پژوهشگر اجتماعی و جامعهشناس:
نمیتوان با برخورد قهری جلوی جوانان را گرفت
اردشیر گراوند گفت: نمیتوان با برخورد قهری جلوی جوانان که نرخ سواد آنها 98 درصد است را گرفت. برخورد قهری شاید یک هفته، دوهفته حتی یکماه جواب دهد و به عنوان مُسکن عمل کند اما راه حل مشکل نیست و نمیتوان با زور جوانان را ساکت کرد.
اردشیر گراوند، پژوهشگر اجتماعی و جامعهشناس در گفتگو با خبرنگار منیبان با اشاره به ریشه اعتراضات جوانان گفت: واقعیتهایی در زندگی جوانان وجود دارد که به عنوان نیروی محرکه تمام این اعتراضهاست. مهمترین محرکه بیکاری است که تحقیقات نرخ بیکاری بالای 40 درصد را نشان میدهند که البته میانگین بیکاری در میان تحصیل کردهها بیشتر است. دومین محرکه افزایش سن ازدواج و بالارفتن سن فرزندآوری است. سومین محرکه مشکل مسکن است به گونهای که 70 درصد متاهلین مستاجر هستند پس طبیعی است که جوانان در چنین کشوری چشم اندازی برای خود نبینند و شروع به اعتراض کنند.
او ادامه داد: در طی این سالها برای رفع این معضلات اقدامی صورت نگرفته است. چندین دولت سرکار آمدند و رفتند اما وضعیت همانگونه است و جوان تغییری در جهت بهبود ندیده است. متاسفانه یکسری امور عینی جوانان که مستقیما وظیفه دولت و حکومت است نادیده گرفته شده درعوض حاکمیت و دولت سراغ امور ذهنی که ربطی به آنها ندارد رفته است، اموری که جوانان سالهاست از آن عبور کردند و ما همچنان درگیر آن هستیم پس دور از انتظار نیست که جوان اعتراض کند.
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه راه حل مشکل موجود برخورد قهری با جوانان نیست، عنوان کرد: نمیتوان با برخورد قهری جلوی جوانان که نرخ سواد آنها 98 درصد است را گرفت. برخورد قهری شاید یک هفته، دوهفته حتی یکماه جواب دهد و به عنوان مسکن عمل کند اما راه حل مشکل نیست و نمیتوان با زور جوانان را ساکت کرد. «گفتگو» و «حل واقعی مسائل» تنها راه برون رفت از وضعیت کنونی است اما متاسفانه دولت و حکومت مهارت گفتگو با مردم را ندارد پس واقعیات زندگی جوانان را به کشورهای خارجی ربط میدهد.
گراوند ادامه داد: نمیگویم کشورهای خارجی پدرسوخته بازی در نمیآورند اتفاقا به نفع آنهاست ایران در خاورمیانه کشوری بی اقتدار و بی جربزه باشد اما ما چرا ناشیگری میکنیم و بهانه دست آنها میدهیم.
او در انتقاد از عملکرد رسانه ملی گفت: رسانهای که اعتراف اجباری مردم را پخش میکند دیگر ملی نیست. رسانه ملی باید کانال گفتگو با مردم باشد اما عملکرد رسانه ملی به این شکل نبوده و به مرور زمان مشروعیت خود را از دست داده است. رسانه ملی باید کنار مردم باشد تا این ملت حکومتی که برای خودشان است را نابود نکنند.
این جامعه شناس در پایان تاکید کرد: حکومت و نهاد رهبری برای مردم است. نباید این دو را خرج دولتها کنیم اما الان میبینیم در اعتراضات اصلا کسی با رئیس جمهور کاری ندارد چون دولتها به عنوان قوه مجریه ناکارآمد بودند. ما برای این حکومت کم هزینه نکردیم بنابراین انتظار میرود رسانه ملی کنار مردم قرار بگیرد تا حاکمیت را حفظ کند.