همسرم خیانت کرد، گلویش را بُریدم!

به گزارش منیبان؛ چندی پیش در شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران پای میز محاکمه رفت، مدعی شد قصد قتل نداشته و می خواسته همسرش را به دادگاه بکشاند.

او که مرد جوانی است، بعد از قتل همسرش موضوع را به پلیس گزارش داده و خود را تسلیم مأموران کرده بود. متهم در بازجویی ها گفت: دو سال قبل یک روز وقتی به خانه آمدم متوجه شدم همسرم در حال تماشای عکس ها و فیلم هایی عجیب است. وقتی گوشی او را گرفتم، متوجه شدم همسرم با فردی رابطه دارد، اما او انکار کرد.

متهم گفت: مدتی بعد یک روز متوجه شدم همسرم در حال تماشای فیلم نامناسبی است. این موضوع من را خیلی عصبانی کرد و با هم جروبحث و دعوا کردیم. همسرم به من گفت: خودش را می کشد و بعد هم تیغی را که دستش بود روی دستش کشید. من بلافاصله او را به بیمارستان رساندم و نجاتش دادم.

بعد از مدتی بستری شدن در بیمارستان، روزی که قرار بود مرخص شود، مددکار بیمارستان من را صدا زد و گفت: رفتاری نکن که کار دست خودت بدهی. تو دو بچه داری و باید مراقب آن ها باشی. اگر همسرت دوست ندارد با تو زندگی کند نباید او را وادار کنی.

متهم در ادامه اعترافاتش گفت: من حرف آن مددکار را قبول کردم و دیگر قصدی برای اینکه زنم را آزار بدهم نداشتم. به دنبال مدرک بودم که از طریق آن بتوانم شکایت کنم و همسرم را طلاق بدهم. می دانستم همسرم در گوشی اش عکس و فیلم زیادی دارد و می خواستم آن ها را به دست آورم. بعد شکایت کنم و همسرم را طلاق بدهم و بروم.

یک روز قبل از حادثه داشتم از سر کار برمی گشتم که همسرم را دیدم. او در پارک با یک جوان ایرانی نشسته بود. از دیدن این صحنه خیلی عصبانی شدم و همان جا بود که تصمیم خودم را برای کشتن او گرفتم. نمی خواستم جلوی بچه ها این کار را بکنم، ضمن اینکه می خواستم بچه هایم در امان باشند و بعد از من و مادرشان کسی باشد که از آن ها نگهداری کند، به همین خاطر به یک نحوی همسرم را راضی کردم به خانه برادرم برویم.

بچه هایم را همراه برادرم و زن برادرم بیرون فرستادم و در خانه برادرم دوباره سر همین موضوع با همسرم جروبحث کردیم. به او گفتم وقتی داشت با جوان ایرانی صحبت می کرد و در پارک نشسته بود، او را دیدم.

همسرم که دیگر نمی توانست چیزی را انکار کند قبول کرد با آن پسر رابطه دارد و بعد هم با عصبانیت به من گفت: تو حق نداری برای من تعیین تکلیف کنی و من هر کاری بخواهم انجام می دهم. حتی به من گفت: باز هم آن پسر جوان را می بیند و همچنان با او در ارتباط خواهد بود.

من همه عمرم برای زن و بچه ام زحمت کشیده بودم و برای اینکه آن ها راحت زندگی کنند همه روز را کار می کردم. ضایعات جمع می کردم و می فروختم و با پول این کار که خیلی کار سختی است زندگی خوبی برای زن و بچه ام درست کرده بودم.

زنم مادر بچه هایم بود و من نمی خواستم به او آسیبی وارد کنم، بااین حال او طوری با من حرف زد که انگار هیچ ارزشی ندارم. وقتی آن حرف ها را به من زد، آن قدر عصبانی شدم که ابتدا او را خفه کردم و بعد برای اینکه مطمئن شوم مرده است، با چاقو گلویش را بریدم.

متهم ادامه داد: بعد از قتل با برادرم تماس گرفتم و از او درخواست کمک کردم. وقتی برادرم آمد، موضوع را به پلیس گزارش داد و من هم تا آمدن پلیس و دستگیری منتظر نشستم و بعد هم خودم را تسلیم مأموران کردم. من حتی گوشی تلفن همراه همسرم را به مأموران دادم تا بررسی کنند و عکس و فیلم را پیدا کنند که البته نمی دانم موفق شده اند یا نه. اما من اطمینان داشتم که همسرم با فردی رابطه دارد.

بعد از گفته های مرد جوان و صدور کیفرخواست، پرونده به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد تا مرد جوان محاکمه شود. این در حالی بود که پدر و مادر همسرش درخواست قصاص او را کرده بودند.

از آنجایی که پدر متهم فوت کرده است و دو فرزندش جد پدری نداشتند که به جای نوه های صغیرش درخواستش را مطرح کند، معاون اول قوه قضائیه باید در این خصوص درخواست خود را به دادگاه ارائه می کرد، اما ابلاغیه ای در این رابطه برای معاون اول ارسال نشده و او درخواست خود را ارائه نکرده بود، بنابراین وقت رسیدگی تا زمان اعلام نظر درخصوص دو فرزند صغیر مقتول تجدید شد.

این در حالی است که بر اساس گفته های متهم در دادگاه، فرزندانش با پدر و مادر همسرش زندگی می کنند و فعلا آن ها از بچه ها مراقبت می کنند.