دوست پسر فتانه در یخچال مخفی شد/ زنگ موبایل او را لو داد
صدای زنگ گوشی تلفن قاتل وقتی از ترس دستگیری داخل یخچال صنعتی یک ساختمان نیمه ساز مخفی شده بود او را لو داد و پلیس تهران را به مخفیگاه کشاند.
به گزارش منیبان؛ شامگاه جمعه گذشته مأموران کلانتری 113 بازار خبر درگیری مرگباری را به بازپرس کشیک قتل پایتخت اعلام کردند؛ با شروع تحقیقات بلافاصله تیم بررسی صحنه جرم راهی محل حادثه شدند.
در بررسی های اولیه مشخص شد که پسری 20 ساله با ضربه چاقو به قتل رسیده است. طبق تحقیقات میدانی، عامل این جنایت پسر عموی نوجوان مقتول بود. بررسی ها نشان می داد که مقتول در ساختمانی در نزدیکی محل جنایت مشغول به کار بوده و شاهدان عینی مدعی بودند که پسر جنایتکار پس از قتل به سمت ساختمانی در حال ساخت متواری شده است.
مخفیگاه عجیب قاتل تهرانی
با این احتمال که پسر ۱۷ ساله در ساختمان نیمه ساز مخفی شده باشد، تیم تحقیق به بازرسی از ساختمان پرداختند، اما هیچ رد و اثری از پسر نوجوان در دست نبود که ناگهان صدای زنگ یک تلفن همراه بلند شد؛ صدای تلفن همراه از داخل یخچال صنعتی به گوش می رسید که در یکی از طبقات ساختمان قرار داشت.
مأموران به سمت صدا رفتند و پس از باز شدن در یخچال صنعتی، با پسر نوجوان رو به رو شدند. متهم که چاره ای جز بیان حقیقت نمی دید به قتل پسر عمویش اعتراف کرد و گفت: از بچگی با اردلان بزرگ شدم او مثل برادر بزرگترم بود؛ چند وقت قبل با دختری به نام فتانه آشنا شدم و به او دل بستم. چند ماهی از دوستی مان نگذشته بود که متوجه شدم تولد فتانه است، اما چون پولی برای تهیه کادوی تولد نداشتم به سراغ اردلان رفتم و از او درخواست پول کردم.
اردلان ۲۰۰ هزار تومان به من قرض داد و مدتی بعد هم ۱۰۰ هزار تومان از بدهی ام را به او برگرداندم و قرار شد مابقی پول را مدتی بعد برگردانم، اما اردلان می گفت که من هیچ مبلغی به او نداده ام و اشتباه می کنم. در جواب اصرارهای من که به او می گفتم ۱۰۰ هزار تومان از پولت را داده ام گفت باید مدرک نشان دهی که این پول را برگردانده ای، اما من هیچ مدرکی نداشتم که ۱۰۰ هزار تومان از این پول را به او داده ام. ما مثل برادر بودیم و از یکدیگر دست خط نمی گرفتیم. شب حادثه سر همین مسأله باهم درگیر شدیم واز شدت عصبانیت نمی دانم چه اتفاقی افتاد که با چاقو به او حمله کردم.
متهم نوجوان ادامه داد: به ساختمان نیمه سازی که اردلان در آنجا کار می کرد پناه بردم و داخل یخچال صنعتی مخفی شدم. می خواستم بعد از اینکه مأموران از محل رفتند، فورا شهر را ترک کنم و به خارج از کشور پناه ببرم که لو رفتم؛ از شانس بد یادم رفته بود گوشی تلفن همراهم را در حالت بی صدا بگذارم و از آنجایی که دیگر دوستانم از ماجرا با خبر شده بودند با من تماس گرفته بودند تا متوجه شوند اصل ماجرا چه بوده که زنگ آنها مرا به دام انداخت.
با اعتراف متهم نوجوان به این جنایت، تحقیقات در این خصوص ادامه دارد
