یحیی بازی اشتباهات را به فرهاد باخت
از 26 اسفند یعنی روز برگزاری دربی 98 تا امروز، یک قرن! گذشته ولی همچنان میتوان به آن بازی نگاه کرد.
به گزارش منیبان، دربیای که بعد از مدتها شاهد یک بازی کسلکننده و حال به هم زن در آن نبودیم.
بشاید بهترین توصیف برای رویارویی آخر سرخابیها در قرن قبلی، بازی اشتباهات باشد. هر 2 سرمربی در این بازی، کیک اشتباهات را ساختند و مهدی سیدعلی هم خامه روی آن را تهیه کرد.
* فرهاد مجیدی
زدن گل مساوی در 10 دقیقه پایانی، پوششی شد روی اشتباهات عجیب مجیدی و کادر فنیاش. ترکیب اولیه استقلال، عجیبترین اتفاق ممکن بود. بیرون نشستن ژستد و حردانی و نیک نفس و بازی کردن مطهری و غفوری و چشمی. این درست که مجیدی با ترکیب ابتداییاش، وزن تجربه تیمیاش را بالا برد ولی ناهماهنگی را به تیمش تزریق کرد. مهمترین نکته این بود که مجیدی ژوکرهای طلاییاش یعنی مطهری و غفوری را در ترکیب اصلی بازی داد و دستش خالی شد. این اشتباه مرگبار البته با ترمیم ترکیب و به بازی فرستادن ژستد و حردانی اصلاح شد. اما قصه این بود که با غفوری و مطهری تعویضی، استقلال بهتر و بیشتر از حردانی و ژستد تعویضی صاحب قدرت در یک سوم دفاعی پرسپولیس میشد. استقلال بعد از زدن گل مساوی، نیاز به میل هجوم داشت و این دقیقا همانی بود که با غفوری و مطهری بیشتر و بهتر ایجاد میشد. به هر حال، نمایش غفوری نسبت به حردانی، مطهری نسبت به ژستد و حتی حسینزاده نسبت به آمانوف کمی و شاید بیشتر از کمی پایین تر بود. با نیکنفس هم نسبت به دقایق حضور چشمی، نظم تیمی بیشتری در دو چهارم میانی زمین استقلال دیده شد. از بازی بد دانشگر هم نباید گذشت که آنقدر درگیر حاشیه بود، اوت انداختن یادش رفته بود. او بارها و بارها جاماند. روزبه چشمی هم آنقدر در دفاع بازی کرده هافبک دفاعی بودن یادش رفته است!
* یحیی گل محمدی
او حتی در بازی اشتباهات هم به مجیدی باخت چون اشتباهات بیشتر و ویرانگرتری را مرتکب شد. مهمترین گاف سرمربی پرسپولیس، بازی دادن بیش از اندازه به مهاجم ازبک بود. بازیکنی که هنوز تواناییهایش دیده نشده و فعلا یادآور خاطرات تیره و تار اوساگوناست. چند شوت عجیب و غریب به آسمان و البته بازی سردرگم نشان می دهد این مهاجم ازبک هنوز کار دارد. استقلال با خیال راحت از حضور او در پیشانی خط حمله، یک پله تیمش را بالاتر آورد. در مقطع میانی بازی، مهاجم ازبک تمامی فرصتهای ضدحمله ایجاد شده برای پرسپولیس را از بین برد. بازی نکردن مهدی عبدی هم عجیب بود؛ اینکه او در تمرین آخر دچار مصدومیت شده است هم تایید درست و حسابی نشد تا بیشتر غیبتش با توجه به سرعت بالایش و اینکه جزو دربی بازها حساب میشود، بیشتر از قبل به سود استقلال شود. گلمحمدی در حوالی دقیقه 65 میتوانست با به زمین فرستادن پاکدل، فضای پشت سر مدافعان استقلال را نشانه رود. او حتی باید پیشبینی میکرد که مجیدی برای رسیدن به گل ژستد و رمضانی را وارد زمین می کند پس باید به زمین فرستادن حسینی را زودتر استارت میزد و نه درست بعد از ورود مهاجمان استقلال اما تلاقی ورود سید جلال به زمین و و ماجراهای به موقع تحویل ندادن برگه تعویض کار دست پرسپولیسی ها داد تا نوش دارو پس از مرگ سهراب وارد زمین شود!
* مهدی سیدعلی
انتخاب او از همان روز اول، اشتباه بود و نمایش او در جریان بازی هم ثابت کرد حق با منتقدان بیشمار سوت زدن او در دربی بوده است. سوای برخی خطاهای واضح که توسط داور اعلام نشد (مثل خطای سیلوا روی ترابی)، سیدعلی همه تلاشش را برای زیباتر نشدن بازی کرد: ندادن آوانتاژ به جز یکی، دو صحنه با این بهانه که بازی از دست داور خارج میشود. سیدعلی خطاهایی را در دربی نگرفت که پیش از این در بازیهای قبلی که سوت میزد، اعلام کرده بود و همین نشان میدهد او اگر هم آمادگی بدنیاش بالا باشد (که نیست)، با جو این بازی کنار نیامد. اینکه دربی به داوری سپرده شود که در تمام 22 هفته قبلی لیگ، تنها 4 بازی را سوت زده یعنی کمیته داوران احتمالا مجبور شده که رای به این انتخاب بدهد. تایید تصمیمات او و قصههای هزار و یک شبی که دربارهشان توسط کارشناسان گفته شده هم تماما ناشی از همکاری با او در سازمان ورزش شهرداری است نه حرف کارشناسی و قانونی. گاهی اوقات انتخاب نکردن خیلی بهتر از انتخاب بد کردن، است!
منبع: پایگاه خبری فوتبالی