انتخابات در دوران پساهاشمی و پسارئیسی

‍درگذشت ناگهانی آقای ابراهیم رئیسی ، نظام سیاسی را در وضعیت ویژه و البته پیچیده ای  قرار داده است هر چند تا این مقطع تاب آوری نظام در نبود رئیس قوه مجریه نشان از ساختار همگون و منسجم اجزای این نظام دارد اما مطمئنا انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری و انتخاب  رئیس جمهور بعدی می تواند سرنوشت نظام را برای دوره نسبتا بلندمدت دچار تحولات خاصی کند

به زغم نگارنده سه ضلع مثلث حاکمیت، جریان های سیاسی و مردم در آوردگاه پیش رو نقش تعیین کننده ای دارد:

۱-نقش حاکمیت در برگزاری انتخاباتی پرشور قاعدتا مستلزم گشاده دستی در روند بررسی صلاحیت هاست .به نظر می رسد بخش هایی از حاکمیت علاقمند به برگزاری انتخاباتی آرام و پاستوریزه با پررنگ کردن کلید واژه ادامه راه " رئیس جمهور شهید " هستند اما عقلای حاکمیت بر اساس داده های قابل اعتنا با توجه به تجربه نامطلوب دو انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ در میزان مشارکت و نیز تبعات جبران‌ ناپذیر تندروی افراطیون طی ۳ سال اخیر به نظر می رسد تمایلی به سکان داری قوه مجریه توسط یک چهره منتسب به جبهه پایداری و نظایر آن نیستند البته این گزاره به مفهوم گشاده دستی بی حد و حصر شورای نگهبان نخواهد بود و از طرفی برگزاری انتخاباتی به مانند انتخابات ۱۴۰۰ هم مطلوب این بخش از حاکمیت هم نخواهد بود.

۲-جریان های سیاسی بویژه جریان اصلاحات باید با توجه به رویکرد بخش عقلانی حاکمیت از فرصت پدید آمده برای معرفی چهره ای کارآمد، خوشنام ، باتجربه،عقلانیت محور، پاکدست ، مقبول و البته با هویت اصیل اصلاح طلبی استفاده کند چه آنکه همانگونه که بعد از فوت آیت الله هاشمی رفسنجانی جریان توسعه گرا به دلایل مختلف بعد از سال ۹۶ دچار تشتت و چندگانگی شد همین شرایط اکنون برای جریان اصولگرا در دوران پسا رئیسی با غلظت بیشتر  بوجود آمده است و تقریبا محال است به اجماع درون گروهی برسند به همین دلیل جریان اصلاحات باید نقش تاریخی خود را با توجه به شرایط بوجود آمده ایفا کند و اولا مراقبت کنند چهره های ارزشمند خود را که در تراز ریاست جمهوری نیستند قربانی نکند چه آنکه مطمئنا این چهره های ارزشمند برای نقش آفرینی در موقعیت های دیگر می توانند تاثیرگذارتر باشند و نباید با ریسک رد صلاحیت احتمالی، آنها را برای موقعیت های آینده از دست داد. ثانیا شخصیت های محوری این جریان اگر در انتخابات پیش رو  نتوانند نقش تاریخی خود را ایفا کنند شاید تا مدت‌های طولانی حسرت برخی فرصت سوزی ها را بخورند. نباید تجربه تلخ انتخابات ۸۴ را با خودخواهی ، خودبرتربینی ، عدم گذشت ، بازی کردن در میدان بازیگردان ها و قرابت های نسبی و سببی  تکرار کرد.

۳-هم حاکمیت و هم جریان های سیاسی نقش موثری در به میدان آوردن مردم به صحنه انتخابات را دارند مردم به دلایل مختلف از وضعیت فعلی ناراضی هستند و به نوعی در نقطه جوش قرار دارند و اگر با همین مردم صادقانه رفتار شود و حاکمیت هم در چینش کاندیداها تنگ نظری نکند و همچنین روی اعصاب مردم راه نروند و از طرفی جریان های سیاسی هم  تمام تلاش خود را در گفت وگوی مستقیم با مردم جهت مجاب کردن آنها برای مشارکت در انتخابات معطوف کنند به نظر می رسد می توان نسبت به مشارکت قابل قبول مردم در انتخابات پیش رو و انتخاب رئیس جمهوری توسعه گرا و تحول خواه امیدوار بود.

منبع: امیدنامه