آیا مادر می‌تواند در اموال فرزند خود دخل و تصرفی داشته باشد؟
بر اساس قانون، مادر در شرایطی خاص می‌تواند در اموال فرزند مداخله کند.
به گزارش منیبان؛ هر فردی تا به سن قانونی نرسیده باشد نمی‌تواند در اعمال مالی خود دخالت داشته باشد، ولی بر همین اساس می‌تواند فعالیت‌هایی را که مربوط به اموال فرزند است، بر عهده بگیرد.
وضعیت خاص افراد محجور، با توجه به اینکه مصلحت خود را تشخیص نمی‌دهند، بر اساس نظر قانون‌گذار موجب ایجاد مانع در دخالت این افراد در امور مالی و معاملات شده است. افرادی به‌عنوان نماینده محجورین، اقدام به تصمیم‌گیری در امور مالی این افراد می‌کنند که در سه قالب، قرار می‌گیرند. ولی قهری، وصی و قیم، از افرادی هستند که به‌عنوان نماینده محجورین، با ولایت قهری و قیمومیت، بر اقدامات آن‌ها نظارت خواهند داشت.
ولایت قهری چیست؟
مهم‌ترین تکلیف ولی قهری، انجام امور مالی شخصی است که ولایت قهری افراد محجور را به عهده دارد. الزام قانونی ولی قهری به رعایت مصلحت محجور یا صغیر و حفظ حقوق مالی وی، مبنای قانوی و شرعی دارد. ولی قهری، می‌تواند به‌صورت مستقل و بدون نیاز به اذن هیچ مرجعی، اموال محجور را بفروشد یا اجاره دهد. ولی قهری، علاوه بر رسیدگی به اموال و امور مالی فرد، وظیفه محافظت و مراقبت از وی را نیز به عهده دارد.
دراین‌باره می‌توان به ماده ۱۱۸۴ اصلاحی این قانون استناد کرد. این ماده عنوان کرده است: هرگاه پدر یا جد پدری طفل، مصلحت فرزند صغیر را رعایت نکند و مرتکب اقداماتی شود که موجب ضرر فرزند شود، به تقاضای یکی از نزدیکان وی یا به درخواست رئیس حوزه قضایی پس از اثبات، دادگاه پدر را از سمت ولایت عزل می‌کند. همچنین از تصرف در اموال فرزند منع و برای اداره امور مالی وی فرد صالحی را به عنوان قیم تعیین می‌کند.
مادر تا چه اندازه می‌تواند در اموال فرزند مداخله کند؟
چنانچه فرزندان صغیر پدرشان فوت کرده باشد، مادران ولو اینکه حضانت فرزندان را بر عهده داشته باشند، نمی‌توانند در اموال فرزندان مداخله کنند. هرگونه مداخله آنان در اموال فرزندان غیرقابل قبول و معامله آنان فضولی محسوب می‌شود.
ولی اگر پدری فوت کند و فرزندان صغیر داشته باشد، اگر پدر متوفی (پدربزرگ) زنده باشد، او وظایف پدر را انجام می‌دهد. ولی اگر صغیر، ولی خاص نداشته باشد، همه معاملات با قیم یعنی مادر باید با اجازه اداره سرپرستی باشد. تا زمانی‌که فرزندان خود به سن رشد قانونی برسند. درآن‌صورت مى‌توانند با اخذ برگ رشد از محکمه یا رسیدن آن‌ها به سن ۱۸ سالگی، خودشان اداره امور را بر عهده بگیرند.
