درمان سندروم افسردگی پس از تماشای سریال چیست؟
سندروم افسردگی پس از تماشای سریال، نوعی افسردگی است که در افراد پس از پایان یافتن سریال مورد علاقه‌شان ایجاد می‌شود و بهبود آن برای برخی از افراد بسیار سخت است.
به گزارش خبرآنلاین، تا به حال برایتان پیش آمده که سریال طولانی مورد علاقه‌تان به خط پایان برسد و از تمام شدن آن احساس ناراحتی و افسردگی کنید. در این وضعیت دچار غم و اندوه می‌شوید و دوست دارید، بخش‌هایی از سریال را بارها و بارها تماشاکنید. البته این اتفاق ممکن است پس از پایان کتابی که دوست داشتید هم برایتان رخ دهد.
در تحقیقات روی افرادی که به این نوع افسردگی مبتلا شده بودند مشخص شد بیشتر آنها بعد از پایان سریال یا کتاب محبوب‌شان، احساساتی چون ناامیدی، آزردگی، دلتنگی، اندوه یا از درون خالی بودن داشتند. حتی برخی احساس می‌کردند بهترین دوستان خود را از دست داده‌اند.
اگر شما هم گرفتار سندروم افسردگی پس از سریال شدید، راهکارهای زیر به کارتان می‌آیند:
۱. مدتی تلویزیون تماشا نکنید
هیچ برنامه تلویزیونی نمی‌تواند به‌سرعت دلتنگی‌تان را از تمام شدن سریال مورد علاقه‌تان برطرف کند. بنابراین به جای تماشای تلویزیون به سراغ کاری دیگر مانند بازی‌های کامپیوتری، دیدن دوستان، رفتن به فضای باز مانند پارک‌ها بروید.
۲. با مخاطبان دیگر سریال صحبت کنید
مسلما هر برنامه و سریالی مخاطبان متعددی دارد. می‌توانید پس از پایان سریال، وارد اینترنت شده و با مخاطبان دیگر صحبت کرده و نظرات‌تان را ردوبدل کنید. این روش، احساس تهی‌بودن و اندوه‌تان را برطرف می‌کند و حالتان بهتر می‌شود. حتی می‌توانید با برخی از هواداران سریال دوست شوید.
۳. نقد بنویسید
می‌توانید در صفحه مربوط به نظرات مخاطبان، درباره سریال محبوب‌تان که تمام شده است، نقد بنویسید. بدین‌ترتیب به جای اینکه مدام موضوع سریال را در سرتان بچرخانید، آن را با نوشتن از ذهن‌تان بیرون کنید.
۷ توصیه مهم درباره سندروم افسردگی پس از تماشای سریال
۴. دوباره تماشا کنید
برای اینکه ذهن‌تان آرام شود، می‌توانید برخی از قسمت‌های سریال و فیلم محبوب‌تان را دوباره نگاه کنید. پس از مدتی از این کار خسته می‌شوید و دیگر تمایلی به مشاهده سریال نخواهید داشت.
با راهکارهای فوق به‌سرعت می‌توانید از این نوع افسردگی رها شوید. اما بهترین کار این است که هرگز غرق در فضای سریال محبوب‌تان نشوید تا این نوع سندروم به سراغ‌تان نیاید.
