تر کنیم.

وزیر وزارت آموزش و پرورش با مروری بر برخی اهدافی که در برنامه‌ هفتم پیگیری می‌شود، پر کردن خلاء ادراکی، عاطفی و شناختی بین معلمان و متعلمان، ضرورت سوق دادن۵۰ درصد دانش آموزان متوسطه به سمت رشته‌های فنی وحرفه‌ای، ضرورت تغییر برنامه درسی و کاهش حجم دروس، جذب کمک خانواده‌ها در امر تعلیم و تربیت، مرتبط کردن مدرسه، مسجد و منزل به هم و تدریس با استفاده از روش‌های ترکیبی و جذب ۱۱ هزار مربی پرورشی را از جمله اهداف عنوان کرد.

رتبه بندی به عنوان یکی از مهمترین طرح‌های آموزش و پرورش، این روزها با حرف و حدیث‌های فراوانی روبرو است از یک سو نمایندگان مجلس اعلام می‌کنند که بهترین طرح را مصوب کرده و در آن همه جوانب را دیده اند اما از سوی دیگر شاهد هستیم که در بدنه وزارت آموزش و پرورش مشکلات همچنان پا برجا است.

از سوی دیگر معلمان مطالبات صنفی دیگری نیز دارند که باید به آنها رسیدگی شود تا شاهد تکرار واقعه تلخ عدم واریزی معلمان در شب عید را شاهد نباشیم. رتبه بندی همچنین هم سان سازی برای معلمان و بازنشستگان آموزش و پرورش یک اصل مهم محسوب می شود چرا که می تواند دریافتی و حقوق و مزایا آنها را در این اوضاع بد اقتصادی، بهبود ببخشد و به لحاظ معیشتی کمک بسیار خوبی به خانواده فرهنگیان باشد.

از یک سو مجلسی ها بر حمایت از معلمان اصرار دارند از سوی دیگر اما شاهد هستیم که دولت به لحاظ تامین منابع پرداختی به معلمان هم دچار مشکل است. برخی نمایندگان مجلس اما اعتقاد دارند که دولت باید به درستی مصوبه یکسان سازی و همچنین رتبه بندی معلمان را اجرایی کند.

با علی اصغر خانی نماینده شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون تلفیق درباره وضعیت آموزش و پرورش و مطالبات معلمان گفتگویی ترتیب دادیم. وی در این گفتگو پیرامون مطالبات معلمان و نحوه پیگیری آنها توسط مجلس نکاتی را بیان می کند که حائز اهمیت است.

مجلس هدفمند به مقوله آموزش و پرورش ورود کرده و از مباحث چالشی و جدی ما رتبه بندی معلمان بود. این طرح در مجلس مصوب شد و انتظار ما این بود که وزارت آموزش و پرورش نیز با همین توانی که مجلس پای کار آمد، آئین نامه خوب و قوی را نیز برای مصوبه مجلس شورای اسلامی مبتنی بر رتبه بندی معلمان بنویسد اما این امر صورت نگرفت.

دغدغه وزیر آموزش و پرورش نیز همواره در مجلس دوازدهم وجود داشته است به نحوی که تنها وزیری که از کابینه معرفی شده از سوی رئیس جمهور، رأی نیاورد، وزیر آموزش و پرورش بود زیرا ما اقناع نشدیم و در جلسات و کمیسیون‌ها و نشست‌های فنی و تخصصی که با وزرا داشتیم، تنها وزیری که نتوانست مجلس را قانع کند، آموزش و پرورش بود.

ما نمایندگان همچنین اطلاعات و مطالباتی که از وزارت آموزش و پرورش مطرح می‌کردیم را از معلمان دریافت می‌کردیم نه از ستاد آموزش و پرورش و دنبال آن بودیم کسی که کلاس و مدرسه را می‌فهمد و در شهر و روستا و مناطق محروم خدمت کرده و یا تمام وجود چرخه آموزش و پرورش را درک کرده، سکاندار امور باشد. اگر این اتفاق رخ می‌داد قطعاً آئین نامه‌ای که بعد از طرح رتبه بندی نوشته می‌شد، بسیاری از مشکلات را نداشت که امروز متأسفانه دارد.

سند تحول در آموزش و پرورش متأسفانه از سال ۹۰ مسکوت باقی مانده و هیچ اقدامی در سند اصلی تحولی آموزش و پرورش به وجود نیامده است. بهترین کاری که مجلس یازدهم صورت داد یکی همسان سازی بود که ناقص است و دنبال آن هستیم که اجرایی شود چرا که باید این طرح اجرایی شود و می‌تواند تحول خوبی را در آموزش و پرورش به خصوص برای بازنشستگان داشته باشد.

