سرپرست وزارت امور خارجه:
ایران بزرگترین قربانی سلاح شیمیایی در تاریخ معاصر است
علی باقری به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت و روز ملی مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی، پیامی را منتشر کرد.
به گزارش منیبان، در پیام سرپرست وزارت امور خارجه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن گرامی داشت یاد و خاطره شهدای خدمت، شهید آیت الله دکتر رئیسی، شهید دکتر امیر عبداللهیان و همراهان ایشان، از صمیم قلب به شهدای حملات شیمیایی به ویژه شهیدان حمله ناجوانمردانه شیمیایی به شهر سردشت ادای احترام نموده و از خداوند متعال سلامتی و عافیت جانبازان سرافراز شیمیایی را که صبورانه آلام و رنجهای ناشی از کاربرد این سلاحهای غیرانسانی را تحمل می کنند، مسألت میکنم.
هدف از انتخاب سالروز بمباران شیمیایی شهر سردشت به عنوان روز ملی مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی تبیین این واقعیت است که جمهوری اسلامی ایران هم بزرگترین قربانی استفاده گسترده از سلاحهای شیمیایی در تاریخ معاصر است و هم دارای ارادهای قاطع در مخالفت جدی با این سلاحها است. گستردگی حملات شیمیایی رژیم صدام در جریان جنگ تحمیلی که با حمایت و پشتیبانی برخی قدرتهای غربی و سکوت مرگبار سازمانهای بینالمللی صورت گرفت به نحوی بود که در تاریخ معاصر مثال مشابهی را نمیتوان برای آن یافت. صدها حمله شیمیایی علیه نیروهای نظامی و مردم غیر نظامی در شهرها و روستاهای جمهوری اسلامی ایران منجر به شهادت و مصدومیت بیش از 100 هزار نفر گردید. سکوت تلخ مجامع بین المللی در برابر به کارگیری این نوع تسلیحات کشتار جمعی علیه شهروندان عادی و رزمندگان در جبهههای جنگ تحمیلی از برجستهترین نشانه های مظلومیت ایران در این مصاف نابرابر بود در مقابل جمهوری اسلامی ایران به تقیدات انسانی اخلاقی و اعتقادی خود پایبند ماند و از انجام هر گونه اقدام متقابل در برابر استفاده از این سلاحهای دهشتناک خودداری ورزید.
استفاده گسترده از سلاح های شیمیایی توسط رژیم صدام در طول هشت سال دفاع مقدس با اتکا به حمایتهای موثر مادی علمی و فنی برخی دولتها و شرکتهای اروپایی به ویژه آلمان، هلند و انگلیس و حمایتهای گسترده سیاسی، نظامی و دیپلماتیک آمریکا و انگلیس از ماشین جنگی رژیم صدام میسر گردید. امروزه اسناد و مدارک معتبر ثابت میکنند که بدون کمکهای مالی گسترده، صادرات دانش فنی و مهندسی، مواد و تجهیزات لازم برای ساخت و کاربرد سلاحهای شیمیایی توسط دولتهای اروپایی و آمریکا به عراق، صدام قادر به تولید و استفاده از این سلاحهای هولناک نبود. علیرغم اینکه کارشناسان سازمان ملل کاربرد مداوم تسلیحات شیمیایی علیه نظامیان و شهروندان ایرانی را راستیآزمایی و تایید کردند، همین کشورهای غربی ضمن اعمال تحریم رسانهای و خبری جدی در این زمینه از هیچگونه حمایت سیاسی، دیپلماتیک و نظامی از رژیم صدام فروگذار نکردند. آنها حتی در نهادهای بینالمللی مسئول و مراجع حقوقی بینالمللی نیز مانع از شنیده شدن صدای اعتراض ملت ایران و اثبات حق و مظلومیت قربانیان شیمیایی کشورمان شدند. چنین اقدامات غیر انسانی و غیر قانونی هرگز از حافظه تاریخی ملت ایران پاک نخواهد شد.