آبله میمونی با گسترش بیش از حد انتظار در جهان
رییس مرکز تحقیقات بیماریهای نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران گفت: با توجه به تجربه همهگیری کووید ۱۹ و مشکلاتی که در این مدت برای جامعه جهانی ایجاد کرده، توجه به هر بیماری نوپدید و بازپدیدی در هر گوشه ایی از دنیا بسیار بیشتر از قبل شده است.
به گزارش منیبان؛ احسان مصطفوی، رییس مرکز تحقیقات بیماریهای نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران درخصوص این بیماری گفت: در روزهای گذشته مردم دنیا نگران شیوع بیشتر آبله میمونی شده اند، که گزارشاتی از آن در کشورهای اروپایی و آمریکایی منتشر شده است.
او یادآور شد:آبله میمونی توسط ویروس آبله میمون ایجاد میشود که یکی از اعضای خانواده ویروسهای آبله است، شدت این بیماری و احتمال سرایت آن بسیار کمتر از آبله انسانی است، این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده کشورهای مرکز و غرب آفریقا، در نزدیکی جنگلهای بارانی استوایی رخ میدهد و بیشتر موارد این بیماری خفیف است.
عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران خاطرنشان کرد: آبله میمونی ضایعات جلدی (بثورات پوستی) در صورت و قسمت های مختلف بدن ایجاد می کند. دوره نهفتگی آبله میمونی، یعنی از زمان ابتلا به عفونت تا شروع علائم، به طور معمول ۶ تا ۱۳ روز است اما شاید تا ۲۱ روز هم طول بکشد. این بیماری معمولا با نشانههایی مشابه سرماخوردگی آغاز میشود.
مصطفوی ادامه داد: دوره تهاجم اولیه ویروس می تواند تا پنج روز طول بکشد که با تب، سردرد شدید، تورم غدد لنفاوی، کمر درد، درد عضلانی و کمبود انرژی شدید ظاهر میشود.
او تورم غدد لنفاوی را از علائم اصلی آبله میمونی عنوان کرد و گفت: هنگامی که تب شروع میشود، جوشها و التهابهای پوستی، شبیه آبله مرغان، است که اغلب از صورت شروع میشوند، سپس به سایر قسمتهای بدن، معمولاً کف دستها و کف پا گسترش مییابند.
این اپیدمیولوژیست همچنین اظهار کرد: مشکلات پوستی به طور معمول طی یک تا سه روز پس از ظهور تب آغاز میشود. بثورات پوستی حدود ۹۵ درصد موارد روی صورت، ۷۵ درصد موارد بر کف دست و کف پا و ۳۰ درصد موارد بر اندام های تناسلی ظاهر می شوند. همچنین می تواند غشای مخاطی دهان را هم درگیر کند.
مصطفوی یادآور شد: این ویروس میتواند برای قرنیه چشم هم مشکلاتی را ایجاد کند و در موارد شدید باعث نابینایی شود. درگیری پوستی با گذشت زمان افزایش مییابد و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی میرود. در موارد شدید، این ضایعات میتوانند قسمتهای زیادی از پوست را از بین ببرند.
او تاکید کرد: با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع میرسد و باعث التهاب مغز و نخاع میشود که میتواند به آسیب مغزی و مرگ منجر شود. میزان مرگومیر موردی برای این ویروس در آفریقا، از حدود یک تا ۱۵ درصد در بزرگسالان و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد در کودکان متفاوت گزارش شده است.
رییس بخش اپیدمیولوژی انستیتو پاستور ایران شدت بثورات جلدی را به میزان قرار گرفتن در معرض ویروس و وضعیت سلامت بیمار مرتبط دانست و گفت: عفونت معمولاً خود به خود برطرف میشود و بین ۱۴ تا ۲۱ روز طول میکشد.
مصطفوی افزود: آبله میمون میتواند زمانی که فردی در تماس نزدیک با فرد آلوده باشد، سرایت کند. این ویروس میتواند از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود. این بیماری به احتمال زیاد می تواند از طریق تماس جنسی، تماس با حیوانات آلوده مانند میمونها، موشها و سنجابها یا اشیاء آلوده به ویروس منتقل شود.
او تاکید کرد: این ویروس دارای قدرت بالای سرایت از افراد به یکدیگر نبوده و بیشتر به کسانی که با اشیای آلوده به این ویروس تماس طولانی داشتهاند سرایت میکند.
عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران یادآور شد: از آن جایی که واکسنهای نسل اول آبله انسانی دیگر در دسترس نیستند، واکسن جدیدتری برای پیشگیری از آبله میمونی ساخته شده است و ضد ویروسهای جدید هم در دست توسعه هستند.
مصطفوی با بیان این که آمریکا نخستین مورد ابتلا به آبله میمون را در مردی تایید کرد که به تازگی به کانادا سفر کرده بود، افزود: در هفته های اخیر مقامات اروپا نیز دهها مورد ابتلا به این بیماری را تایید کردند. موارد ابتلا در اسپانیا، پرتغال و انگلیس که بیماری آبله میمون در آن بسیار نادر بوده است با رابطه جنسی به ویژه رابطه جنسی مردان با مردان در ارتباط بوده است.
منبع: ایرنا
او ادامه داد: موارد ابتلای گزارش شده در روزهای اخیر شامل ۹ مورد قطعی از انگلیس، ۱۴ مورد قطعی و ۲۰ مورد مشکوک از پرتغال، هفت مورد قطعی و ۲۹ مورد مشکوک از اسپانیا و ۱۷ مورد مشکوک از کانادا، یک مورد قطعی از سوئد، آمریکا، بلژیک و ایتالیا و یک مورد مشکوک از فرانسه و استرالیا بوده است که جمع موارد گزارش شده را به ۱۰۷ مورد از۱۰ کشور جهان رسانده است.
رییس مرکز تحقیقات بیماریهای نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران تصریح کرد: با این وجود کارشناسان بهداشتی هنوز میگویند ما در آستانه یک همه گیری بزرگ نیستیم و هنوز خطر برای عموم کم ارزیابی شده است.