اگر همان روز که طرح را تصویب کردیم، وزارت آموزش و پرورش و ستاد آموزش و پرورش آئین نامه اجرایی را قوی و خوب و هماهنگ با مصوبات می‌نوشتند قطعاً اتفاق خوبی رخ می‌داد. یکی از نکاتی که امروز به دنبال آن هستیم وزارت آموزش و پرورش است. در این زمینه هم با بدنه آموزش و پرورش ارتباط گرفتیم و هم با دولت رایزنی می‌کنیم که بتوانیم وزیر قوی را روی کار بیاوریم.

* گلایه شما چیست؟

امروز نگاه ستاد آموزش و پرورش در وزارت خانه با بدنه آموزش و پرورش متفاوت است افرادی که آئین نامه را باید بنویسند باید افرادی باشند که از پایین‌ترین رتبه‌ها کار کرده باشند و همه کم و کیف کار را بدانند اما نگاهی که امروز در ستاد آموزش و پرورش می‌بینیم نگاهی نیست که بتواند مشکلات آموزش و پرورش را در سراسر کشور حل کند که این یکی از ضعف‌ها است.

مجلس یازدهم به صورت جدی به دنبال رتبه بندی است و تا به نحو احسن انجام نشود، دست از تلاش بر نخواهد داشت. اگر این طرح به صورت جدی انجام شود، قسمتی از مشکلات آموزش و پرورش حل خواهد شد. هم دولت و هم مجلس به این نتیجه رسیده که جامعه آموزش و پرورش جدا از بحث حقوق، نیازهای دیگری هم دارد لذا نگاه دولت به آموزش و پرورش باید عوض شود.

* و این اعتراض معلمان را هم در پی داشته است

امروز شاهد هستیم که بعضاً معلمانی برای اعتراض به مقابل مجلس می‌آیند و اعتراض به حقی دارند. امروز وقتی اختلاف و تبعیض وجود دارد و وقتی بعضاً اتفاقاتی رخ می‌دهد می‌فهمیم که بی تدبیری‌هایی شده و بعضاً می‌توانستند بهتر و قوی‌تر عمل کند. برای مثال شب عید و عدم واریزی معلمان کام همه را تلخ کرد تا این سوال را از دولت بپرسیم که چرا از اول این کار صورت نگرفت و صبر کردیم تا کام همه تلخ شود؟ اگر این کار شدنی نبود چرا انجام شد؟ مشخصاً بی تدبیری شده و نتیجه آن هم استعفای وزیر آموزش و پرورش بود اما شخص وزیر که مقصر نیست این بدنه ستادی وزارتخانه که موتور محرکه اصلی این تشکیلات بزرگ است باید این کارها را صورت می‌داد.

قاطبه نمایندگان نسبت به طرح همسان سازی و رتبه بندی و برخی چالش‌های دیگر مانند مدارس، تجهیزات، مدارس فرسوده و … نگاه ویژه دارد. فاصله طبقاتی آموزش و پرورش و معلمان با برخی از ادارات از لحاظ حقوق و رتبه‌ای بسیار زیاد است نمی‌خواهیم بگوییم که همه اینها را می‌توان به زودی حل کرد چرا که متأسفانه این فاصله در مدت زمان طولانی افزوده شده و حتی برخی اختلاف دریافتی‌ها اختلاف فرش تا عرش است لذا مجلس دنبال کار مطالبات جدی معلمان و آموزش و پرورش است.

ما در استانی زندگی می‌کنیم که باید از نظر امکانات و نیروی انسانی توازن داشته باشد نباید در برخی شهرهای استان با برخی دیگر فاصله شاهد باشیم. چرا در برخی شهرهای استان نسبت به کلاس آموزشی، امکانات و تجهیزات آموزشی، مدارس و … این حجم از اختلاف را ببینم؟ چرا باید سرانه مدارس در یک شهر با شهر دیگر اختلاف داشته باشد؟

برخی می‌گویند که خیران مدرسه ساز در شاهرود و میامی حضور نمی‌یابند خیر این طور نیست سازمان نوسازی که به عنوان وزیر آموزش و پرورش است، باید به صورتی برنامه‌ریزی کند که مدارس دورتر که کمترین امکانات را دارند در اولویت باشند. بسیاری مدارس در شاهرود و میامی حداقل امکانات آموزشی را هم ندارند. امروز بسیاری از مدارس ما هستند که حتی حیاط آسفالت ندارند یا در زمینه کلاس‌ها، امکانات سرمایشی و گرمایشی دچار مشکل هستند همان مدرسه در شهر دیگر از همه لحاظ تأمین شده است این اختلافات باید در درون استان حل شود و نباید به وزارت بازگردد.